5 ଅଡ଼୍ ବିଚାର୍ ଲେକାମ୍ ଆସ୍ ଆସାମ୍ ଯୁକ୍ତିତର୍କ ତଡ଼୍ ସତ୍ୟତାଦ୍ ଅପଲାପ ମାଡ଼ିତଡ଼୍ । ଦର୍ମବିଶ୍ୱାସ୍ତିଙ୍କ୍ ମାତର୍ ସାଉକାର୍ ଆଦାନ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଆର୍ର୍ ଇଞ୍ଜ ଅଡ଼୍ ହେର୍କା ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ।
“ଲେକେତ୍ କାୟା ଆଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମାଡ଼େ ଲେକାମ୍ ଆଦାନ୍ ଦର୍କାର୍ । ପିନ୍ଦଲାଉ ମାଡ଼େତାଗ୍ ପିନ୍ଦଲାଉ କାୟା ଆଦ୍ଦିତ୍ତା । ମାଡ଼େ ବେଦ୍ଲେକାମ୍, ତାନ୍ କାୟାନ୍ ତଡ଼୍ ପୁନ୍ଦାଙ୍କ୍ ଆଦ୍ତେ ।”
ଅଡ଼୍କ୍ ଅନ୍ କେତ୍ତାନ୍, “ଦର୍ମଶାସ୍ତ୍ରତାଗ୍ ଲେକାମିନ୍ଦେ, ‘ନା ମନ୍ଦିର୍ ପ୍ରାର୍ତନା ଲୋନ୍ ଇଞ୍ଜ୍ କ୍ୟାତ ଆଦ୍ତେ,’ ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମିଡ଼୍ ଆଦିଙ୍କ୍ ଦସ୍ୟୁଡ଼୍ ଲୋନ୍ ଲେକାମ୍ ମାଡ଼୍ତିଡ଼୍ ।”
ଆୟେ ଦର୍ମଗୁରୁ ନୁ ପାରୂଶୀଡ଼୍, ମିୟାଦ୍ ଶେଷ ଦଶା ବେସର୍ ବୟଙ୍କାର୍, ଆର୍ ଚଲ ଦାର୍ମିକ୍ମାନ୍ଦେ, ସର୍ଗରାଜ୍ୟତେ ଆସାନ୍ ଆର୍ଦିଙ୍କ୍ ବନ୍ଦ୍ ମାଡ଼ି ନେହେସ୍ ମିନ୍ଦେଡ଼ି । ନିଜେ ଆଦିନାଗେ ନେଙ୍ଗ୍ୱିଡ଼୍ ନୁ ବେନଡ଼୍ ନେଙ୍ଗାଙ୍କ୍ ଆଲ୍ସି ମାଡ଼ୁତଡ଼୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଆର୍ ୱିଡ଼୍ସିୱିଡ଼୍ ।
ଯଦି ଇଦ୍ ବିଷୟ୍ତିଙ୍କ୍ ବେନ ଯୁକ୍ତିତର୍କ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଆଲ୍ସିତିଡ଼୍, ଆଲେକେ ଅଂକିଙ୍କ୍ ନାୟାଦ୍ ଇସରେ କେତାନାଦ୍, ମାନ୍ ଲୋପେ କି ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଉପବାସ୍ ମଣ୍ଡଲିନାଗ୍ ଉପବାସ୍ ବିଷୟ୍ତେ ୱେରେ ବାତ୍ତେ ୱିଡ଼୍ସ୍କେ ମେଣ୍ଡେ ବାତ୍ ବିଷୟ ଇଲ୍ଲେ ।
ହୋ ଦାଦାନଡ଼ି ନୁ ଏଲାସ୍କ୍, ବେନଡ଼୍ ମଣ୍ଡି ଲେକାମ୍ ବାଦ୍କ ମାନ୍ତଡ଼୍ ନୁ ମାୟାଗାଙ୍କ୍ ସାରେ ଶିକ୍ଷା ଲେକାମ୍ ଆଚରଣ ମାଡ଼ଡ଼୍; ପ୍ରବୁ ଜିସୁନ୍ ପେଦେର୍ତେ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଗଟ୍ ଇଦୁତମ୍, ଆଦ୍ ଦାଦାନଡ଼ାଗାଙ୍କ୍ ଜେକେ ମାନୁଟ୍ ।
ବେସ୍କ୍ତୁଡ଼୍ ନାରୁଡ଼୍ ଇ ବେଡ଼ିୟି ବିଷୟ୍ତିଙ୍କ୍ ମାର୍ଙ୍ଗି ଆଙ୍ଗ୍ଡ଼ାମ୍ ଯୁକ୍ତିତର୍କତେ ଆର୍ବୁଲ୍କା ଆସ୍ମିନ୍ଦେଡ଼୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ କାଲ୍ ଉନ୍ଦାନଣ୍ଡ୍ ବା ଗଲ୍କ୍ ଆସମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁନ୍ ଆୟକଟ, କୋମଳ ନୁ ଶାନ୍ତିତେ ମାନ୍ତନ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ଦନ୍ ଲୋବି ଆୟ୍ୱେ ମାନ୍ନ୍ତେ ।
ଆଦ୍ ଲେକମ୍ ସେବକ୍ନଡ଼୍ ମିକା ଉଦ୍ଦାର୍ ମନ୍, ବିଶ୍ୱାସ୍ତେ ଗାଡ଼୍ସ୍ ଆଦାନ୍ ଦର୍କାର୍ । ଅଡ଼୍ କାଲ୍ ବା ଦନ୍ ଲବିଡ଼୍ ଆୟୱେ ମାନ୍ତଡ଼୍ ।
ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ଅପମାନ୍ ମାଡ଼ମାନ୍ଦାନ୍ ମୁଲ୍ୟହିନ କିମ୍ୱଦନ୍ତିକିଙ୍କ୍ ପରିହାର ମାଡ଼ି, ମି ଦର୍ମଜିୱୁଣ୍ଡ୍ତେ ଶକ୍ତି ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ଅବ୍ୟାସ୍ ମାଡ଼ାଟ୍ ।
ମେନ୍ଦୁଲ୍ତେ ବ୍ୟାୟାମ୍ ଦର୍କାର୍ ମିନ୍ଦେ । କିନ୍ତୁ ଆଦ୍ୟାତ୍ମିକ୍ ସାଦନା ସାରେତ୍ ଲେକାମ୍ ଉପାୟ, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ହିଦିନ୍ ମାର୍ଦିଙ୍କ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଇରିଉଡ଼ୁ ଇଞ୍ଜେତ୍ ନାରିଡ଼୍ ନୁ ବବିଷ୍ୟତ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ଜିୱୁନ୍ ଆସ୍ ମାନ୍ତଡ଼୍, ଇଞ୍ଜ୍ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ପାହେମ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ଦର୍ମପରାୟନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ମୁନେଙ୍କ୍ କଞ୍ଜ୍ ସାଉକାର୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅନାଦ୍, ବେସର୍ ମିନ୍ଦେ, ଆଚର୍ତିଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ।
ଅଡ଼୍ ବକ୍ତନଡ଼୍ ବଣ୍ଡ୍କ୍ତିଙ୍ଗ୍ ପଇଦ୍ତଡ଼୍, କିନ୍ତୁ ଆଗେତ୍ ଶକ୍ତିତିଙ୍କ୍ ଅସ୍ୱିକାର୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍; ଇଦ୍ଲେକାମ୍ ନାରିଡ଼ାଗାଙ୍କ୍ ଯେକା ମାନୁଟ୍ ।
ଯନ୍ନୀସ ନୁ ଯମ୍ୱ୍ରୀସ୍ ବେଲାନ୍ କି ମୋଶାନ୍ ବିରୁଦ୍ଦାଚରନ୍ ମାଡ଼ମାତ୍ତଡ଼୍, ଆଦେଲେକାମ୍ ମୁନେତ୍ ଦିନାମ୍ତେ ହି ଦୁରାଚାରୀଡ଼୍ ସତ୍ତେ ବିରୋଦ୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ଅଡ଼୍ ମସ୍ତିଷ୍କ ବିକୃତି ଗଟେମ୍ ଆଦ୍ତେ ନୁ ଅଡ଼୍ ଦର୍ମବିଶ୍ୱାସ୍ ବିଲପ୍ ଆତ୍ତେ ।
ଅଡ଼ାଦ୍ ପାୟୁର୍ତିଙ୍କ୍ ବନ୍ଦ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ଦର୍କାର୍ । ଅଡ଼୍ ଦନ୍ ପାଏମ୍ ଆଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମିଚ୍ ଶିକ୍ଷା ଇସ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ପରିବାର୍ତିଙ୍କ୍ ଆର୍ର୍ ପୁରାପୁରି ବୁଲ୍କା ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ।
ଅଡ଼୍ ଲେକେତ୍ ପ୍ରେମଆର୍ ୱିଡ଼୍ସିମିକା ୱେରେ ଆର୍ତାଗ୍ ଆଞ୍ଜ୍ମିନ୍ଦେଡ଼୍ । ବିଓର୍ତେ ମାର୍ ବାଲାମତେ ଆର୍ ଅଡ଼୍ ପୟ୍ତ୍ତଡ଼୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ଅନ୍ୟାୟ୍ କାମ୍ ମାଡ଼ି ସାୟେତ୍ ଦନ୍ ଲାବ୍ ମାଡ଼ନଙ୍କ୍ ପସନ୍ଦ୍ ଆଇନାଙ୍କ୍,
ଇଡ଼୍ ବୁସା ମାଡ଼ାନ୍ ମେସ୍ତେରିଡ଼୍ ଦନ୍ଆସେତିଙ୍କ୍ ମାନ୍ମାୟିସ୍ ଗଟି କେସ୍ ଲାବ୍ ତେଃତିତଡ଼୍ । ଇତ୍କେ ନାର୍ଗେ ଦିନାକଞ୍ଚ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଇଡ଼ାଦ୍ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ ୱାଦୁତଣ୍ଡ୍ ନୁ ଇଡ଼ାଦ୍ ଡଲାନ୍ ଦିନାମ୍ ଗାରେ ଆସ ୱାଦୁତ୍ ।
ଇଦ୍ ଅଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ବେସର୍ ୱେର୍ରେ । ଅଡ଼୍ କୟିନନ୍ କାରାପ୍ ଆର୍ର୍ଦାଗ୍ ଆଞ୍ଜ୍ ମିନ୍ଦେଡ଼୍ । ବାଲାମ୍ ଇତ୍କେ ଲୋବିଆସ୍ ବେନ୍ ବୁଲ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଡ଼୍ ଆଦ୍ ବୁସାତାଗ୍ ରାୟ୍ତଡ଼୍ । କୋରଅ ଲେକାମ୍ ଗଲ୍କ୍ ମାଡ଼ି ଅଡ଼୍ ଦଂସ ଆତ୍ତଡ଼୍ ।
ଦାରୁଚିଇନେ, ଲେକେତ୍ ଗାବ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ଦ୍ରବ୍ୟ, ଦୁପାମ୍, ସୁଗନ୍ଦି ଲେପ୍ୟଦ୍ରବ୍ୟ, ସୁନା, ମଦ୍ୟ, ନିୟ୍, ମଇଦା, ଗଅମ୍, ଗଡ଼୍କ୍, ମେକା, ପିଟେ, ରତେ, କ୍ରିତଦାସ ନୁ ନାରୁଡ଼ାଦ୍ ଜିୱେ ।
ବାତ୍ତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ସାରେ ମାନବ୍ ଜାତିତିଙ୍କ୍ ତାନ୍ ବେସ୍ୟାଲେକାତ୍ ସୁରାମ୍ ଉଞ୍ଜ୍ ମିନ୍ଦେ, ପୃତିବିତେ ରାଜାନଡ଼୍କ୍ ତାନ୍ ତଡ଼୍ ବ୍ୟାବିଚାର୍ ପାପତାଗ୍ ମାପିମିନ୍ଦେ, ଜଗତ୍ତେ ବ୍ୟାବସାୟିନଡ଼୍ ତାନ୍ ବିଲାସବ୍ୟସନ୍ ସେଙ୍ଗେ ସାଉକାର୍ ଆସ୍ମିନ୍ତେ ।”