Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




୧ ତୀମତି 3:15 - ପୁନାଦ୍ ଆର୍ର୍ ପୁନାଦ୍‍ ନିୟମ୍‍

15 ନାୟାଦ୍ ଯଦି ୱାଦାନାଦ୍ ଡେରି ଆଦ୍‍ତେ, ଜିୱେତ୍ ଇଶ୍ୱର୍‌ତେ ପରିବାର୍ ଲେକାମ୍ ଇଦ୍ ଉପାସକ ମଣ୍ଡଲିତାଗ୍ ମାକିଙ୍କ୍‍ ବେଲାନ୍ ବ୍ୟବହାର୍‌ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ଆଦ୍‍ତେ, ଇଦ୍ ଚିଟିତେ ଆଦ୍ ମିଡ଼୍ ପୁନ୍ଦ୍‍ତିଡ଼୍ । ଇଦ୍ ମଣ୍ଡଲିତେ ସତ୍ୟତାଦ୍‍ ଗୁଞ୍ଜେ ନୁ ବିତ୍ତିମୂଲ ।

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




୧ ତୀମତି 3:15
55 Iomraidhean Croise  

ଶିମୋନ୍ ନୁ ପିତର୍ କେତ୍‍ତଡ଼୍, “ନିମ୍‍ କ୍ରିଷ୍ଟ, ଜିୱୁତେ ଇଶ୍ୱର୍ ତେ ମାର୍‍ ।”


“ମିକ୍ ଇଦ୍‍ଗଟ୍ କେସ୍ ନେହେତୁତାନ୍, ମିଡ଼୍ ଇ ପୃତିବିତାଗ୍ ବାତ୍ ନିଶେଦ ମାଡ଼୍‍ତିଡ଼୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ମିକା ଆଦ୍ ନିଜାମ୍‍ ଆଦ୍‍ତେ ନୁ ବେନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନିମ୍‍ ପୃତିବିତାଗ୍ ଗଟ୍ ଇଦ୍‍ତି, ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ମିକା ଆଦ୍ ଆନୁମଦିତ ଆଦ୍‍ତେ ।”


ଇଶ୍ୱର୍‌ତେ ବ୍ୟବସ୍ଥା ମୋଶାନ୍‌ ତଡ଼୍ ଦର୍‍କି ମିନ୍ଦେ, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍‍କେ ଅନୁଗ୍ରହ ନୁ ସତ୍ ଜିସୁକ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ତଡ଼୍ ଉପସ୍ଥିତ ଆତ୍‍ତେ ।


ଜିସୁ ଅଂକିଙ୍କ୍‌ କେତ୍‍ତଣ୍ଡ୍‌, ନାନ୍ ଆର୍, ସତ୍ ନୁ ଜିୱୁନ୍; ନାଆଲାନ୍ ଅନ୍‌‍ୱେ ବେନବା ବାବାନ୍ ଗାର୍‍ରେ ଆଦ୍‍ପାର୍‍ୱଡ଼୍ ।


ଆଗାଙ୍କ୍ ପିଲାତ ଜିସୁଙ୍କ୍ କେତ୍‍ତଣ୍ଡ୍, “ଆଲେକେ ନିମ୍‍ ୱେରନ୍ ରାଜା ?” ଜିସୁ କେତ୍‍ତଣ୍ଡ୍, “ନିମ୍‍ ତ କେତୁତିନ୍ ନାନ୍ ୱେରନ୍ ରାଜା । ନାନ୍ ସତ୍ ବିଷୟ କେତାନଙ୍କ୍ ଜନମ୍ ଆତ୍‍ତାନ୍ ନୁ ଜଗତ୍‍ତାଗ୍ ୱାସ୍‍ମିନ୍ଦେନ୍ । ବେନ ସତ୍ୟତିଙ୍କ୍ ସାଏ କେତିତଡ଼୍‍ ଅଣ୍ଡ୍‌ ନା ଗଟି କେଞ୍ଜିତଡ଼୍ ।”


ମେଣ୍ଡେ ନିମ୍‍ ଯେ ଇଶ୍ୱର୍‌ତେ ଆଦ୍ ପବିତ୍ର ନାରୁନି, ହିଦ୍ ମାମ୍‍ମେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେମ୍ ନୁ ପୁଞ୍ଜ୍‍ମିନ୍ଦେମ୍ ।”


ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ଆଦାନ୍ ଯାକ ବେନାସାର୍ରେ ପାଡ଼୍‍ୟି ମାଡ଼ିମାତ୍‍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ ଶିକ୍ଷା ଇସ୍‌ ମାତ୍‍ତଣ୍ଡ୍, ଆୱ୍‍ଚାରେ ବିଷୟ୍ ଲେକିମାତ୍‍ତାନ୍ । ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ଆଦାନ୍ ମୁନେଙ୍କ୍ ବେନଡ଼୍‍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍‌ ନିଜେତ୍ ପ୍ରେରିତ ଶିଷ୍ୟ ଇଞ୍ଜ ଏଞ୍ଚି ମାତ୍‍ତଣ୍ଡ୍, ଅଡ଼୍‌‍କିଂଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍‌ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାତେ ଶକ୍ତିତେ ଆଦେଶ୍‍ ଇସ୍‌‍ମାତ୍‍ତଣ୍ଡ୍ ।


“ମିଡ଼୍ ବାତେଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ମାଡ଼ୁତିଡ଼୍ ? ମାମ୍‍ମେ ମିଇ ଲେକାମ୍ ନାରୁମ୍ । ମିଇ ବକେତ୍ ସୁସମାଚାର୍‍ ପ୍ରଚାର୍ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ନୁ ଇୱୁ ଦର୍‍କାର୍ ହିଲ୍‍ୱାଦ୍ ବିଷୟ୍‍ତିଙ୍କ୍ ୱିଡ଼୍‍ସି, ସ୍ୱର୍ଗ, ପୃତିବି ନୁ ତାନ୍ ଲୋପେ ମାନ୍ଦାନ୍ ସାରେ ଜିନିଷ୍‍ତିଙ୍କ୍ ସୃଷ୍ଟିମାଡ଼୍‍ତେ ଜିୱେତଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱର୍‌ତେ ପାକେ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଆଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମାମ୍‍ମେ ଇଗେ ୱାତ୍‍ତମ୍ ।


ସାର୍‍ରେ ଲେକାତ୍ ନାର୍‍ଗେ । ମୁନେନ୍‍, ଇଶ୍ୱର୍‍ ତାନ୍‍ କାବୁର୍‍ତେ ଦାୟିତ୍ୱ ଯିହୁଦୀଡ଼ାଗ୍‍ ସର୍ପା ମାଡ଼ିମାତ୍‍ତଣ୍ଡ୍‍ ।


ବେନ୍ ପଡ଼୍‍ୟେତାଗ୍ ଅଡ଼୍‌‍କିଂଙ୍କ୍ କେସ୍‍ମାତ୍‍ତମ୍, ‘ମିଡ଼୍ ମା ମାନେୟ୍‍ ଆୟ୍‍ୱିଡ଼୍,’ ଆଗେ ଅଡ଼୍‌ ଜିୱେ ଇଶ୍ୱର୍‌ତେ ମାର୍‍କ୍ ଇଞ୍ଜ କେତିତଡ଼୍‍ ।”


ମିଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେଅନ୍‌ ଦେଶ୍‍ତଡ଼ି, ଇହୁଦୀ ବା ଅଣଇହୁଦୀ, ଇଶ୍ୱର୍‌ତେ ମଣ୍ଡଲି, ବେନ ତିପାଲ୍ ଲେକାମ୍ ଆୟ୍‍ମାଟ୍ ।


ମିଡ଼୍‌ ପୁନ୍ଦାନ୍ ୱାଇତିତା ଯେ, ମିଡ଼୍‌ ପର୍‌ମେଶ୍ୱରନ୍‌ ଗୁଡ଼ିୟ୍‌, ମେଣ୍ଡେ ପରମେଶ୍ୱରନ୍‌ ଆତ୍ମା ମିୟାଦ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍‍ତାଗ୍ ମାନ୍‌ତା ।


ଇଦ୍ ପରିଚୟ ଚିଟି କ୍ରିଷ୍ଟନ୍‍ ତଡ଼୍ କେତ୍‍ତାଦ୍ ନୁ ମାନ୍‍ ତଡ଼୍ ଅନାଦ୍‌ ବିଷୟ୍‍ତେ ମାଡ଼୍‍ତାଦ୍ । ଇଦ୍ କାରିଲାଦିନ୍‍ ତଡ଼୍ କେତ୍‍ତାଦ୍ ଆୟ୍‍ୟ, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍‍କେ ଜୀୱେମାନ୍ତାନ୍‌ ଇଶ୍ୱର୍‌ତେ ଆତ୍ମା ତଡ଼୍ ନାରିଡ଼୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍‍ତାଗ୍ ଲେକାତ୍‍ତେ ।


ଇଶ୍ୱର୍‌ତେ ମନ୍ଦିର୍‍ତାଗ୍ ବେଲାନ୍ ପୁତ୍‌ଲାମ୍‌ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ଆଦ୍‍ଦେ ପାର୍ଦେତେ ? ମାନାଡ଼୍ ତ ଜୀୱେମାନ୍ଦାନ୍‌ ଇଶ୍ୱର୍‌ତେ ମନ୍ଦିର୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍‍କେ ଇଶ୍ୱର୍ ନିଜେ କେତ୍‍ତାନ୍, “ନା ନାରିଡ଼୍‍ତ ନାନ୍ ବାଦ୍‍କିତାନ୍ ନୁ ଅଡ଼୍‌‍ତଡ଼୍ ଉଡିତାନ୍; ନାନ୍ ଅଡ଼୍‌ ଇଶ୍ୱର୍ ଆଦ୍‍ତନ୍ ନୁ ଅଡ଼୍‌ ନା ନିଜେତ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଆଦ୍‍ତଡ଼୍ ।”


ଶତ୍ରୁନଡ଼୍ ବିରୁଦ୍ଦ୍‌ତେ ଲଡ଼େମ୍ ଆଦାଙ୍କ୍‍ ନିଜାମ୍‍ ସତ୍‍ ମାୟାଦ୍‌ ବେଡ଼ିୟି ଅସ୍ତ୍ର ।


ଗୁଞ୍ଜେ ଇନା ପୁଞ୍ଜ୍‍ମାନ୍ଦାନ୍ ଯାକୁବ, ପିତର୍ ନୁ ଯୋହନ୍‌ ସ୍ୱୀକାର୍ ମାଡ଼୍‍ତଡ଼୍ ଯେ, ଇଶ୍ୱର୍ ନାକିଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ପାଡ଼୍‍ୟି ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଦାୟିତ୍ୱ ଇସ୍‍ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ । ଆଦିଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍‌ ନାକିଙ୍କ୍ ନୁ ବର୍ଣ୍ଣବାଙ୍କ୍ ସାହାଯ୍ୟ ମାଡ଼ାନଡ଼୍ ଇଞ୍ଜ ପ୍ରେମତେ ଗ୍ରହନ୍‍ ମାଡ଼ିମାତଡ଼୍ । ବର୍ଣ୍ଣବା ନୁ ନାନ୍ ଅଣଇହୁଦିଡ଼୍ ଲୋପେ ମେଣ୍ଡେ ଅଡ଼୍‌ ଇଉଦିଡ଼୍ ଲୋପେ ପାଡ଼୍‍ୟି ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ଇଞ୍ଜ ମାମ୍ ରାଜି ଆସ୍‍ମାତ୍‍ତମ୍ ।


ଆ ବୁଦ୍‍ ଇଲ୍‍ୱେ ଗାଲାତିୟଡ଼ି ! ବେନ ମିକିଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ମନ୍ତ୍ର କାର୍‍ସ୍‍ପୁତଣ୍ଡ୍ ? କ୍ରୁଶ ପର ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟ ଡଲ୍‍ତାଦ୍ ଗଟ୍ ମି ଗାରେ ଗାଟି ସାୟେ କେତୁତମ୍ ।


ମିଡ଼୍ ନିଜାମ୍ ଅନ୍‌ ବିଷୟ୍‍ତେ କେଞ୍ଜ୍‍ତିଡ଼୍ ନୁ ଅନ୍‌ ପେର୍କେ ଆଦାନଡ଼୍‍ ଲେକାମ୍‍ ଜିସୁନ୍ ବିଷୟ୍‍ତେ ସତ୍ ଶିକ୍ଷା ପାଏମ୍ ଆତ୍‍ତିଡ଼୍ ।


ବେସୁଙ୍କ୍‍ ସୁସମାଚାର୍‍ତେ ନିଜାମ୍‍ତାଦ୍‍ କାବୁର୍ ମିଇପାକେ ମୁନେଙ୍କ୍ ୱାତ୍‍ତେ, ମିଡ଼୍‍ ଆଦିନ୍ ତଡ଼୍ ଇତ୍‍ତାୱୁ ବର୍‍ସାତାଉ ଗଟି କେଞ୍ଜିମାତ୍‍ତିଡ଼୍ । ମିଡ଼୍ ବାତ୍‍ ବର୍‍ସା ମାଡ଼ିତିଡ଼୍, ବାତ୍‍ ମିଇ ସେଙ୍ଗେ ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍‍ ସୁରକ୍ଷିତ୍, ଆଦିନ୍ ପରୁ ମିଇୟାଦ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ନୁ ପ୍ରେମ ମିନ୍ଦେ ।


ମାମ୍‍ମେ ମିଇ ପାକେ ୱାଦାନ୍ ୱେଲେ ମିଡ଼୍ ବେଲାନ୍ ମାକିଂଙ୍କ୍ ସାର୍‍ଦେତେ ଆସ୍ ମାତ୍‍ତିଡ଼୍ ନୁ ସାରେ ପୁତ୍‍ଲାମ୍‍ ପୁଜେ ୱିଡ଼୍‍ସି ସତ୍ ନୁ ଜିୱେମାନ୍ଦାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍‌ତେ ଉପବାସ୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ମୁନେ ୱାତ୍‍ତିଡ଼୍;


ଇଦ୍‍ ଚିଟି ଲେକାନ୍ ୱେଲେ, ଯାପେ ମି ଗାରେ ଆଦାନ୍‍ ସେଙ୍ଗେ ନାନେ ଇଚ୍ଛା ମାଡ଼ୁତାନ୍ ।


ମାନ୍‍ ଦର୍ମବିଶ୍ୱାସତେ ଇଦ୍ ଗୁରୁତ୍ୱ ବିଷୟ୍‍ତିଙ୍କ୍‍ ବେନ ଅସ୍ୱିକାର୍ ମାଡ଼େ ପାର୍‍ୱଡ଼୍, ନାରୁନ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ପୟ୍‍ସ୍ ୱାସ୍‍ମାନ୍ଦାନ୍‍ କ୍ରିଷ୍ଟ, ସ୍ୱର୍ଗଦୂତକିନ୍ ତଡ଼୍‌ କାଇଲି ତଣ୍ଡ୍, ସାରେ ଜାତିକିନାଗ୍‍ ଅନ୍‌ ଦାର୍ମାମ୍‌ ଆତ୍‍ତଣ୍ଡ୍‍, ପୁରା ଜଗତ୍‍ତେ ନାରୁଡ଼୍‍ ଅଂକିଙ୍କ୍‌ ବିଶ୍ୱାସ୍‍ ମାଡ଼୍‍ତଡ଼୍‍, ଅଣ୍ଡ୍‌‍ ଗୌରବ୍‍ତେ ସ୍ୱର୍ଗତା ଆତ୍‍ତନ୍ ।


ମଣ୍ଡଲିତେ ଇକାପାକାନଣ୍ଡ ନିର୍ଦୋଷ୍‍ ଚରିତ୍ର, ୱେରଡ଼୍ ମୁତେନ୍ ମୁଦ୍‍ପାଲ୍, ସତ୍ୟବାଦୀ, ଯତ୍ନବାନ୍‍ ନୁ ନାରୁଡ଼୍‍ ମୁନେ ସମ୍ମାନ୍‍ ଆଦେୟେତିତ୍ । ଅଣ୍ଡ୍‌‍ ଅତିତିପରାୟନ୍ ଆଦାନ୍ ମିନ୍ତେ ନୁ ସିକ୍ଷିତ୍ ଇଦାନ୍ ମାୟ୍‍ଦିଙ୍କ୍‍ ଦକ୍ୟତା ମାନ୍‍ତେ ।


ବେନ୍‍ ନାରୁନ୍ ନିଜେତ୍‍ ପରିବାର୍‍ତିଙ୍କ୍ ଚାଲେମ୍‍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ପାର୍‍ୱଣ୍ଡ୍‍, ଅଣ୍ଡ୍‌ ଇଶ୍ୱର୍‌ତେ ଉପାସକ ମଣ୍ଡଲିତେ ଯତନ୍ ଆଦ୍‍ତନ୍ ବେଲା ?


ବେନ୍ ମୁକ୍ତିଦାତାନାଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ାକେ ସାରେତଡ଼୍ ପରିତ୍ରାନ୍ ଲାବ୍ ମାଡ଼େପାର୍‍ତନ୍, ଆ ଜିୱୁନ୍ ତେ ଇଶ୍ୱର୍‌ତାଗେ ବର୍‍ସା ୱାଟି, ମାନାଡ଼୍ ଇସର୍ କଷ୍ଟ ସୀକାର୍ ମାଡ଼ି ହି କାମ୍ ମାଡ଼ି ଅଦୁତମ୍ ।


ଇଶ୍ୱର୍ ଅମର୍‍, ଅଣ୍ଡ୍‌ ମାତର୍ ମାନାଦ୍‍, ନାରିଡ଼୍‍ତେ ଏୱୁଦାଙ୍କ୍‍ ପାର୍‍ୱେ ୱେସ୍ ରାଜ୍ୟତେ ଅଣ୍ଡ୍‌ ଆଗେ ମାନ୍‍ତନ୍; ବେନ ଅଙ୍କ୍‌ ବେସୁଙ୍କ୍‍ ଉଡ଼ନ୍; ବେନ ବା ବେସୁଙ୍କ୍‍ ୱୁଡ଼େ ପାର୍‍ୱଣ୍ଡ୍ । ଅନ୍‌ ଗୌରବ୍ ନୁ ସ୍ୱର୍ଗ ରାଜ୍ୟ ଯୁଗ୍‍ଯୁଗ୍‍ ମାନି । ଆମେନ୍‍ ।


କିନ୍ତୁ ଇଶ୍ୱର୍ ବେନ୍ ଡୁଟାଙ୍ଗ୍‍ତେ ବିତ୍ତିବୂମି ମାଡ଼ିସ୍‍ ମିନ୍ତେନ୍, ଆଦିଙ୍କ୍ ବେନ ଉୱୁତେ ପାର୍‍ୱଡ଼୍ । ଆଦ୍ ବିତ୍ତିପ୍ରସ୍ତର ପରୁ ଲେକା ଆତ୍‍ତେ; “ଇଶ୍ୱର୍ ତାନ୍ ନିଜେତ୍ ନାରିଡ଼୍‍ ପୁନ୍ତନ୍ ବେନ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍‌ତେ ନାରୁନ୍ ଇନା ପରିଚୟ ଇଦ୍‍ତନ୍, ଅଣ୍ଡ୍‌ ସାରେ ଦୁଷ୍କର୍ମତାଗାଙ୍କ୍ ୱେରେ ଆଇନ୍ ।”


ୱେରନ୍ ସାଉକାର୍ ନାରିନ୍ ଲୋନ୍‌ ନାର୍ଗେ ଲେକେତ୍‌ କୁଣ୍ଡା ମାନ୍ତା । ଆଗେଙ୍କ୍ ବେସ୍‌କ୍ ମୂଲ୍ୟବାନ୍ ସୁନା ରୂପାତେ ତିଆର୍; ମେଣ୍ଡେ ବେସ୍‌କ୍ ସାସ୍ତେତେ ଦର୍କତାଉ ମାଣ୍ଡୁଲ୍‍ତେ ବା ୱେର୍‍କ୍‍ତେ ତିଆର୍ । ବେସ୍‌କ୍ ପାତ୍ର ପାଣ୍ଡୁକିନାଗ୍ ଉତ୍ସବ୍‍ତେ ଦର୍‍କାଡ଼୍‍ ଆଦ୍‍ତା; ବାଗାତାୱୁ ଦୈନନ୍ଦିନ କାମ୍‍କିନାଗ୍ ଲାଗେମ୍ ଆଦ୍‍ତା ।


ଇଶ୍ୱରନ୍‌ ଲୋନ୍‌ ଇଞ୍ଜେ ମାନ୍‍ ବାଡ଼ିୟା ପୁଜାରିଡ଼୍ କାଇଦେ ମିନ୍ଦେ ।


ଇତ୍‍କେ ମିଡ଼୍ ୱାତ୍‍ତିଡ଼୍ ସିୟୋନ୍ ମେଟେତାଗ୍, ଜିୱେତାଦ୍ ଇଶ୍ୱର୍‌ତେ ନଗରୀ ସ୍ୱର୍ଗତାଦ୍ ଯିରୁଶାଲେମ୍‍ତାଗ୍, ବେଗେ ହଜାର୍‌ ହଜାର୍‌ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତଡ଼ାଦ୍ ମାନ୍ଦ୍‍ ଗୁଡ଼ିତଡ଼୍‍ ।


ଅବିଶ୍ୱାସୀ ଦାଦାଲଡ଼ି ନୁ ଏଲାସ୍କ୍‍, ସାବ୍‍ଦାନ୍‍ ମାନୁଟ୍‌, ମିୟାଗାଙ୍କ୍‌ ବେନନ୍ ହୃଦୟ୍‌ ବେଲାକି ପାପ୍ ନୁ ବିଶ୍ୱାସ୍ ଇଲ୍‌ୱା ମାଞ୍ଜ୍‌ ଜିୱୁ ମାନ୍ଦାନ୍ ଇଶ୍ୱରନୁଞ୍ଚ୍‌ ୱେରେ ଆୟ୍‌ମାକି ।


ଇଦ୍‌ ଯଦି ନିଜାମ୍‌ ଆସ୍‌ମାନ୍‌ତ୍ତା, ଆଲେଇତ୍‌କେ କ୍ରିଷ୍ଟନାଦ୍‌ ନେତୁର୍‌ ମେଣ୍ଡେ ବେସର୍‍ ପେର୍କେ ଦର୍‍କାର୍‍ ଆୟ ? ଆଚୟ ତେର୍‌ୱାଦ୍ ଜିୱୁତ୍ ତଡ୍‌ଦେ ଅଣ୍ଡ୍‌‌ ତାନାକ୍ ଇଶ୍ୱରନ୍ ମାଇଦେ ଅଣ୍ଡ୍‌ ନିର୍ଦୋଷ୍‍ ପୁଜ୍‌ତାଗ୍‌ ମନ୍‌ ଇଦୁତଣ୍ଡ୍ । ତାନାଦ୍ ଆଦ୍ ନେତୁର୍‌ତେ ସାଙ୍ଗ୍ କାରାପ୍‌ ପାଡିୟନୁଞ୍ଚ ୱେରେ ଆସ୍ ମାୟାଦ୍‌ ଜିୱୁ ନେଲ୍ଲା ମାନ୍‌ତା ନୁ ମାମ୍ ଜିୱୁ ମାନ୍ଦାନ୍ ଇଶ୍ୱରନ୍‌ ସେୱା ମାଡା ପାର୍ଦାତମ୍ ।


ମୀଇଡ଼୍ ଅଣ୍ଡୟ୍‌ ଆଦ୍ୟାତ୍ମିକ୍‍ ମନ୍ଦିର୍ ତିଆର୍‍ ମାଡ଼ାନାଗ୍‍ ଜିୱେମାନ୍ଦାନ୍‍ ବାଡ଼ିୟାଦ୍ କାଲ୍‍ ଲେକାମ୍ ବ୍ୟବହାର୍‌ ଆଦାନ୍‍ ସେଙ୍ଗେ ୱାଡ଼ାଟ୍‍ । ଆଦ୍ ମନ୍ଦିର୍‍ତାଗ୍ ମୀଇଡ଼୍ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟଙ୍କ୍ ତଡ଼୍‍ ଇଶ୍ୱର୍‌ତେ ଗ୍ରହଣଯୋଗ୍ୟ ଆଦ୍ୟାମିକ୍ ବଲି ଉତ୍ସର୍ଗ ମାଡ଼୍‍ନ୍ ସେଙ୍ଗେ ପବିତ୍ର ଜାଜକ୍‍ତେ କାମ୍ ମାଡ଼ିତିଡ଼୍‍ ।


ଇଞ୍ଜେ ବିଚାର୍ ଦିନାମ୍ ଏୱୁତ୍‍ତେ ନୁ ଇଶ୍ୱର୍‌ତେ ନାରୁଡ଼୍ ମୁନେଙ୍କ୍ ବିଚାର୍‍ ଆଦ୍‍ତଡ଼୍ । ଯଦି ମାନାଗାଙ୍କ୍ ଆଦ୍ ଆରାମ୍ ଆତ୍‍କେ, ଆଲେକ୍ ବେନଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍‌ତେ ସୁସମାଚାର୍‍ତାଗ୍‍ ବିଶ୍ୱାସ୍‍ ମାଡ଼ଡ଼୍, ଅଡ଼ାଦ୍‌ ମାଡ଼େଙ୍କ୍‌ତାଦ୍‍ ଦଶା ବାଆତେ ଆଦ୍‍ତେ ?


ମେଣ୍ଡେ ନାନେ ଉଡ଼୍‍ତାନ୍, ମେଣ୍ଡନ୍ ୱେରଡ଼୍ ଦୂତ ଚିରଞ୍ଜିବି ଇଶ୍ୱର୍‌ତେ ସିଲ୍‍ ଆସ୍ ପୁର୍ବ ଦିଗ୍‍ତାକାଙ୍କ୍ ୱାସମିନ୍ଦେନ୍ । ଆଦ୍ ଦୂତ ବୂମ୍‌ ନୁ ସମୁଦ୍ରତିଙ୍ଗ୍ ବିନଷ୍ଟ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଇଶ୍ୱର୍ ବେନ୍ ନାଲୁ ଦୂତଙ୍କ୍ କ୍ଷମତା ଇସ୍‍ମାତ୍‍ତନ୍, ଅଡ଼୍‌‍କିଂଙ୍କ୍ ଗାଟି ଲେଙ୍ଗ୍‍ଦେ କେତ୍‍ତଡ଼୍,


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan