16 ଆସୁଙ୍କ୍ ପ୍ରବୁ ଗଟ୍ ହିଦ୍ତନ୍ ମୁକ୍ୟଦୂତ୍ତେ ଲେଙ୍ଗ୍ ନୁ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମୟିର୍ ଲେଙ୍ଗ୍ତେ ଆଦ୍ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ଡିଗିତା, ବେନଡ଼୍ କ୍ରିଷ୍ଟନାଗେ ମାଞ୍ଜ୍ ଡଲିମାନ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ମୁନେ ତେଦିତଡ଼୍ ।
ମେଣ୍ଡେ ନାରୁଡ଼୍ ପିଲେ ନିଜେତ୍ ବାବଙ୍କ୍ ମାଇମାତେ ଗୌରବ୍ ପାଏମ୍ ଆସ୍ ନିଜେ ଦୂତତଡ଼୍ ୱାଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ ଆସୁଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ସାରେନାରୁଡ଼୍ ଅନ୍ ପାଡ଼୍ୟି ଲେକାମ୍ କାୟେ ହିଦ୍ତନ୍ ।
ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ସତ୍ କେତୁତାନ୍, ନାରୁନ୍ ପିଲେ ନିଜେତ୍ ରାଜ୍ୟତାଗ୍ ୱାଦାନାଦ୍ ଉଡ଼୍ୱେ ଯାକ ଇଗେ ନିସ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଡ଼ାଗାଙ୍କ୍ ବେସ୍କ୍ ବେଦ୍ଲେକାମ୍ ଡଲ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ଆସ୍ୱାଦ ପାଏମ୍ ଆୟନ୍ ।”
“ବେସୁଙ୍କ୍ ନାରୁନ୍ପିଲେ ରାଜାଲ୍ ଆଶେ ତାନ୍ ଦୂତକି ତ ୱାଦ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଗୌରବମୟତେ ସିଂହାସନ୍ତାଗ୍ କୁଦିତଣ୍ଡ୍,”
ଜିସୁ ଉତ୍ତର୍ ଇତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନିମ୍ ଟିକ୍ କେତୁତିନ୍ । ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାନ୍ନେ ମିଇ ସାର୍ତଡ଼୍କ୍ କେତୁତାନ୍, ସିଟ୍ପାଟ୍ ନାରୁନ୍ପିଲେ ସାରେତିଙ୍ଗ୍ ଶକ୍ତିନଡ଼୍ ତିନ୍ଦେପାକ୍ କୁଦାଙ୍କ୍ ଆଦୁତନ୍, ମେଣ୍ଡେ ଅଂକିଙ୍କ୍ ସର୍ଗତାଗେ ମାବ୍ମୟଲ୍ତେ ତ ଡିଗି ୱାଦାନାଦ୍ ମିଡ଼୍ ଉଡ଼ିତିଡ଼୍ ।”
ନୁ କେତ୍ତଡ଼୍, “ହୋ ଗାଲିଲୀୟଡ଼ି, ବାତେଙ୍କ୍ ଇଗେ ନିସ୍ ମୟଲ୍ତାଗ୍ ଉଡ଼ିମିନ୍ଦେଡ଼ି ? ହି ଜିସୁ ମିୟାଗାଙ୍କ୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ବେଦ୍ରକମ୍ ସ୍ୱର୍ଗତା ଆଦାନାଦ୍ ଉଡ଼୍ତିଡ଼୍, ଟିକ୍ ଆଦେରକମ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ମେଣ୍ଡେ ମାଲ୍ସ୍ ୱାଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ।”
ମେଣ୍ଡେ ଇଦିନାଦ୍ ଇତ୍କେ ଆଦ୍ତେ ଜେ, ଡଲିମାନ୍ଦାନ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ବିଶ୍ୱାସୀଡ଼୍ ମିକା ନଷ୍ଟ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ଇତ୍କେ ନିଜାମ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ଡଲିମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼ାଦ୍ ପୁନରୁତ୍ତାନ୍ ନିଜାମ୍ ତଅତାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅଡ଼୍ ଲୋପେଙ୍କ୍ ନିଜେ ମୁନେନ୍ ତେଏଦି ମିନ୍ଦେ ।
ଇତ୍କେ ସାର୍ରେ ଟିକ୍ ଆତ୍ତେ ସମୟ୍ତେ ପୁନରୁତ୍ତିତ୍ ଆଦ୍ତେ । ସାର୍ରେତିଙ୍କ୍ ମୁନେନ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ପୁନରୁତ୍ତିତ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଆଦିଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ୱାଦାନ୍ ସମୟ୍ତେ ବେନଡ଼୍ ତାମ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଅଡ଼୍ ମୁନେନ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ମେଣ୍ଡେ ବେଲାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ କପାମ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ମାନ୍ନାଅଙ୍କ୍ ଗେଲ୍ସ୍ପା ସେଙ୍ଗେ, ଡଲ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ପୁନରୁତ୍ତାନ୍ ଅନାଦ୍ ମାର୍ ଜିସୁ ସ୍ୱର୍ଗତାଗାଙ୍କ୍ ୱାଦାନ୍ ୱେଲେ କେପି ମାନୁଟ୍, ଇୱୁସାରେ ବିଷୟ୍ତେ ଆଗେତ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଗଟି ତିର୍ୟମିନ୍ଦେଡ଼୍ ।
ମିଇ ପାକେ ୱାଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମା ବାବାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ନୁ ପ୍ରବୁ ଜିସୁ ମାନ୍ ଆର୍ ତିଆର୍ ମାଡ଼ିୱିନ୍ ।
ଇଶ୍ୱର୍ ମିୟାଦ୍ ତିପାଲ୍ତିଙ୍କ୍ ଶେଷ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ମାନ୍ ଗାଲା ସାନ୍ତନା ମାଡ଼ିତନ୍ । ଇଶ୍ୱର୍ ଇଦ୍ ପାଡ଼୍ୟି ସାଦନ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ବେସୁଟ୍ ପ୍ରବୁ ଜିସୁ ତାନ୍ ବେଡ଼୍ୟାଦ୍ ପରାକ୍ରାନ୍ତ ଦୂତନ୍ ତଡ଼୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗାଙ୍କ୍ ଡିଗିତଣ୍ଡ୍ ।
ଦାଦାନଡ଼ି ନୁ ଏଲାସ୍କ୍, ପ୍ରବୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ୱାଦାନାଦ୍ ବିଷୟ୍ତେ ନୁ ଅନ୍ ପାକେ ମାନାଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ଅଣ୍ଡୟାଗେ ଆଦାନ୍ ମୁନେଙ୍କ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଅନୁରଦ୍ ମାଡ଼ୁତମ୍ ।
ଇତ୍କେ ପ୍ରବୁନ୍ ଦିନାମ୍ ଡଙ୍ଗାଲ୍ ଲେକାମ୍ ୱାଦ୍ତେ । ଆଦ୍ ଦିନେ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଗାଟି ଲେଙ୍ଗ୍ଦେ ଲୋପେ ମୟଲ୍ ମାୟିଆଦ୍ତେ । ମୟଲ୍ତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ଗ୍ରହ ନୁ ଉକାକ୍ କାର୍ୱି ଦ୍ୱଂସ ଆଦ୍ତା । ପୃତିବିତଡ଼୍ ତାନାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ସାରେ ବିଷୟ୍ତଡ଼୍ ବିନଷ୍ଟ ଆଦ୍ତେ ।
କିନ୍ତୁ ମୁକ୍ୟ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ମିକାଏଲ୍ ମିକା ଇଦ୍ ରକମ୍ ବ୍ୟବହାର୍ ମାଡ଼୍ୱେ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ମୋଶାନ୍ ସମାଦି ଆ ଶୟ୍ତାନ୍ ତଡ଼୍ ଯୁକ୍ତିତର୍କ ମାଡ଼ାନ୍ ୱେଲେ ମିକାଏଲ୍ ଅପ୍ମାନ୍ ଗଟ୍ କେସ୍ ସୟ୍ତାନ୍ତିଙ୍କ୍ ବିଚାର୍ ମାଡ଼୍ୱେ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ଆସାମ୍ କେସ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ପ୍ରବୁ ନିକିଂଙ୍କ୍ ପାସ୍କିଣ୍ଡ୍ ।”
ପ୍ରବୁନ୍ ଦିନାମ୍ତେ ପବିତ୍ରଆତ୍ମା ନାୟାଗ୍ ୱାତ୍ତେ ନୁ ନା ପେର୍କେତ୍ପାକ୍ ତୁରି ଲେଙ୍ଗ୍ ଇନା ଗାଟିଲେଙ୍ଗ୍ କେଞ୍ଜ୍ତାନ୍ ।
ଉଡ଼ାଟ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ମୟଲ୍ତାଗେ ୱାସମିନ୍ଦେନ୍ ପୃତିବିତେ ସାରେତଡ଼୍ ଅଙ୍କ୍ ଉଡ଼ିତଡ଼୍; ଇଦ୍ଲେକାମ୍ ଯେ ବେନଡ଼୍ ଅଙ୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସି ମାତ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ଆନ୍ତେ ଅଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି ୱେର୍ସ୍ ମିକା କେୟିତଡ଼୍ । ଇଦ୍ଚାରେ ନିଜାମ୍ ଗଟେମ୍ ଆଦ୍ତେ । ଆମେନ୍ ।
ତାନ୍ ପେର୍କେ ନାନେ କେଞ୍ଜ୍ତାନ୍, ସ୍ୱର୍ଗତାଗାଙ୍କ୍ ୱେରଡ଼୍ ଗଟ୍ କେସମିନ୍ଦେଡ଼୍; “ଇଦ୍ଗଟ୍ ଲେକାଟ୍, ବେନଡ଼୍ ଇଗେ ପ୍ରବୁନ୍ ସେବା ମାଡ଼ି ଡଲିତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ଦନ୍ୟ ।” ମେଣ୍ଡେ ନାନେ କେଞ୍ଜ୍ତାନ୍, ପରଆତ୍ମାକେତୁତେ, “ଇଦ୍ ନିଜାମ୍ ଗଟେମ୍ ଆଦ୍ତେ । ଗାଟି କଷ୍ଟ ତଡ଼୍ ସେବାତେ କାୟେ ଲେକାମ୍, ଅଡ଼୍ ବିଶ୍ରାମ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।”
ତାନ୍ପେର୍କେ ନାନେ ମାଲ୍ସ୍ ଉଡ଼୍ତାନ୍, ମୟଲ୍ତେ ନାର୍ଗେ ପରୁ ୱେରଡ଼୍ ଗିଦ୍ ପିଟେ ପାର୍ସ ଗାଟିଲେଙ୍ଗ୍ଦେ କେତୁତ୍, “ଆୟ ! କି ବୟଙ୍କାର୍ ! ମେଣ୍ଡେ ବାଗାତାଉ ଦୂତକି ତୁରି ଉଦାନ୍ ୱେଲେ ପୃତିବିତେ ଅବସ୍ଥା ବେସର୍ ସାଙ୍ଗାତିକ୍ ଆୟ !”
ତାନ୍ପେର୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମୁନେ ନିସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ସାତ୍ଟାନ୍ ଦୂତଙ୍କ୍ ନାନେ ଉଡ଼୍ତାନ୍; ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ସାତ୍ଟାନ୍ ତୁରି ଇତ୍ତଡ଼୍ ।