୧ ପିତର୍ 2:1 - ପୁନାଦ୍ ଆର୍ର୍ ପୁନାଦ୍ ନିୟମ୍1 ସାରେଲେକେତ୍ କାରାପ୍ ବିଷୟ ତାଗାଙ୍କ୍ ପେଇମୁଟ୍ । ମିଚ୍ ନୁ ଦୁଷ୍ଟ, ଇର୍ଷା ନୁ ଅର୍ତୁଙ୍କ୍ ନିନ୍ଦା ମାଡ଼ାନାଦ୍ ୱିଡ଼୍ସାଟ୍ । Faic an caibideil |
ନିମେ ନିଜେ କଣ୍ଡେତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ଜିର୍କେତିଙ୍କ୍ ଉଡ଼କଟ ବେଲା ନିଜେ ତାମୁଣ୍ଡ୍ତିଙ୍କ୍ କେତ୍ତେ ପାର୍ଦ୍ତି, ତାମୁନ୍, ୱାଡେ, ନି କଣ୍ଡେତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ଇଡ଼୍ପେତିଙ୍କ୍ ପେସ୍ପି ହିଦ୍ତାନ୍ ? ହୋ ଟେମ୍ପରି, ମୁନେନ୍ ନିଜେ କଣ୍ଡେତାଦ୍ ଜିଟ୍କେ ପେସ୍ପେ ପାର୍ୱନ୍, ତାନ୍ ପେର୍କେ ନିଜେ ତାମୁସ୍ ତେ କଣ୍ଡେତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ଇଡ଼୍ପେତିଙ୍କ୍ ପେସ୍ପାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ସହଜ୍ତେ ଉଡ଼େପାର୍ଦ୍ତି ।
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ନାୟାଦ୍ ୱେରେ ଆଦୁତ୍ତେ, ନାନ୍ ମି ପାକେ ଆଞ୍ଜ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ବେଲାନ୍ ଉଡାଙ୍କ୍ ଇଚ୍ଛା ମାଡ଼ୁତାନ୍, ଆଦ୍ ଲେକାମ୍ ଉଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଦର୍କ ନୁ ମିଇଡ଼୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ବେଲା ଉଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଇଚ୍ଛା ମାଡ଼୍ୱିଡ଼୍, ଆଦ୍ଲେକାମ୍ ଆଦ୍ ଉଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଆଦ୍ତେ । ଆଲେନ୍ ତ ଆଗେଆଞ୍ଜ୍ ନାନ୍ ବେସ୍ ବେସତାଉ ବିବାଦ୍, ଇର୍ଷା, କପାମ୍, ସ୍ୱାର୍ତପରତା, ଅପବାଦ୍, ଗର୍ବ, ନୁ ବିଶୃକଲା ଉଡ଼ାନଙ୍କ୍ ପାଏମ୍ ଆଦ୍ତାନ୍ ।
ଇଦ୍ଲେକେନ୍ ସାକ୍ଷିନଡ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ବାଡ଼ିୟା ମାନ୍ଦେ ମାନ୍ ନାଲୁପାକା କେପିମିନ୍ତେର୍ । ଆଦିନ୍ମାଇଦିଙ୍କ୍ ୱାଡାଟୁ, ବେନ୍ ସାର୍ରେ ବିଷୟ ମାନାଲ୍ ଆଦାନ୍ ଆର୍ଦିନ୍ ବାନ୍ଦ୍ ମାଡ଼ ମିନ୍ଦେ ମେଣ୍ଡେ ବେନ୍ ସାର୍ରେ ପାପାମ୍ ମାନାଙ୍କ୍ ଲାଗି ପଇସ୍ ମିନ୍ଦେ, ଆୱ୍ ସାର୍ରେ ୱିଡ଼୍ସି ମେଣ୍ଡ୍ ଗାଡ଼୍ସ୍ ଆସ୍ ମାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ତିଆର୍ ଆଦାନାଦିନ୍ ମୁନେ ମିରି ଆନ୍ଦିକାଲ୍ ।
ଆ ଦାଦାଲଡ଼ି ନୁ ଏଲାସ୍କ୍, ମିଡ଼୍ ନିଜେତ୍ ନିଜେତ୍ ଲୋପେ ନିନ୍ଦେ ମାଡ଼୍ମାଟ୍ । ବେନ ତାମୁଣ୍ଡ୍ତେ ନିନ୍ଦେ ମାଡ଼ିତନ୍ କି ତାମୁଣ୍ଡ୍ତାଗ୍ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ନିୟମ୍ତିଙ୍କ୍ ନିନ୍ଦେ ମାଡ଼ିତନ୍ ନୁ ଆଦିଙ୍କ୍ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ିତନ୍; ଇତ୍କେ ମିଡ଼୍ ଯଦି ନିୟମ୍ତାଦ୍ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ିତିଡ଼୍, ଆଲେକେ ମିଡ଼୍ ଆଦିନ୍ ପାଲନ୍ ମାଡ଼ାନଡ଼ି ଆୟ୍ୱିଡ଼୍ ମିଡ଼୍ ଆଦିନ୍ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ାନଡ଼ି ।