51 ଅଣ୍ଡ୍ ତାନ୍ୱାଦ୍ କାଇତାଦ୍ ଶକ୍ତିତିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଂକାର ମାଡ଼ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ତାମ୍ ହୃଦୟ୍ତେ ଆଲ୍ସାନାଦ୍ ୱେରେୱେରେ ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍,
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ପୁଞ୍ଜ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଇଞ୍ଜ ଗୌରବ୍ ମାଡ଼ଡ଼୍ କି ଦନ୍ୟବାଦ୍ ଇୱଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ତାମ୍ତାମ୍ ଯୁକ୍ତିତର୍କ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ନୁ ଅଡ଼ାଦ୍ ବୁଦ୍ଇଲ୍ୱାଦ୍ ମନ୍ ଇକାଡ଼୍ ଆତ୍ତେ;
ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଜ୍ଞାନ୍ତିଙ୍କ୍ ବିରୁଦ୍ ମାଡ଼ମାନ୍ଦାନ୍ ସାରେତଡ଼୍ ଆଡାମ୍ ଆଦାନଡ଼୍କ୍ ମାମ୍ମେ ଉୱୁତିତମ୍ ନୁ ନାରୁଡ଼୍ତେ ସାରେ ଚିନ୍ତେ ଆୟତ୍ ମାଡ଼ି କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ କାହିଲି ମାଡ଼ିକାଡ଼୍ ।
ଆ ଲେୟଡ଼ି, ମିଡ଼୍ ବୟସ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ମାନେମ୍ ଆୟ୍ମୁଟ୍ । ମିଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ନିଜେ ନିଜେ ସେବାମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନମ୍ରତାଉ ଚକା କେର୍ମୁଟ୍ । ଶାସ୍ତ୍ରତାଗ୍ ଲେକାମିନ୍ଦେ, “ଇଶ୍ୱର୍ ଆଂକାର୍ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ବିରୁଦ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ଇତ୍କେ ନମ୍ର ନାରୁଡ଼୍କ୍ ଅନୁଗ୍ରହ ମାଡ଼ିତନ୍ ।”
ତାନ୍ ଇୱୁସାରେ ପାପତ୍ ସେଙ୍ଗେ ରୋଗ୍, ଦୁକାମ୍, ଦୁର୍ବିକ୍ଷ, ମଆମାରି ଦିନାମ୍ତେ ଆଦିଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ଦାମ୍ ଆଗାତ୍ ମାଡ଼ିତେ । ମେଣ୍ଡେ ଆଦ୍ କିସ୍ତାଗ୍ ସାରେଦିନାତ୍ ସେଙ୍ଗେ ଦଂସ ଆଦ୍ତେ । ବାତ୍ତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ତାନ୍ ବେନ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ୁତେ, ଆଦ୍ ପ୍ରବୁ ଇଶ୍ୱର୍ ମହାପରାକ୍ରାମ ।”