5 ଇଶ୍ୱର୍ତେ ବାକ୍ୟ ଏର୍କେ ମାଡ଼ି ଅଂକିଙ୍କ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ାନ୍ ଦ୍ୱାରା ସାର୍ରେ ବିଷୟ ପବିତ୍ର ଆଦ୍ତେ ।
ମିୟାଗ୍ ବାତା ମିନ୍ଦେ ଆୱ୍ ସାରେ ଗରିବ୍ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ଦାନ ମାଡ଼ାଟ୍ ଆସୁଟେ ନିଜାତେ ସାରେ ପୁରା ପରିଷ୍କାର୍ ଆଦ୍ତେ ।
ଇତ୍କେ ଜିସୁ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଶାସ୍ତ୍ରତାଗ୍ ଲେକାମିନ୍ଦେ, ‘ନାରୁଡ଼୍ ବେସୁଣ୍ଟ୍ ରୋଟି ତଡ଼୍ ବାଦ୍କଡ଼୍ ।’”
ବାତାଇତ୍କେ ଅବିଶ୍ୱାସ୍ତର୍ ମୁଜାଲ୍ ମୁତେନ୍ ସେଙ୍ଗେ ପବିତ୍ର, ମେଣ୍ଡେ ଅବିଶ୍ୱାସ୍ ମୁତ୍ତେ ମୁଜାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ପବିତ୍ର; ଆଲା ଆଇୱାମାତ୍କେ ମିଇ ପିଲାଜିଲା ଅପବିତ୍ର ମାନେ, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନିଜାମ୍ ଇଞ୍ଜେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଗ୍ରହନ୍ ଯୋଗ୍ୟ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ପେଣ୍ଡୁଲ୍ ମାଡ଼ାନାଦ୍ ନୁ ବେନା କାଦି ତିନ୍ଦାନାଦ୍ ଆୟ ଇଞ୍ଜ୍ ଅଡ଼୍ କେତୁତଡ଼୍ । କିନ୍ତୁ ବେନ୍ କ୍ରିଷ୍ଟବିଶ୍ୱାସୀଡ଼୍ ସତ୍ ସାରେ ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ତିଆର୍ ମାଡ଼୍ତେ ସାର୍ରେ କାଦି ମାଇଦିଙ୍ଗ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଦନ୍ୟବାଦ୍ କେସ୍ ଆଦ୍ ନିଜାମ୍ ମନ୍ତେ ତିନ୍ଦେପାର୍ତନ୍ ।
ପବିତ୍ର ନାରୁଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ସାର୍ରେ ସାୟେ; ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ କୁଲାଙ୍ଗାର୍ ନୁ ଅବିଶ୍ୱାସୀ ନାରୁଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ବାଆତେବା ବିଷୟ୍ ସାୟେ ଆୟ୍ୟ, ଆଦିଙ୍କ୍ ଅଡ଼ାଦ୍ ମନ୍ ନୁ ଚିନ୍ତେ ରେଣ୍ଡ୍ ଆସ୍ସ କୁଲାଙ୍ଗାର୍ ।
ବିଶ୍ୱାସ୍ତେ ମାମ୍ ପୁନ୍ତମ୍ ଯେ ଇଶ୍ୱର କେତ୍ତେ ମାଟାତେନେ ବୁମ୍ ତିଆର୍ ଆତ୍ତା, ଆଦିଙ୍କ୍ ତନ୍ଦ୍ୱାଗା ନୁଞ୍ଚ ସାର୍ରେ ତନ୍ଦାନାୱ ତିଆର୍ ଆତ୍ତା ।