1 ତାନ୍ପେର୍କେ ବେନ ୱେରଣ୍ଡ୍ କଲ୍ସାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଡୁଡ୍ ଇସ୍ ନାକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତନ୍, “ଅନ୍, ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମନ୍ଦିର୍ ନୁ ବେଦି କଲ୍ସେ ନୁ ମନ୍ଦିର୍ତାଗ୍ ଉପାସନା ମାଡ଼ାନଡ଼ାୱୁ ସଂକ୍ୟା ଲେକା ।
ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମନ୍ଦିର୍ତାଗ୍ ବେଲାନ୍ ପୁତ୍ଲାମ୍ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ଆଦ୍ଦେ ପାର୍ଦେତେ ? ମାନାଡ଼୍ ତ ଜୀୱେମାନ୍ଦାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମନ୍ଦିର୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ ନିଜେ କେତ୍ତାନ୍, “ନା ନାରିଡ଼୍ତ ନାନ୍ ବାଦ୍କିତାନ୍ ନୁ ଅଡ଼୍ତଡ଼୍ ଉଡିତାନ୍; ନାନ୍ ଅଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଆଦ୍ତନ୍ ନୁ ଅଡ଼୍ ନା ନିଜେତ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।”
ମୀଇଡ଼୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଆଦ୍ୟାତ୍ମିକ୍ ମନ୍ଦିର୍ ତିଆର୍ ମାଡ଼ାନାଗ୍ ଜିୱେମାନ୍ଦାନ୍ ବାଡ଼ିୟାଦ୍ କାଲ୍ ଲେକାମ୍ ବ୍ୟବହାର୍ ଆଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ୱାଡ଼ାଟ୍ । ଆଦ୍ ମନ୍ଦିର୍ତାଗ୍ ମୀଇଡ଼୍ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟଙ୍କ୍ ତଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଗ୍ରହଣଯୋଗ୍ୟ ଆଦ୍ୟାମିକ୍ ବଲି ଉତ୍ସର୍ଗ ମାଡ଼୍ନ୍ ସେଙ୍ଗେ ପବିତ୍ର ଜାଜକ୍ତେ କାମ୍ ମାଡ଼ିତିଡ଼୍ ।
ମୀଇଡ଼୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ହେଞ୍ଚିମାନ୍ଦାନ୍ ଜାମେ, ରାଜାଲଡ଼୍ତେ ଯାଜକ୍ ପରିବାର୍, ଅଣ୍ଡୟ୍ ପବିତ୍ର ଜାତି ନୁ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ନିଜର୍ ନାରୁଡ଼୍ ଆସ୍ମିନ୍ଦେଡ଼ି । ଇଶ୍ୱର୍ ମିକିଙ୍କ୍ ଇକାଡ଼୍ ତାଗାଙ୍କ୍ ତାନ୍ ଗାଟି ୱେସ୍ତାଗ୍ କାର୍ଙ୍ଗ୍ତନ୍ । ମୀଇଡ଼୍ ଅନ୍ ବେପ୍ପଡ଼୍ ଆଇୱାଦ୍ କାମ୍ ସାରେ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଏଞ୍ଚିମିନ୍ଦେଡ଼ି ।
ତାନ୍ପେର୍କେ ବେନ ନାକ୍ କେତ୍ତନ୍, “ନାର୍ଗେ ଦେଶ୍କ୍, ଜାତି, ବାଷାବାଦି ନୁ ରାଜାନଡ଼୍ ସମ୍ପର୍କତେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଗଟି ମିଡ଼୍ ଆଞ୍ଜ୍ ମେଣ୍ଡନ୍ଦାମ୍ କେଲ୍ମୁଟ୍ ।”
ନା ତୋଡ଼୍ କେସମାନ୍ଦାନ୍ ଦୂତନ୍ କାଇଦାଗ୍ ନଗର୍କି, ପ୍ରାଚିର୍ ନୁ ଆର୍ରଙ୍ଗ୍ କଲ୍ସାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ୱେରଡ଼୍ ସୁବର୍ଣ୍ଣ କଲ୍ସାନ୍ ଡୁଡ୍ ମାତ୍ତେ ।