1 ଆଦ୍ ଦିନାମ୍ତେ ରୋମ୍ ରାଜ୍ୟ ସମ୍ରାଟ୍ ଅଗଷ୍ଟ କାଇସର୍ତେ ତଡ଼୍ ଦେଶ୍ତେ ସାରେ ନାରୁଡ଼୍ ପେଦେର୍ ଲେକାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଗଟ୍ କେତାନଙ୍କ୍ ।
ଆଲାଇତ୍କେ କେଲ୍ମ୍, ଇ ବିଷୟ୍ତେ ନିୟାଦ୍ ମତ ବାତେଏ ? ରୋମ୍ ସମ୍ରାଟ୍ତିଙ୍କ୍ କର ଇଦାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଦର୍ମଶାସ୍ତ୍ର ନିୟମ୍ ଲେକାମ୍ତେ ଟିକ୍ କି ଇଲ୍ଲେ ?”
ଇଶ୍ୱର୍ତେ ରାଜ୍ୟ ବିଷୟ୍ ସାୟେତ୍ ଗଟ୍ ସାରେ ନାରୁଡ଼୍ ଜାତିଡ଼୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ସତ୍ କାଇଲ୍ତେ ଲେକାମ୍ ସାରା ଜଗତ୍ତାଗେ ପ୍ରଚାର୍ ଆଦ୍ତେ । ତାନ୍ପେର୍କେ ଯୁଗ୍ ଶେଷ ଆଦ୍ତେ ।”
ନାନ୍ ସତ୍ କେତୁତାନ୍, ସାରା ଜଗତ୍ତାଗେ ନା ସୁସମାଚାର୍ ବେଗେ ପ୍ରଚାର୍ ଆଦ୍ତେ, ଆଗେ ଇ ନାଟାଡ଼୍ ବାତେ ମାଡ଼୍ତେ, ଆଦ୍ ସାରେ ଏର୍କେ ମାଡ଼ାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ କେସ୍ମାନ୍ତଡ଼୍ ।”
ମେଣ୍ଡେ ଅଣ୍ଡ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ସମଗ୍ର ଜଗତ୍ତାଗ୍ ଆଞ୍ଜ୍ ନାୟାଦ୍ ଇଦ୍ ସାଏତ୍ କାବୁର୍ ସାରେତଡ଼୍ ଗାରେ ଆଞ୍ଜ୍ କେଲ୍ମୁଟୁ ।
ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ସାରେତଡ଼୍ ପେଦେର୍ ଲେକାମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନିଜେ ନିଜେ ନଗର୍ତାଗ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ଅନ୍ ତଡ଼୍ ମରୀୟମ୍ ତେ ଯୱ ଆସ୍ ମାତ୍ତେ ନୁ ଆଦ୍ ଡଙ୍କେତ୍ ମାତ୍ତେ ।
ସମ୍ରାଟ୍ ତିବିରିଆ କାଇସର୍ତେ ଶାସନ୍ ତେ ପନ୍ଦ୍ର ୱାଡ଼୍ଷା ତେ, ବେସୁଣ୍ଟ୍ ପନ୍ତୀୟ ପିଲାତ ଯିହୂଦା ନାର୍ଦେ ଶାସନ୍କର୍ତ୍ତାଲ୍ ନୁ ହେରୋଦ୍ ଗାଲିଲୀତା ସାମନ୍ତରାଜାଲ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡେ ତାନ୍ ତାମୁଣ୍ଡ୍ ପିଲିପ୍ପ ଇତୂରୀୟା ନୁ ତ୍ରାକୋନୀତି ନାର୍ଦେ ସାମନ୍ତରାଜାଲ୍, ମେଣ୍ଡେ ଲୂସାନୀୟା ଅବିଲୀନୀ ନଗର୍ତେ ସାମନ୍ତରାଜାଲ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଅଡ଼୍ ଲୋପେଙ୍କ୍ ଆଗାବ୍ ପେଦେର୍ତଣ୍ଡ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଆତ୍ମାନ୍ ଶକ୍ତିତଡ଼୍ ଜଗତ୍ ଏକାମ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ବେଡ଼୍ୟାଦ୍ ଦୁର୍ଭିକ୍ଷ ଆଦ୍ତେ ଇଞ୍ଜ ବବିଷ୍ୟ ଗଟ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ସମ୍ରାଟ୍ କ୍ଲଡିୟସ୍ତେ ୱେଲେ ଇଦ୍ ଆସ୍ମାତ୍ତେ ।
ଯଦି ନାନ୍ ଉପବାସ୍ତିଙ୍କ୍ ମାନେମ୍ ଆୟ୍ୟକଟ ଡଲାନ୍ଦଣ୍ଡ୍ ଆଦାନ୍ ଲେକାମ୍ ବାତ୍ ମାଡ଼୍ତାନ୍, ଆଲେକେ ନାନ୍ ରାଜି ମିନ୍ଦେନ୍ । ଇତ୍କେ ଅଡ଼୍ ନା ବିରୁଦ୍ଦ୍ତେ ତାସ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ପ୍ରତିଶଦ୍ ସତ୍ ଆୟ୍ୟକଟ ମାତ୍କେ, ଆଲେକେ ବେନ ନାକିଂଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍ କାୟ୍ଦେ ୱିଡ଼୍ସିୱଣ୍ଡ୍ । ମହାରାଜାନାଗ୍ ନାନ୍ ଇଦ୍ କେତୁତାନ୍ ।”
ଇତ୍କେ ପାଉଲ୍, ନିଜେ ମହାରାଜାଲ୍ ଅନ୍ ନିଷ୍ପତି ବିଚାର୍ ମାଡ଼ିଣ୍ଡ୍ ଇଞ୍ଜ କେସ୍ କେପାନଡ଼୍ ତଡ଼୍ ପ୍ରାର୍ତନାତେ ସୁରକ୍ଷା ମାନ୍ଦାନଙ୍କ୍ ହାଲ୍ସ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଆଦିଙ୍କ୍ ମହାରାଜାନ୍ ବକେତ୍ ରହତ୍ତାନ୍ ଯାକ ଅଂକିଙ୍କ୍ ବନ୍ଦି ମାଡ଼ି ନେହେତାନଙ୍କ୍ ନାନ୍ ଗଟ୍ ହିତ୍ତାନ୍ ।”
ମୁନେନ୍, ନାନ୍ ମିଡ଼୍ ସାର୍ରେତଡ଼୍ତେ ମାୟ୍ଦିଙ୍କ୍ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ତଡ଼୍ ନା ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ଇଦୁତାନ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମିୟାଦ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାଦ୍ ସାୟେତ୍ କାବୁର୍ ଯେ ସାରେ ଜଗତ୍ତାଗ୍ କେଞ୍ଜାନଙ୍କ୍ ଆଦୁତ୍ତେ ।
ଇଗେ ମାନ୍ଦାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ନାରୁଡ଼୍, ବେନଡ଼୍ ସମ୍ରାଟ୍ କାଇସର୍ତେ ପ୍ରାସାଦ୍ତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ସାଦୁନଡ଼୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ନମସ୍କାର୍ ମାଡ଼ୁତଡ଼୍ ।