6 କିନ୍ତୁ ବେନ୍ ରାଣ୍ଡି ଆସ୍ବା ବୋଗବିଲାସ୍ତେ ଦିନାତିପାତ ମାଡ଼ିତ୍, ଆଦିଙ୍କ୍ ଜିୱୁନ୍ ମାଞ୍ଜ୍ବା ଡଲ୍ତେ ଇଞ୍ଜ ମନେ ମାଡ଼୍ ୱେୟତିତ୍ ।
ଜିସୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତନ୍ ନା ପେର୍କେପେର୍କେ ୱାଡ଼େ, ଡଲ୍ତେନଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ସମାଦି ହିଦାଙ୍କ୍ ଡୋଲ୍ତଡ଼୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସିମୁଟ୍ ।
ଆସୁଟେ, ନାନେ ନାୟାଦ୍ ଜିୱୁନ୍ତିଙ୍କ୍ କେତିତାନ୍, ହୋ ଜିୱୁନ୍, ନାର୍ଗେ ୱାଡ଼୍ଷାତ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ନିୟାଦ୍ ନିୟ୍ ତିଆର୍ତେମିନ୍ଦେ, ରମାଟ୍, ତିନ୍ଦାନାଦ୍ ମାଡ଼ାଟ୍, ପାନ ମାଡ଼ାଟ୍ ନୁ ସାର୍ଦା ମାଡ଼ାଟ୍;
ବେସ୍କ୍ଦିନାତ୍ ପେର୍କେ ସୁଦୁର୍ ମାର୍ ଅନ୍ ଦୁଡ଼େ ସମ୍ପତ୍ତି ପୟ୍ସ୍ ଯେକା ଦେଶ୍ ଆଦ୍ତନ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ଆଗେ ମଣ୍ଡି ହିନା ଗେଲ୍ସି ସାରେ ଦନ୍ସମ୍ପତ୍ତି ଉଡ଼ାମାଡ଼୍ ତଣ୍ଡ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନା ହି ମାର୍ ଡଲି ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡନ୍ଦାମ୍ ଗେଲ୍ସ୍ତଣ୍ଡ୍; ମାଇମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡେ ଦରକ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଆସୁଟେ ଅଡ଼୍ ଗାଟି ସାର୍ଦ୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ହିଣ୍ଡ୍ ଯେ, ନି ତାମୁଣ୍ଡ୍ ଡଲି ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡନ୍ଦାମ୍ ଗେଲ୍ସ୍ତଣ୍ଡ୍; ମାଇମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡେ ଦରକ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଦିନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ମାନାଡ଼୍ ଗାଟିସାର୍ଦା ମାଡ଼ାନ୍ ମାତ୍ତା ।”
ୱେରନ୍ ନାରୁନ୍ ସାଉକାର୍ ନାରୁଡ଼୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଗାଟିଦାମ୍ ଆଉ ଚକାସିଲେ କେର୍ସ୍, ନିତ୍ତେଦିନାଲ୍ ଗାଟି ଆମଦ୍ ପ୍ରମୋଦ୍ ମାଡ଼ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଆଦ୍ ଆୟୋକ୍ ମିଡ଼୍ ବାତେଏ ଉଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ପେଇସ୍ ଆଞ୍ଜ୍ ମାତ୍ତିଡ୍ ? ବେନଙ୍କ୍ ଦାମ୍ଦେ ସିଲେ କେର୍ ତେ ଅର୍ତୁଣ୍ଡ୍ ନାରୁଙ୍କ୍ ? ଉଡ଼ାଟ୍, ବେନଡ଼୍ ଦାମ୍ଦାଉ ସିଲେ କେର୍ତିତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ରାଜ ପ୍ରସାଦତାଗ୍ ମାନ୍ତଡ଼୍ ।
ମିୟାଦ୍ କେଞ୍ଜ୍ୱାଦ୍ ନୁ ପାପ୍ ସେଙ୍ଗେ ମୁନେଙ୍କ୍ ଦିନାମ୍ତେ ଡଲାନାଦ୍ ମାତ୍ତେ ।
ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମିକିଂଙ୍କ୍ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ତଡ଼୍ ଜିୱେ ମାଡ଼୍ତନ୍, ଅନୁଗ୍ରହ ତଡ଼୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ପରିତ୍ରାଣ୍ ପାଏମ୍ ଆତ୍ତିଡ଼୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ୱେସ୍ ସାର୍ରେ ବିଷୟ୍ ପେସ୍ପିତା । ଆଦିନ୍ ମାୟ୍ଦିଙ୍କ୍ ଇଲା ଲେକ୍ତାଦ୍ ମିନ୍ଦେ, “ହୋ ଉଞ୍ଜ୍ତେନଡ଼ି, ତିଆର୍ତେ ଆୟ୍ମୁଟ୍ ନୁ ଡଲ୍ତେନଡ଼ାଗାଙ୍କ୍ ତେଏଦାଟ୍ ! କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ୱେସ୍ତାଗ୍ ପେୟ୍ମୁଟ୍ ।”
ମିୟାଦ୍ ପାପାମ୍ ସେଙ୍ଗେ ନୁ ମିଡ଼୍ ନିୟମ୍ ଇଲ୍ୱେ ଅଣଇହୁଦୀ ମାତ୍ତାଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଦାମ୍ ମିଡ଼୍ ଆଦ୍ୟାତ୍ମିକ ଲେକାମ୍ ଡଲି ମାତ୍ତିଡ଼୍; ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ ଇଞ୍ଜେ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ତଡ଼୍ ମିକିଙ୍କ୍ ଜିୱେ ମାଡ଼୍ତନ୍ । ଇଶ୍ୱର୍ ମାନାଙ୍କ୍ ସାରେ ପାପାମ୍ କ୍ଷମା ମାଡ଼୍ତନ୍ ।
ଇଡ଼ାଗାଙ୍କ୍ ବେସ୍ତୁଡ଼୍ ଜିଦ୍ଲେକାମ୍ ନାରିଡ଼୍ ମିନ୍ଦେଡ଼୍, ବେନଡ଼୍ ଲକ୍ ଲକ୍ ନେଙ୍ଗି ପାପତେ ବାରାକ୍ରାନ୍ତ ନୁ ବାତ୍ବାତା କାରାପ୍ ଅବ୍ୟାସ୍ତେ ଚାଲିତ୍ ମୁର୍କ ନାଟାକିଙ୍କ୍ ନିଜେତ୍ ବଶୀଭୁତ ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ।
ମିଡ଼୍ ଜଗତ୍ତାଦ୍ ସୁକାମ୍ତେ ନୁ ବଗ୍ବିଲାସ୍ ତଡ଼୍ ବାଦ୍କ୍ତିଡ଼୍, ଆୱୁକି ତିନ୍ଦାନ୍ ଲେକାମ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ଆସ୍ ମିନ୍ଦେଡ଼ି । ଡଲାନ୍ ଦିନେତେ ନିଜେ ନିଜେ ମାନ୍ଦିଙ୍କ୍ ଶାନ୍ତି ମାଡ଼୍ତିଡ଼ ।
ଅଣ୍ଡ୍ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ବେସର୍ ଗର୍ବ ଆସମାତ୍ତନ୍ ନୁ ନାର୍ଗେ ଗାବ୍ତାଗ୍ ମୁଡ଼୍ନ୍ଦି ମାତ୍ତନ୍, ଆଦ୍ ପରିମାନ୍ତେ ଅଙ୍କ୍ ଦୁଃକାମ୍ କଷ୍ଟ ଇମୁଟ୍ । ବାତ୍ତିଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ନିଜେତିଙ୍ଗ୍ ନାର୍ଗେ ମାଡ଼ି କେତୁତନ୍, ‘ନାନେ ଇଗେ ରାଣିନ୍ ଲେକାମ୍ କୁଦ୍ତାନ୍ ! ନାନେ ରାଣ୍ଡିନ୍ ଆୟନ୍, ନାୟଦ୍ ବେସୁଙ୍କ୍ ଦୁଃକାମ୍ ଆୟ୍ୟ ।’
“ସାର୍ଦ୍ଦିତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ମଣ୍ଡଲିତିତେ ଦୂତନ୍ ପାକେ ଲେକାଟ୍ । ଇଶ୍ୱର୍ତେ ସାତ୍ଟାନ୍ ଆତ୍ମା ନୁ ସାତ୍ଟାନ୍ ଉକାମ୍ ପୟ୍ସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁନାଗାଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ଗଟ୍ । ନାନେ ମିୟାଦ୍ କାମ୍ ମାଡ଼୍ତାଦ୍ ପୁତ୍ତାନ୍; ମିଡ଼୍ ଡଲିମାତ୍କେ ମିକା ଜିୱେମିନ୍ଦେନ୍ ଇଞ୍ଜ କ୍ୟାତି ଲାବ୍ ମାଡ଼୍ତିନ୍ ।”