7 ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ ମାନାଙ୍କ୍ ବିରୁତେ ଆତ୍ମା ଇୱଣ୍ଡ୍, ମାତର୍ ଶକ୍ତି, ପ୍ରେମ ନୁ ବୁଦ୍ ଇଲ୍ୱେ ଆତ୍ମା ଇସ୍ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ।
ଉଡ଼ାଟ୍, ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ତାଡ଼ାକିନାଗ୍ ନୁ ଏଟ୍ଗଡେଲ୍କିନ୍ ପରୁ ତାଆକାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଶକ୍ତି ନୁ ଅଦିକାର୍ ହିତ୍ତାନ୍, ମେଣ୍ଡେ ଶତ୍ରୁଡ଼୍ ଶକ୍ତିତ୍ ପରୁ ଆନ୍ତେ ଅଦିକାର୍ ହିତ୍ତାନ୍, ମିକିଂଙ୍କ୍ ବେନଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେ ବାତ୍ କ୍ଷତି ମାଡ଼୍ ପାର୍ୱଡ଼୍ ।
ଆସୁଙ୍କ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ହେର୍କା ମାଡ଼ି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ନା ବାବାନ୍ ଲୋନ୍ ଚାକରିଡ଼୍ ଚାକୁର୍ତିନ୍ଦାନ୍ ୱେୟ୍ ଚାକର୍ ମାଇସ୍ ଆଦୁତ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାନେ ଇଗ୍ କାର୍ୱିନ୍ ଡଲୁତାନ୍ ।
ମେଣ୍ଡେ ଉଡ଼ାଟ୍ ନା ବାବାଲ୍ ବାତ୍ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍, ଆଦ୍ ନାନ୍ ମି ଗାର୍ରେ ରଅତିତାନ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ସ୍ୱର୍ଗତାଗାଙ୍କ୍ ଶକ୍ତି ଦର୍କ୍ୱେଯାକ ମିଡ଼୍ ଯିରୁଶାଲେମ୍ ତାଗ୍ ମାନୁଟ୍ ।”
ଆସୁଣ୍ଟ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଆଦ୍ ଗଟନା ଉଡ଼ାଙ୍କ୍ ପେଇସ୍ ୱାତ୍ତଡ଼୍; ମେଣ୍ଡେ, ଅଡ଼୍ ଜିସୁନ୍ ଗାର୍ରେ ୱାସ୍, ବେନେ ନାରୁଡ଼୍ କନ୍ସ୍ ବୁତ୍କ୍ ପଇସ୍ ମାତ୍ତା; ଅଣ୍ଡ୍ ସିଲେ କେର୍ସ୍ ସାୟେତ୍ ମାନ୍ ତେ ଜିସୁନ୍ ଡେକେତ୍ ମଦଲ୍ କୁଦିମାନ୍ଦାନ୍ ଉଡ଼ି ୱେର୍ତ୍ତଡ୍ ।
ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଶାନ୍ତି ଦାନ ମାଡ଼ି ଆଦୁତାନ୍, ନାୱାଦ୍ ନିଜେତ୍ ଶାନ୍ତି ମିକିଂଙ୍କ୍ ଇଦୁତାନ୍; ଜଗତ୍ ବେଲା ଦାନ ମାଡ଼ିତେ, ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଆଦେଲେକାମ୍ ଦାନ ମାଡ଼ନ୍ । ମିୱାଦ୍ ହୃଦୟ୍ ଉଦ୍ବିଗ୍ନ କି ୱେର୍ମାକି ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମିଇ ପର୍ର ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଡିଗ୍କେ, ମିଡ଼୍ ଶକ୍ତିଶାଲୀ ଆଦ୍ତିଡ଼୍ ନୁ ଜିସୁ, ପୁରା ଯିରୁଶାଲେମ୍ ଯିହୁଦା ନୁ ଶମିରୋମ୍ ନୁ ପୃତିବିତାଗ୍ ଶେଷସୀମା ଏୱୁନା ନା ସେଙ୍ଗେ ମିଡ଼୍ ସାକ୍ଷି ଆଦ୍ତିଡ଼୍ ।”
ମିଡ଼୍ ନାଜରିତ ଜିସୁନ୍ ବିଷୟ୍ତେ ନୁ ଇଶ୍ୱର୍ ବେଲା ଅଙ୍କ୍ ଏଞ୍ଚି ଅନ୍ ପର୍ର ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ନୁ ଶକ୍ତି ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଦ୍ ପୁତ୍ତିଡ଼୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ସାରେ ପାକ୍ ଆଞ୍ଜ୍ ସାୟେତ୍ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ । ଶୟ୍ତାନ୍ ଅଦିନ୍ତେ ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ସୁସ୍ଥ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ ଅନ୍ ତଡ଼୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଇତ୍କେ ନା ସେଙ୍ଗେ ନାନ୍ ନାୟାଦ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ତିଙ୍କ୍ ସୁଦୁର୍ ହେର୍କା ମାଡ଼ିତାନ୍ । ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଅନୁଗ୍ରହ ବିଷୟ୍ ପ୍ରବୁ ଜିସୁ ବେନ୍ କବର୍ ସୁସମାଚାର୍ କେତ୍ତାନଙ୍କ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଦ୍ ପୁରନ୍ ମାଡ଼ି ନାୟାଦ୍ ପ୍ରଚାର୍ ପାଡ଼୍ୟି ସାରେ ମାଡ଼ିତାନ୍; ଇସରେ ନାୟାଦ୍ ଇଚ୍ଛା ।”
ପାଉଲ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ମିଡ଼୍ ଇଦ୍ ବାତ୍ ମାଡ଼ୁତିଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ କେୟିମିକା ନା ହୃଦୟ୍ତିଙ୍କ୍ କେଇସ୍ପିଦୁତିଡ଼୍ ? ଯିରୁଶାଲେମ୍ତାଗ୍ ମାତର୍ ତଅତିତଡ଼୍ ଆଦିନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ୱେର୍ୱନ୍, ଇତ୍କେ ପ୍ରବୁ ଜିସୁନ୍ ପେଦେର୍ତେ ସେଙ୍ଗେ ଡଲାନଙ୍କ୍ ମିକା ନାନ୍ ତିଆର୍ ମିନ୍ଦେନ୍ ।”
ନାର୍ଗେଦାମ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ଲଅକିନାଗ୍ ନାନ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଦଣ୍ଡ୍ ହିତ୍ତାନ୍ ନୁ ତାମ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ୱେରେ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଆଲ୍ସି ମାଡ଼୍ତାନ୍ । ନାନ୍ ଅଡ଼୍ ପର୍ର ହିସର୍ କପାମ୍ ଆତ୍ତାନ୍ ଯେ, ଅଡ଼୍ ପର୍ର ଅତ୍ୟାଚାର୍ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ବିଦେଶ୍ ଟାୱୁନ୍କିନାଗ୍ ମିକା ଆଞ୍ଜ୍ମାତ୍ତାନ୍ ।”
ପାଉଲ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନାନ୍ ବାୟେ ଆୟନ୍ ମଣିମା ! ଫେଷ୍ଟସ୍ ବାତ୍ କେତୁତାନ୍ ଆଦ୍ ନିଜାମ୍ ନୁ ପ୍ରାମାଣ୍ତାଦ୍ ଗଟ୍ ।
ଇଶ୍ୱର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ନାର୍ଗେ ଅନୁଗ୍ରହ ନୁ ଶକ୍ତି ପାଏମ୍ଆତ୍ତେ ସ୍ତିଫାନ୍, ନାରୁଡ଼୍ ଲୋପେ ନାର୍ଗେ ଆଦ୍ବୁତ୍ ନୁ ଆଶର୍ଯ୍ୟ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଶାଉଲ୍ତେ ପ୍ରଚାର୍ ଗାଟି ଶକ୍ତି ମାତ୍ତେ, ଜିସୁ ହୋ ମସୀହା, ଇଦ୍ ବିଷୟ୍ତେ ଅନାଦ୍ ପ୍ରମାନ୍ ଗାଟି ଯୁକ୍ତି ମାତ୍ତେ ଜେ ଦାମାସ୍କସ୍ତାଗ୍ ବାସେ ମାଡ଼ାନଡ଼ି ଇହୁଦୀଡ଼୍, ଅନାଦ୍ ବେନ୍ ଗଟ୍ତେ ମିକା ଉତ୍ତର୍ ହିଦାଙ୍କ୍ ପାର୍ୱଡ଼୍ ।
ଆଶେ ମାନାଙ୍କ୍ ନିରାଶ୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ଇୱ, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ ମାକିଂଙ୍କ୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଇସ୍ ମାନ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ତିଙ୍କ୍ ତାନ୍ ପ୍ରେମତଡ଼୍ ବର୍ତ୍ତି ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ ଇତ୍ତେ ଆଦ୍ ଆତ୍ମା ମିକିଂଙ୍କ୍ ଦାସତାଗାଙ୍କ୍ ମୁକ୍ତି ମାଡ଼୍ତେ, ମିଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେ ୱେର୍ର୍ ଆଦାନାଦ୍ ବାତ୍ ଇଲ୍ଲେ । ଇତ୍କେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ମିକିଂଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ସୁଜଗ୍ ଇତ୍ତନ୍ । ଅନ୍ ଶାତ୍ୱାମ୍ ପାଏମ୍ ଆସ୍ ମାନାଡ଼୍ ଇଞ୍ଜେ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ “ବାବାଲ୍,” ଇଞ୍ଜ କେତୁତାଡ଼୍ ।
ନାୟାଦ୍ ଶିକ୍ଷା ନୁ କାବୁର୍, ନାରୁଡ଼୍ ବୁଦ୍ତେ ଗଟିନ୍ ଚାଲାକ୍ତେ ଆୟାୱା ମାତ୍ତା । ଆଦ୍ ଇଶ୍ୱରନ୍ ଆତ୍ମାତ୍ ଶାତ୍ୱାମ୍ତଡ଼୍ ନିଞ୍ଜାମ୍ ପ୍ରମାନ୍ ତଡ଼୍ ପ୍ରଚାର୍ ଆସ୍ମାତ୍ତା ।
ଇତ୍କେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାନ୍ ଦାନ ଆଦୁତ୍ ପ୍ରେମ, ୱେଡ଼୍କେ, ଶାନ୍ତି, ଦର୍ଯ୍ୟ, ଉପକାର୍, ସାୟେତଣ୍ଡ୍, ବିଶ୍ୱାସ୍ତଣ୍ଡ୍
ପବିତ୍ରଆତ୍ମା ମିକିଙ୍କ୍ ଇସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ପ୍ରେମ ବିଷୟ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ମାନାଙ୍କ୍ କେସ୍ମିନ୍ଦେନ୍ ।
ଇଦିନ୍ସେଙ୍ଗା ସାର୍ରେଦିନା ଡଲାନ୍ ୱେର୍ୟି ଲେକାମ୍ ଦାସତ୍ୱ ବନ୍ଦନ୍ତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍କିନ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଗେଲ୍ସ୍ପି ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ।
ଇଞ୍ଜେ ମିଡ଼୍ ସତ୍ତେ ପେର୍କେ ଆନ୍ନାଙ୍କ୍ ନିଜେ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ଶୁଚି ମାଡ଼୍ତିଡ଼୍ ନୁ ବିଶ୍ୱାସ୍ତେ ଦାଦାନଡ଼କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ତିଆର୍ତେ ମିନ୍ଦେଡ଼ି । ନିଜେ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ହୃଦୟତେ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ାଟ୍ ।
ବେଗେ ପ୍ରେମ ମାନ୍ତେ, ଆଗେ ୱେର୍ରେ ମାନ । ସାୟେ ପ୍ରେମ ସାରେ ୱେର୍ରେ ଦୂରାମ୍ ମାଡ଼ିତ୍ । ବେନ ୱେର୍ତଣ୍ଡ୍, ଅନାଗେ ପ୍ରେମ ସଫଳ ଆୟ; ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଦଣ୍ଡ୍ ଦର୍କାନାଦ୍ ୱେର୍ରେ ଅନାଦ୍ ମେଣ୍ଡେ ମିନ୍ତେ ।