10 ତାନ୍ପେର୍କେ ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ମେଣ୍ଡେ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଜାତି ବିରୁଦ୍ତେ ଜାତି ନୁ ରାଜ୍ୟ ବିରୁଦ୍ତେ ରାଜ୍ୟ ତେଦିତ୍ ।
ଦେଶ୍ ଦେଶ୍ ଲୋପେ ଯୁଦ୍ ଆଦ୍ତେ । ଅଣ୍ଡ୍ ରାଜ୍ୟ ମେଣ୍ଡନ୍ ରାଜ୍ୟତିଙ୍କି ଯୁଦ୍ ମାଡ଼ିତେ । ସାର୍ରେ ହେକାମ୍ ବୂମ୍ ମେୟିଦ୍ତେ ନୁ ମୁଡ଼ୁନ୍ଦି ଆଦ୍ତେ । କିନ୍ତୁ ଇୱୁସାରେ ଡଙ୍କେତ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ମୁତେନ୍ ଡଙ୍କେନପ୍ ଆରାମ୍ ଆଦାନ୍ ମୁନେତେ ଗଟି ।
ମେଣ୍ଡେ ସାର୍ରେପାକ୍ ଏର୍ତୁପାନ୍, ଦୁର୍ବିକ୍ଷ ନୁ ମହାମାରୀ ଆଦ୍ତେ, ମାବ୍ତାଗ୍ ଅଦ୍ବୁତ୍ ନୁ ବୟଙ୍କାର୍ କାମ୍ସାରେ ତଅନ୍ଦିତା ।
ମାତର୍ ମିଡ଼୍ ବେସୁଙ୍କ୍ ଯୁଦ୍ଦ୍ ବା ଗୋଲକ୍ ବିଷୟତେ କେଞ୍ଜ୍କେ, ଆସୁଙ୍କ୍ ୱେର୍ମାଟ୍; ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଇଦ୍ସାରେ ଗଟନା ପ୍ରତମ୍ ଦାମ୍ ତେ ଗଟେମ୍ ଆଦ୍ତା, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଯୁଗାନ୍ତ୍ ଆୟ୍ୟ ।”
ଅଡ଼୍ ଲୋପେଙ୍କ୍ ଆଗାବ୍ ପେଦେର୍ତଣ୍ଡ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଆତ୍ମାନ୍ ଶକ୍ତିତଡ଼୍ ଜଗତ୍ ଏକାମ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ବେଡ଼୍ୟାଦ୍ ଦୁର୍ଭିକ୍ଷ ଆଦ୍ତେ ଇଞ୍ଜ ବବିଷ୍ୟ ଗଟ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ସମ୍ରାଟ୍ କ୍ଲଡିୟସ୍ତେ ୱେଲେ ଇଦ୍ ଆସ୍ମାତ୍ତେ ।
ଇଗାଙ୍କ୍ ନିଜାମ୍ ଯେ, ଅଣ୍ଡ୍ “ମେଣ୍ଡଅନ୍ଦାମ୍,” ବାତ୍ ମାଡ଼ିତଣ୍ଡ୍, ଅଦିନ୍ତଡ଼୍ ସୃଷ୍ଟିତାଦ୍ ସାର୍ରେ ବିଷୟ୍ ୱାଡ଼୍କି ଦଂସ ଆଦ୍ତା । ବେନ୍ସାର୍ରେ ବିଷୟ୍ ୱାଡ଼୍ସ୍କାନଙ୍କ୍ ଆୟ, ଆୱୁ ଗାଡ଼୍ସ୍ ଆସ୍ ମାନ୍ତା ।