17 ସାରେ ବିଶ୍ୱ ଜଗତ୍ତେ ତନ୍ଦ୍ୱାଦ୍, ୱେରଣ୍ଡେ ଇଶ୍ୱର୍, ସାରେଦିନାତ୍ ରାଜାଲ୍, ଅଣ୍ଡୟ୍ମାତର୍ ଇଶ୍ୱର ଯୁଗ୍ଯୁଗ୍ ସମ୍ମାନିତ ନୁ ମହିମାନ୍ନିତ ଆଇଣ୍ଡ୍ । ଆମେନ୍ ।
ତାନ୍ପେର୍କେ ଅନ୍ ତିନ୍ଦେପାକ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ରାଜାଲ୍ କେତିତଣ୍ଡ୍, ୱାଡ଼ାଟ୍, ମିକିଂଙ୍କ୍ ନା ବାବାଲ୍ ଆର୍ଶିବାଦ୍ ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ । ତିଆର୍ତେ ମୁନେଙ୍କ୍ ବେନ୍ ରାଜ୍ୟ ମିଇ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ତିଆର୍ ଆସ୍ମିନ୍ଦେ, ୱାଡ଼ାଟ୍, ଆଗେ ନେଙ୍ଗାଟ୍ ।
ମେଣ୍ଡେ ନାନ୍ନେ ବେନ୍ସାରେ ଶିକ୍ଷା ଇସ୍ମିନ୍ଦେନ୍, ଆଦ୍ ପାଲନ୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଶିକ୍ଷା ହିମୁଟ୍ । ମେଣ୍ଡେ ହେର୍କା ନେହେମୁଟ୍, ତେରାନ୍ ଯାକ ନାନ୍ ସାରେ ଦିନା ମିଇ ତଡ଼୍ ମାନ୍ତାନ୍ ।”
ମାକିଂଙ୍କ୍ ତିପାଲ୍ ପରିକ୍ଷାତେ ମୁନ୍ନେ ଆଦାନଙ୍କ୍ ହିମା, ମାତର୍ କାରାପ୍ ତାଗାଙ୍କ୍ ମାକିଂଙ୍କ୍ ରକ୍ଷା ମାଡ଼େ । ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ରାଜ୍ୟ, ପରାକ୍ରମ୍, ଗୌରବ୍ ଯୁଗ୍ଯୁଗ୍ ନିୟାଦ୍, ଆମେନ୍ ।”
ବେନ ବେସୁଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱରତିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ଣ୍ଡ୍, ଅନ୍ ଡ଼େକାନାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ୱେରଣ୍ଡେ ମାର୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେସ୍ ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ।
ମିଡ଼୍ ବେଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ପାର୍ଦ୍ତିଡ଼୍ ? ମିଡ଼୍ ନିଜେ ନିଜେତାଗାଙ୍କ୍ ଗୌରବ୍ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼ମିନ୍ଦେଡ଼ି, ମେଣ୍ଡେ ୱେରଡ଼୍ ମାତର୍ ଇଶ୍ୱର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ବେନ୍ ଗୌରବ୍, ଆଦ୍ ଦର୍ସ୍କାଙ୍କ୍ ଚେଷ୍ଟା ମାଡ଼୍ୱିଡ଼୍ ।
ଜଗତ୍ ତିଆର୍ ଆତ୍ତେକନ୍ସ୍ ଅନାଦ୍ ଲୋପେ ମାନ୍ଦାନ୍ ଗୁନାମ୍ ସାର୍ରେ, ଇତ୍କେ ଅନାଦ୍ ନାର୍ଗେ ତେର୍ୱାଦ୍ ଶକ୍ତି ନୁ ଇଶ୍ୱର୍ ଗୁନାମ୍, ତିୟାର୍ ମାଡ଼୍ତେ ଜିନିଷ୍ତଡ଼୍ ଜ୍ଞାନି ଆସ୍ ସାୟେ ଲେକାମ୍ ତଅନ୍ଦୁତ୍, ବେଲାକି ଅଡ଼୍ ଉତ୍ତର୍ ଇଦାନଙ୍କ୍ ଆର୍ର୍ ଇଲ୍ଲେ ।
ଅନନ୍ତ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ଗୌରବ୍ ମାଡ଼୍ୱେକଟ ଅଡ଼୍ ନଷ୍ଟ ଆଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍, ପିଟ୍ଟେ, ପଶୁ, ତାଡ଼ାକ୍ ରକମ୍ ଜିୱାକ୍ ଲେକାମ୍ ମୁର୍ତ୍ତି ତିୟାର୍ ମାଡ଼ି ଆୱିଙ୍କ୍ ପୁଜା ମାଡ଼ୁତଡ଼୍ ।
ସାର୍ରେ ବିଷୟ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ତିୟାର୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍; ସାର୍ରେ ବିଷୟ୍ ଅନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନୁ ଅନ୍ ଗୌରବ୍ ସେଙ୍ଗେ ଆସ୍ ମିନ୍ଦେ । ଯୁଗ୍ଯୁଗ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ମହିମା ଆୟିଣ୍ଡ୍ । ଆମେନ୍ ।
ପ୍ରବୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ତଡ଼୍ ସାର୍ରେ ପୁତ୍ତେନଣ୍ଡ୍ ୱେରଣ୍ଡେ ଇଶ୍ୱର୍ ଯୁଗ୍ଯୁଗ୍ ଗୌରବ୍ ଆୟିଣ୍ଡ୍ । ଆମେନ୍ ।
ଇତ୍କେ ସାର୍ରେ ସାୟେତ୍ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ାନ୍ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଗୌରବ୍, ସମ୍ମାନ୍ ନୁ ଶାନ୍ତି ଇଦ୍ତଣ୍ଡ୍ । ମୁନେନ୍ ଯିହୁଦୀ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ତାନ୍ପେର୍କେ ଅଣଯିହୁଦୀ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ।
ବେନଡ଼୍ ଗାଡ଼୍ସ୍ ଆସ୍ ସାୟେତ୍ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ି ଗୌରବ୍, ସମ୍ମାନ୍ ନୁ ଅମର୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ଚାଏମ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ସାରେଦିନାତ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ଇଦ୍ତଣ୍ଡ୍,
କ୍ରିଷ୍ଟ, ତନ୍ଦ୍ଇଲ୍ୱେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ତନ୍ଦାନ୍ ରୁପ ଲେକାମ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ମୁନେଙ୍କ୍ ପୁଟ୍ତେ ମାର୍ ନୁ ସାରେ ସୃଷ୍ଟିତାଗାଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ବାଡ଼୍ୟଣ୍ଡ୍ ।
ମଶାଲ୍ ତାନ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତେ ରାଜାନ୍ କପାମ୍ତିନ୍ ୱେର୍ୟେକଟ୍ ମିସର୍ ଦେଶ ୱିଡ଼୍ସି ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଆଦିଙ୍କ୍ ମାଲ୍ସ୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ମନା ଆସ୍ମାତଣ୍ଡ୍ ।
ନିମା ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଦୂତକିନୁଞ୍ଚ୍ ସୁଡୁଟ୍ କମ୍ ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେନ୍, ନିମେ ଅଙ୍କ୍ ଗୌରବ୍ତାଦ୍ ନୁ ଗାଟି ସନ୍ମାନ୍ତାଦ୍ ସହଜ୍ ନେହ୍ତଣ୍ଡ୍,
ଅନ୍ୱାଦ୍ ଶାସନ୍ ଯୁଗ୍ଯୁଗ୍ ଆୟି । ଆମେନ୍ ।
କିନ୍ତୁ ମାନ୍ ପ୍ରବୁ ନୁ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତାଲ୍ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ଜ୍ଞାନ୍ ନୁ ଅନୁଗ୍ରହତେ ମିଡ଼୍ ପେର୍ସାଟ୍ । ଇଞ୍ଜେ ନୁ ସାରେଦିନା ଅନାଦ୍ ଗୌରବ୍ ଆୟି, ଆମେନ୍ ।
ବେନ ବେସୁଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ଣ୍ଡ୍, କିନ୍ତୁ ମାନାଡ଼୍ ଯଦି ନିଜେ ନିଜେତିଙ୍ଗ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ିତାଡ଼୍, ଇଶ୍ୱର୍ ମାନାଗେ ମାନ୍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ ମାନାଗେ ଅନାଦ୍ ପ୍ରେମ ପୁରାପୁରି ଲାବ୍ ମାଡ଼ିତଣ୍ଡ୍ ।
ମାୱଣ୍ଡ୍ ଅଣ୍ଡେ ୱେରଣ୍ଡେ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଗୌରବ୍, ପରାକ୍ରମ୍ ନୁ ଶାସନ୍; ମାନ୍ ପ୍ରବୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ତଡ଼୍ ମୁନେତ୍ କନ୍ସ୍ ନେଣ୍ଡ୍ ଯାକ ନୁ ଯୁଗ୍ଯୁଗ୍ ବିରାଜମାନ୍ ଆୟି । ଆମେନ୍ ।
ଅଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ ରଅସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ବୀଣା ପେଏଞ୍ଚି ଇଶ୍ୱର୍ତେ ସେବକ୍ ମୋଶାନ୍ ପାଟେ ନୁ ମେକାଗଲାନ୍ ପାଟେ ପାର୍ର ମାତ୍ତଡ଼୍; “ଆ ପରାପରାକ୍ରାନ୍ତ ଇଶ୍ୱର୍ ! ନିୟାଦ୍ କାମ୍ସାରେ ବେସର୍ ମାହାନ୍ ନୁ ବିଚିତ୍ର, ସାରେଜାତିତ୍ ରାଜାଦିରାଜା ! ନିୟାଦ୍ କାମ୍ପନ୍ଥା ବେସର୍ ନ୍ୟାୟସଙ୍ଗାତ ନୁ ସତ୍ !
ଅଡ଼୍ ମେଣ୍ଢାଗଲାଲ୍ ବିରୁଦ୍ଦତେ ଯୁଦ୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍; କିନ୍ତୁ ମେଣ୍ଢାଗଲାଲ୍ ତାମାଦ୍ ଆଉତ, ଏଞ୍ଚିମାନ୍ଦାନ୍, ପେର୍କେୱାଦାନ୍ ନୁ ବିଶ୍ୱାସ୍ସ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ସାଆଯ୍ୟତେ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଜିଡ଼ିତଡ଼୍ । ବାତ୍ତିଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ରାଜାନଡ଼୍ ରାଜାଲ୍ ନୁ ଅଣ୍ଡ୍ ପ୍ରବୁନଡ଼୍ ପ୍ରବୁ ।”
ଇଦିନ୍ ପେର୍କେ ନାନେ ବାତ୍ କେଞ୍ଜ୍ତାନ୍, ଆଦ୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ୱେରଡ଼୍ ବେଡ଼୍ୟାଦ୍ ମାନ୍ଦେତାଦ୍ ମର୍ ଲେକାମ୍ ଏର୍କେ ଆସମାତ୍ତେ । ଅଡ଼୍ କେସମାନ୍ନୁଡ଼୍, “ଇଶ୍ୱର୍ତେ ସ୍ତୁତି ମାଡ଼ାଟ୍ । ମାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ପରିତ୍ରାଣ୍, ଗୌରବ୍ ନୁ ପରାକ୍ରମତେ ଅଦିକାର୍ ।
ଅନ୍ ସକେତ୍ ପରୁ ନୁ ଉରୁ ଦେଶ୍ତେ ଲେକା ଆସ୍ମାନ୍ନୁଡ଼୍, “ରାଜାନଡ଼୍ ରାଜା ନୁ ପ୍ରବୁନଡ଼୍ ପ୍ରବୁ ।”
ଆଦ୍ ସମୟତ୍ ନାନେ କେଞ୍ଜ୍ତାନ୍, ସମୁଦ୍ର ସାଉଣ୍ଡ୍ ନୁ ବିଜୁଳି ସାୱୁଣ୍ଡ୍ ତଡ଼୍ ନାରିନ୍ ମର୍ଲେଙ୍ଗ୍ ପଙ୍ଗି ୱାଦୁତ୍ । ନାରୁଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେ ସ୍ତୁତି ମାଡ଼ୁତଡ଼୍; “ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପ୍ରଂସସା ମାଡ଼ାଟ୍, ବାତ୍ତିଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ମାନ୍ ପ୍ରବୁ ମହାପରାକ୍ରାନ୍ତ ଇଶ୍ୱର୍, ଅଣ୍ଡେ ମାତର୍ ମାନ୍ ରାଜାଲ୍ ।
କେତ୍ତଡ଼୍, “ଆମେନ୍ ! ପ୍ରଶଂସା, ଗୌରବ୍, ଜ୍ଞାନ୍, ଦନ୍ୟବାଦ୍, ସମ୍ଭ୍ରମ, କ୍ଷମତା ନୁ ପରାକ୍ରମ୍ ଯୁଗ୍ଯୁଗ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ପାଏମ୍ ଆୟିଣ୍ଡ୍, ଆମେନ୍ !”