4 ସାରେତଡ଼୍ ପାପତାଗାଙ୍କ୍ ଉଦ୍ଦାର୍ ଆସ୍ ସତ୍ତିଙ୍କ୍ ପୁନିଡ଼୍, ଇଦ୍ ଅନ୍ ଇଚ୍ଛା ।
ମେଣ୍ଡେ ମିଡ଼୍ଆଞ୍ଜ୍ ସାରେ ଜାତିତ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଆଞ୍ଜ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ନା ଶିଷ୍ୟ ମାଡ଼ାଟ୍ । ବାବାଲ୍, ମାର୍ ନୁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ପେଦେର୍ତେ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ବାପ୍ତିସ୍ମ ହିମୁଟ୍
ମେଣ୍ଡେ ଅଣ୍ଡ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ସମଗ୍ର ଜଗତ୍ତାଗ୍ ଆଞ୍ଜ୍ ନାୟାଦ୍ ଇଦ୍ ସାଏତ୍ କାବୁର୍ ସାରେତଡ଼୍ ଗାରେ ଆଞ୍ଜ୍ କେଲ୍ମୁଟୁ ।
ପାପ୍ କ୍ଷମା ଆଦାନ୍ ତଡ଼୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଯେ ପରିତ୍ରାଣ ଦର୍କିତେ, ତାମ୍ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ଇଦ୍ ଗଟ୍ କେତାଙ୍କ୍ ଆତ୍ତେ ।
ମାଲିକ୍ ଚାକର୍ତିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ରାଜଆର୍ତା ନୁ ନାର୍ଦେ ଆର୍ଦା ଆଞ୍ଜ୍ । ଆଗେ ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ୱାଦାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ କେଲ୍ମ୍ । ନାନେ ଆଲ୍ସୁତାନ୍, ନା ଲୋନ୍ ପୁରାପୁରି ନିଣ୍ଡି ଇଞ୍ଜ ।
ଯିରୁଶାଲେମ୍ତାଗ୍ ଆରାମ୍ ମାଡ଼ି ସାରେ ଜାତିନଡ଼କ୍ ଅନ୍ ପେଦେର୍ତେ ପାପ୍କ୍ଷମା ମାଇଦିଙ୍କ୍ ମନ୍ ପରିବର୍ତନ୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ପ୍ରଚାର ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ।
ଜିସୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ନାନ୍ ଆର୍, ସତ୍ ନୁ ଜିୱୁନ୍; ନାଆଲାନ୍ ଅନ୍ୱେ ବେନବା ବାବାନ୍ ଗାର୍ରେ ଆଦ୍ପାର୍ୱଡ଼୍ ।
ସତ୍ ତଡ଼୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ପବିତ୍ର ମାଡ଼େ; ନିୱାଦ୍ ବାକ୍ୟ ଆ ସତ୍ ।
ବାବାଲ୍ ବେନଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ଦାନ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଡ଼୍ ନା ଗାର୍ରେ ୱାଦ୍ତଡ଼୍; ମେଣ୍ଡେ, ବେନ ନା ଗାର୍ରେ ୱାଦ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଂକିଙ୍କ୍ ନାନ୍ ବେଦ୍ଲେକାମ୍ ବାୟିଦେ ପେସ୍ପିୱନ୍;
ଇଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନାନ୍ ନା ନିଜେତ୍ ଗୋଷ୍ଠୀତ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଇର୍ଷା ମାଡ଼େପାର୍ଦ୍ତାନ୍, ଆତ୍କେ ଅଡ଼୍ ଲୋପେଙ୍କ୍ ବେସ୍କ୍ତୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ରକ୍ଷା ମାଡ଼େପାର୍ଦ୍ତାନ୍ ।
ବେନ୍ ମୁକ୍ତିଦାତାନାଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ାକେ ସାରେତଡ଼୍ ପରିତ୍ରାନ୍ ଲାବ୍ ମାଡ଼େପାର୍ତନ୍, ଆ ଜିୱୁନ୍ ତେ ଇଶ୍ୱର୍ତାଗେ ବର୍ସା ୱାଟି, ମାନାଡ଼୍ ଇସର୍ କଷ୍ଟ ସୀକାର୍ ମାଡ଼ି ହି କାମ୍ ମାଡ଼ି ଅଦୁତମ୍ ।
ଅଙ୍କ୍ ବିରଦ୍ ମାଡ଼ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ଦୋଷତୃଟି ଅଣ୍ଡ୍ ମୃଦୁ ଲେକାମ୍ ଦର୍ଶାମାଡ଼ମାନ୍ଦନ୍, ଅନୁତାପ୍ ମାଡ଼ି ସତ୍ ଉପଲବ୍ଦ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଆୟି ତ ଅଣ୍ଡ୍ଦିନେ ଇଶ୍ୱର୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ସୁଜଗ୍ ଇଦ୍ତନ୍ ।
ବେନଡ଼୍ ସାରେଦାମ୍ ସତ୍ ପୁନ୍ଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଚେଷ୍ଟା ମାଡ଼ମାନ୍ତନ୍, କିନ୍ତୁ ତାନ୍ ସନ୍ଦାନ୍ ପାହେମ୍ ଆୟନ୍, ଇଦ୍ଲେକାମ୍ ନାଟାକିଂଙ୍କ୍ ଆୱୁ ନିଜେତିଙ୍ଗ୍ ବଶୀଭୁତ ମାଡ଼ିତା ।
ନାନ୍ ପାଉଲ୍, ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଦାସ ନୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ରହତେନଣ୍ଡ୍ ପ୍ରେରିତଶିଷ୍ୟ, ତୀତସ୍ତେ ବକେତ୍ ଲେକୁତାନ୍ । ଇଶ୍ୱର୍ ଏଞ୍ଚ୍ତେ ନାରୁଡ଼ାଦ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତିଙ୍କ୍ ନାର୍ଗ୍ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ନୁ ମାନ୍ ଦର୍ମବିଶ୍ୱାସ୍ତାଦ୍ ସତ୍ତିଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ସଚେତନ୍ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ନାନ୍ ହେଞ୍ଚିମାନ୍ଦାନ୍ ଆସ୍ମିନ୍ଦେନ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ସାର୍ରେ ନାରୁଡ଼ାଦ୍ ମୁକ୍ତି ସେଙ୍ଗେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଅନୁଗ୍ରହ ଆସ୍ ମିନ୍ଦେ,
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ମାନାଲ୍ ନିଜାମ୍ ସତ୍ ପୁତ୍ତା ପେର୍କେ ଗାଲେୟ ମାନାଲ୍ ଯଦି ପୁଞ୍ଜ୍ପୁଞ୍ଜ୍ ମେଣ୍ଡେ ପାପ୍ ମାଡ଼ିତାଲ୍, ଆଲାଇତ୍କେ ମେଣ୍ଡେ ବାତାବା ପୁଜ୍ସ୍କେ ଗାଲେୟ ମାନାକିନ୍ ପାପ୍ ତିଞ୍ଚ ଗେଲ୍ସ୍ପା ପାର୍ୱ ।
ଇତ୍କେ ଯଦି ମିଇ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ଲୋପେ ଗାଟି ଇର୍ଷା ମିନ୍ଦେ ନୁ ସ୍ୱାର୍ତପର ମିନ୍ଦେ, ଆଲେକେ ନିଜାମ୍ ବିରୁଦ୍ତେ ଗର୍ବ ମାଡ଼୍ମାଟ୍ ନୁ ମିଚ୍ କେଲ୍ମାଟ୍ ।
ପ୍ରବୁ ତାନ୍ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ପୁରା ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଲେଟ୍ ମାଡ଼ଣ୍ଡ୍, ଯଦି ବା ବେସ୍କ୍ତୁଡ଼୍ ଇଦିଙ୍କ୍ ଲେଟ୍ ଇଞ୍ଜ ଏର୍କା ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ମାତର୍ ପ୍ରବୁ ମି ସେଙ୍ଗେ ଗାଟି ସହନଶିଳ । ଅଣ୍ଡ୍ ଇଚ୍ଛା ମାଡ଼ନ୍, ବେନ ୱେରଣ୍ଡ୍ ବିନଷ୍ଟ ଆଇଣ୍ଡ୍ । ସାରେତଡ଼୍ ନିଜର୍ ନିଜର୍ ପାପତାଗାଙ୍କ୍ ମାଲ୍ୱିଡ଼୍, ଇଦ୍ ଅନାଦ୍ ଇଚ୍ଛା ।
ପ୍ରାଚିନ୍ ଯୋହନ୍ ଯେ ନାନ୍ ୱେରଡ୍ ହେଞ୍ଚ୍ତାଦ୍ ବଦ୍ର ନାଟାଡ଼୍ ନୁ ତାନ୍ ପିଲାନ୍ ଗାରେ ଇଦ୍ଚିଟି ଲେକୁତାନ୍ । ମିକିଙ୍କ୍ ନାୟାଦ୍ ପ୍ରେମ କେତୁତାନ୍ । ମାତର୍ ନାନେ ଆୟନ୍, ବେନଡ଼୍ ସତ୍ୟତାଗ୍ ସନ୍ଦାନ୍ ପାଏମ୍ ଆତ୍ତଡ଼୍, ସାରେତଡ଼୍ ମିକିଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ।
ତାନ୍ପେର୍କେ ନାନେ ମେଣ୍ଡେ ଉଡ଼୍ତାନ୍, ମେଣ୍ଡେ ୱେରଡ଼୍ ଦୂତ ମାବ୍ତାଗ୍ ଗାଟି ଲେଙ୍ଗ୍ଦେ ପାର୍ସ ପାର୍ସ, ପୃତିବିତେ ସାରେ ଜାତିନାକ୍, ବାଷାବାସି ନୁ ରାଷ୍ଟତେ ନାରୁଡ଼୍ତେ ପାକେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଆଦ୍ ସାରେଦିନାତ୍ ସୁସମାଚାର୍ ଗଟ୍ କେସମିନ୍ଦେ ।