17 ବେଲାନ୍ କି ଇଶ୍ୱର୍ ନାରୁଡ଼୍, ସିଦ୍ଦ ଆସ୍ ସାରେତ୍ ସାୟେ କାମ୍ ସେଙ୍ଗେ ତିଆର୍ ଆଦ୍ତେ ।
ଯୋପାତାଗ୍ ଟାବିଥା ପେଦେର୍ତେ ୱେରଡ଼୍ ବିଶ୍ୱାସୀ ନାଟାଡ଼୍ ବାସେ ମାଡ଼ମାତ୍ତେ । ଆଦିନାଦ୍ ଗ୍ରୀକ୍ ପେଦେର୍ ଦର୍କାସ୍ ଇତ୍କେ ଇଦ୍ ଅର୍ତ “ହରିଣୀ,” ମାତ୍ତେ । ଆଦ୍ ତାନାଦ୍ ସାରେ ଦିନାମ୍ ସାୟେକାମ୍ ଦାଗ୍ ନୁ ଗରିବ୍ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ସେବା ମାଡ଼ାନାଗ୍ ହିସମାତ୍ତେ ।
ସାରେଲେକାତ୍ ଦାନ୍ତେ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଉନ୍ନତି ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଇଶ୍ୱର୍ ପାର୍ଦ୍ତଣ୍ଡ୍; ପେର୍କେ ମିଡ଼୍ ସାରେଦାମ୍ ସମ୍ପତିତାଗେ ବାଦ୍କେ ପାର୍ତିଡ଼୍ ନୁ ସାରେ ଲେକାତ୍ ଲେକେତ୍ ପାଡ଼୍ୟି ସେଙ୍ଗେ ବେସର୍ ଦର୍କାର୍ ଆସର୍ ଦାନ ଇଦ୍ଏ ପାର୍ତିଡ଼୍ ।
ମାମ୍ମେ ବାତେଏ ଆଦ୍ପାର୍ୱମ୍, ମାତର୍ ଇଶ୍ୱର୍କେ ଆଦ୍ ମାଡ଼୍ତେ; ବେନ୍ ସାରେ ସାୟେ ପାଡ଼୍ୟି ମାମ୍ମେ ମାଡ଼ିତମ୍ ଇଞ୍ଜ ଇଶ୍ୱର୍ ମୁନେଙ୍କ୍ ତିଆର୍ କିସ୍ ମାତ୍ତନ୍, ମାମ୍ମେ କ୍ରିଷ୍ଟ ଜିସୁନ୍ ତଡ଼୍ କାଇଲି ମାନ୍ଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମା ଜିୱେତାଗ୍ ଆଦ୍ ସାରେ ଆତ୍ତେ ।
କିନ୍ତୁ ଆ ତୀମତି ନିମେ ୱେରଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ନାରୁନି ଆଦିଙ୍କ୍ ହି ସାରେତାଗାଙ୍କ୍ ନିମେ ଦୂରାମ୍ ମାନୁଟ୍ । ଦର୍ମତେ ନୁ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପାକେ ବିଶ୍ୱାସ୍, ପ୍ରେମ, ସହିଷ୍ଣତା ନୁ ସୌଜନ୍ୟ ଲେକାମ୍ ସଦ୍ଗୁତାୱ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ଆଦାଙ୍କ୍ ଚେଷ୍ଟା ମାଡ଼ାଟ୍ ।
ବେନଆଇ ସାରେ ପାପ କାରାପ୍ ତାଗାଙ୍କ୍ ନିଜେତିଙ୍ଗ୍ ଶୁଚି ନେହେତିତନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ପ୍ରବୁନ୍ କାମ୍ଦାଗ୍ ବ୍ୟବହୃତ୍ ଆଦ୍ତେ, ଅଣ୍ଡ୍ ପ୍ରବୁନାଗେ ଅନୁରକ୍ତ, ଅନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଆଦ୍ ଦର୍କାର୍ । ବେନ ବାତେଆଇ ଲେକେତ୍ କାମ୍ତାଗ୍ ବିନିଯୁକ୍ତ ଆଦାନ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ତିଆର୍ ।
ଅଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ପୁତ୍ତଡ଼୍ ଇଞ୍ଜ ସ୍ୱୀକାର୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଡ଼୍ ପାଡ଼୍ୟିତଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଅସ୍ୱୀକାର୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍; ଅଡ଼୍ ପାସ୍କାନଡ଼୍ ନୁ ମୁର୍କ ମେଣ୍ଡେ ସାର୍ରେ ସାୟେ ପାଡ଼୍ୟିତିଙ୍କ୍ ଯୋଗ୍ୟ ଆୟ୍ୟଡ଼୍ ।
ଆଦ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ଜିସୁ ମାନାଡ଼୍ ସାର୍ରେତଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଆଦାର୍ମିକନ୍ସ ମୁକ୍ତି ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ନୁ ନିଜେତ୍ ନିଜେତ୍ ସାୟେତ୍ ପାଡ଼୍ୟିତାଗ୍ ସାର୍ଦେ ମାଡ଼ି ନିଜେତ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଲେକାମ୍ ସାୟେ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନିଜେତ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ଇତ୍ତନ୍ ।
ଶାସନ୍ କର୍ତ୍ତାଲ୍ ନୁ ଦାୟିତ୍ୱବାନ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ମାନେମ୍ ଆଦାନାଦ୍, ମେଣ୍ଡେ ସାର୍ରେ ରକମ୍ ସାୟେତ୍ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ତିଆର୍ ଆଦାନଙ୍କ୍, ତିଆର୍ ଆସ୍ ମାନ୍ଦାନଙ୍କ୍ ସବ୍ୟଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ଏର୍କା ମାଡ଼ିମୁଟ୍ ।
ୱାରାଟ୍, ମାନାଡ଼୍ ୱେରେତଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ଏର୍କା ମାଡି ଅଡ଼୍କ୍ ସାହାଯ୍ୟ ମାଡ଼ିକାଲ୍; ଇଦେଲେକାମ୍ ପ୍ରେମ୍ତେନେ ସତ୍ କାମ୍ ମାଡ଼ିକାଲ୍ ।
ଶାନ୍ତିଦାତାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ତାନ୍ ଇଚ୍ଛା ପାଲନ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମିୟାଦ୍ ଦର୍କାର୍ ଇସାବ୍ ସାର୍ରେ ଲେକେତ୍ ବିଷୟ ଇୱିଣ୍ଡ୍ ନୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ତଡ଼୍ ମାନ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ତାଗ୍ ଅନାଦ୍ ସାୟେ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ୁତଣ୍ଡ୍ । ଯୁଗ୍ଯୁଗ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ମହିମା ଆୟିଣ୍ଡ୍ । ଆମେନ୍ ।