18 ଆଗେ ବାତେମିକା ଆଞ୍ଜ୍ ଆୟ୍ୟ । ସତ୍ଉଦେଶ୍ୟ ଆୟି ବା ଆସତ୍ ସାରେ ଆସ୍ ଆୟି, ବେନ୍ ମିକା ଉପାୟ୍ତେ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ଗଟ୍ ପ୍ରଚାର୍ ଆତ୍କେ, ଆଗେ ନାୟାଦ୍ ୱେଡ଼୍କ୍ । ନାନ୍ ୱେଡ଼୍କା ମାଡ଼ମାନ୍ତାନ୍,
ଆୟେ ଦର୍ମଗୁରୁ ନୁ ପାରୂଶୀଡ଼୍, ମିୟାଦ୍ ଶେଷ ଦଶା ବେସର୍ ବୟଙ୍କାର୍, ଆର୍ ଚଲ ଦାର୍ମିକ୍ମାନ୍ଦେ, ସର୍ଗରାଜ୍ୟତେ ଆସାନ୍ ଆର୍ଦିଙ୍କ୍ ବନ୍ଦ୍ ମାଡ଼ି ନେହେସ୍ ମିନ୍ଦେଡ଼ି । ନିଜେ ଆଦିନାଗେ ନେଙ୍ଗ୍ୱିଡ଼୍ ନୁ ବେନଡ଼୍ ନେଙ୍ଗାଙ୍କ୍ ଆଲ୍ସି ମାଡ଼ୁତଡ଼୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଆର୍ ୱିଡ଼୍ସିୱିଡ଼୍ ।
ଅଡ଼୍ ରାଣ୍ଡିମୁତେକିନ୍ ଇଲ୍ୱେ ସୁଯଗ୍ ଅସ୍ ଆୱିନ୍ ସମ୍ପତି ଅଦ୍ତଡ଼୍ । କିନ୍ତୁ ଚାଲାକ୍ ମାଡ଼ି ଲେକେତ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ିତଡ଼୍ । ଆଦିନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍ ନାର୍ଗେ କଷ୍ଟ ଦଣ୍ଡପାହେମ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।”
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ଆଦ୍ ଗଟ୍ତିଙ୍କ୍ ବୁଜେମ୍ ଆୟ୍ୟଡ଼୍, ଆଦ୍ ଗଟ୍ ତେ ଇତ୍କେ ଅଡ଼୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ପୁନ୍ଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମିଞ୍ଜିମାତ୍ତେ, ଆସୁଟେ ଅଡ଼୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ଆଦ୍ ଗଟ୍ ବିଷୟ୍ ତେ କେତ୍ତାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ୱେର୍ସ ମାତ୍ତଡ଼୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ମନା ମାଡ଼୍ମାଟ୍, ବେନ୍ ମିଇ ତୋଡ଼୍ ଆୟ୍ୟଣ୍ଡ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ତୋଡ଼୍ ।”
ଆଲେକେ ବାଆତେ ? ମାନାଡ଼୍ କି ବାଗାତ୍ ନାରୁଡ଼ାଗାଙ୍କ୍ ମହାନ୍ ? ଇଲ୍ଲେ, ବେଲାବା ଆୟ୍ୟ; ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଯିହୁଦୀ ନୁ ଅଣଯିହୁଦୀ ନାରୁଡ଼୍ ସାର୍ରେ ପାପ୍ ଅଦିନ୍ତାଗ୍ ମିନ୍ଦେଡ଼୍, ନାନ୍ ମୁନେନ୍ କେତ୍ତାନ୍ ଯେ ଇଡ଼୍ ରେଣ୍ଡ୍ ନାରୁଡ଼୍ ପାପ୍ ଅଦିନ୍ତାଗ୍ ମିନ୍ଦେଡ଼୍ ।
ଆଲେକେ ମାନାଡ଼୍ ନିୟମ୍ ଆଦିନ୍ ଆୟ୍ୟକଟ ଇଶ୍ୱର୍ତାଦ୍ ଅନୁଗ୍ରହ ପାଏମ୍ ଆତ୍ତାଡ଼୍ ଇଞ୍ଜ ବାତ୍ ପାପାମ୍ ମାଡ଼ମାନ୍ତାଡ଼୍ ? ଆଦ୍ ବେସୁଟ୍ ଆୟ୍ମାକି !
ଆଲେକେ ନାନ୍ ବାତ୍ କେତୁତାନ୍ ଜେ, ପୁତ୍ଲାମ୍ ନୁ ତାଙ୍କ୍ ଇତ୍ତେ ପୁଜ୍ତାଦ୍ ବାତ୍ ମୁଲ୍ୟ ମିନ୍ଦେ ?
ଆଲେକେ ନାନ୍ ବାତ୍ ମାଡ଼ିତାନ୍ ? ନାନ୍ ନା ଆତ୍ମାତେ ଇଚ୍ଛାତେ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ିତାନ୍, ଇତ୍କେ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ନାୟାଦ୍ ବୁଦ୍ ଆଲ୍ସି ମିକା ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ିତାନ୍ । ନାନ୍ ନା ଆତ୍ମାତେ ଲେକାମ୍ ପାଟା ପାରିତାନ୍, ଇତ୍କେ ଆଦିନ୍ ତଡ଼୍ ମାନ୍ ଇସ୍ ପାଟା ପାରିତାନ୍ ।
ଆଦିଙ୍କ୍ ନାନ୍ ଆୟି ବା ଅଡ଼୍ ଆୟି, ମାମ୍ମେ ସାର୍ରେତମ୍ ଆଦ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଗଟ୍ ପ୍ରଚାର୍ ମାଡ଼ୁତମ୍ ନୁ ମିଡ଼୍ ଆଗେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତିଡ଼୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ, ନାନ୍ ପୁତ୍ତାନ୍ ମିୟାଦ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ନୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ଆତ୍ମାତେ ସାହାଯ୍ୟ ତଡ଼୍ ନାନ୍ ମୁକ୍ତି ଲାବ୍ ମାଡ଼ିତାନ୍ ।