1 ହୋ ଦାଦାନଡ଼ି ନୁ ଏଲାସ୍କ୍, ଇଦ୍ ମିଇ ବିଷୟ ବେସୁଙ୍କ୍ ନୁ ବେନ୍ ପରିସ୍ଥିତେ ଗଟେମ୍ ଆଦ୍ତେ, ଆଦ୍ ବିଷୟ୍ତେ ମିଇ ପାକେ ବାତେଏ ଚିଟି ଲେକାନାଲ୍ଦ୍ ଦର୍କାଡ଼୍ ଇଲ୍ଲେ,
ଜିସୁ ଜିତ ମେଟେତ୍ ପର୍ର କୁଦି ମାନ୍ଦାନ୍ୱେଲେ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ଦାମ୍ ୱାସ୍ ପାଚ୍ରା ମାଡ଼୍ତଡ଼୍, “ଇସାର୍ରେ ବେସୁଟ୍ ଗଟେମ୍ ଆଦ୍ତେ, ମାକିଂଙ୍କ୍ କେଲ୍ମ୍ । ବାତେଏ ଗଟେମ୍ ଆତ୍କେ ମାମ୍ମେ ପୁନ୍ତମ୍ ଯେ ନିୟାଦ୍ ୱାଦାନ୍ ଦିନାମ୍ ଆଦୁତ୍ ନୁ ଇ ଯୁଗାନ୍ତ ଆଦ୍ତେ ।”
“ଆଦିନ୍, ଆଦ୍ ସମୟତେ ବେସୁଙ୍କ୍ ୱାଦ୍ତେ, ବେନ କେତ୍ ପାର୍ୱଡ଼୍ । ସ୍ୱୟଂ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ନୁ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ଆନ୍ତେ ଆଦ୍ ଗଟ୍ ପୁନ୍ନ, ମାତର୍ ବାବାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ପୁନ୍ତଣ୍ଡ୍ ।”
ଜିସୁ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ତାରିକ୍ ନୁ ସମୟ୍ତିଙ୍କ୍ ନା ବାବାଲ୍ ତାନ୍ ଅଦିକାର୍ ଗଟ୍ତେ ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ । ଇୱୁସାରେ ବେସୁଟ୍ ଗଟେମ୍ ଆଦ୍ତେ, ମିଡ଼୍ ପୁନ୍ଦାଙ୍କ୍ ଦର୍କାର୍ ଇଲେ ।
ଯିହୁଦାତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ତେ ପାକେ ସାହାଯ୍ୟ ରତାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଲେକାନାଲ୍ଦ୍ ବାତେଏ ଆବଶ୍ୟକତା ଇଲ୍ଲେ ।
ଇୱୁ ସାରେ ଗଟି କେଞ୍ଜ୍ସ୍ପି ମିଡ଼୍ ଆନ୍ତେ ନିଜେ ନିଜେତିଙ୍ଗ୍ ସାର୍ଦେ ଆୟ୍ମୁଟ୍ ।
ସାର୍ରେ କ୍ରିଷ୍ଟ ବିଶ୍ୱାସୀଡ଼୍ ମିୟାଦ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ାନ୍ ବିଷୟ୍ତେ ମାମ୍ମେ ମେଣ୍ଡେ ଅଦିକ୍ ଲେକାନଙ୍କ୍ ଦର୍କାର୍ ଇଲ୍ଲେ । ନିଜେ ନିଜେତ୍ ଲୋପେ ବେଲାନ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ାନାଦ୍ ସାୟେ, ଆଦ୍ ନିଜେ ଇଶ୍ୱର୍ ତାଗାଙ୍କ୍ ଶିକ୍ଷା ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେମ୍ ।
ଆ ପ୍ରିୟ ସାଙ୍ଗଡ଼ି, ନାନ୍ ମାନାଦ୍ ପରିତ୍ରାଣ ବିଷୟ ମିଇ ବକେତ୍ ସୁଦୁଟ୍ ଲେକାନଙ୍କ୍ ମାନ୍ ମାଡ଼ିମାତ୍ତାନ୍ । ଇତ୍କେ ତିନ୍ ଲୋପେ ଇଶ୍ୱର୍ ତାମ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ସାରେ ଦିନେତ୍ ମାୟ୍ଦିଂଙ୍କ୍ ଇସ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତଡ଼୍ ଯୁଦ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମିକିଂଙ୍କ୍ ସାର୍ଦେ ମାଡ଼ାନ୍ ଦର୍କାର୍ ଇଞ୍ଜ ମାନ୍ ମାଡ଼୍ତାନ୍ ।