1 ବେନ ଜିସୁଙ୍କ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ଇଞ୍ଜ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ । ବେନ ଆୟି ୱେରନ୍ ବାବାଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ଆ ବାବାନ୍ ମାରିଙ୍କ୍ ମିକା ଅଣ୍ଡ୍ ସ୍ନେହ ମାଡ଼ିତନ୍ ।
ଶିମୋନ୍ ନୁ ପିତର୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ନିମ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ, ଜିୱୁତେ ଇଶ୍ୱର୍ ତେ ମାର୍ ।”
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ମାନ୍ ଜାତିତିଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ୍ ମାଡ଼ୁତଣ୍ଡ୍ ନୁ ଅଣ୍ଡ୍ ନିଜେ ମାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ସମାଜ୍ଲନ୍ ତିଆର୍ ମାଡ଼ିସ୍ ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ।”
ଅଣ୍ଡ୍ ତଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ ସାରେ ତିଆର୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍; ମେଣ୍ଡେ ବେନ୍ସାରେ ତିଆର୍ ଆସ୍ମିନ୍ଦେ, ଆୱିନାଗାଙ୍କ୍ ୱେରଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେ ଅଙ୍କ୍ୱିଡ଼୍ସି ତିଆର୍ ଆୟ୍ୟ ।
ବେନ ନାକିଂଙ୍କ୍ ପାସ୍କିତନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ନା ବାବାଙ୍କ୍ ମିକା ପାସ୍କିତନ୍ ।
ଜିସୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ସତ୍ ନାନେ ନିକିଂଙ୍କ୍ କେତୁତାନ୍, ମେଣ୍ଡନ୍ଦାମ୍ ଜନମ୍ ଆୟ୍ୟକଟ ମାତ୍କେ ବେନମେଣ୍ଡେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ରାଜ୍ୟ ଉଡ଼୍ ପାର୍ୱଡ଼୍ ।”
ମେଣ୍ଡେ ନିମ୍ ଯେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଆଦ୍ ପବିତ୍ର ନାରୁନି, ହିଦ୍ ମାମ୍ମେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେମ୍ ନୁ ପୁଞ୍ଜ୍ମିନ୍ଦେମ୍ ।”
ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଇଶ୍ୱର୍ ଯଦି ମିଇ ବାବାଲ୍ ଆୟେଣ୍ଡ୍, ଆଲେକେ ମିଡ଼୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼େଡ଼ି; ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ୱାସ୍ ଇଞ୍ଜେ ହିଗେ ମିନ୍ଦେନ୍; ନାନ୍ ନିଜେ ତାଗାଙ୍କ୍ ୱାଡ଼ନ୍ ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ରହସ୍ମିନ୍ଦେନ୍ ।
ଅଡ଼୍ ହାର୍ଦାଗ୍ ଆଦାନ୍ ୱେଲେ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଏର୍ୱେତାଗ୍ ଏୱୁତ୍ତଡ଼୍ । ୱାଞ୍ଜାଲ୍ କର୍ମଚାରୀ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍,
“ଇଗେ ଏର୍ ମିନ୍ଦା, ଇଞ୍ଜେ ନାକିଂଙ୍କ୍ ଏର୍ଦିକ୍ଷା ଆଦାନଙ୍କ୍ ବାତ୍ ଅସୁବିଦା ମିନ୍ଦ୍ କି ?”
ମାନାଡ଼୍ ବେଲା ଅନ୍ ନିଜାମ୍ ସତ୍ ତିୟାର୍ ମାଡ଼୍ତେ ଜିୱାକ୍ ଲୋପେଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ମୁନେନ୍ ଆଦ୍ତେ କାୟେ ରକମ୍ ଆଦ୍ତାଡ଼୍, ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅଣ୍ଡ୍ ତାନ୍ ଇଚ୍ଛାତେ ନିଜାତେ ଗଟ୍ ତଡ଼୍ ମାନାଙ୍କ୍ ସୃଷ୍ଟି ଇତ୍ତନ୍ ।
ମାନ୍ ପ୍ରବୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ବାବାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ଇଦ୍ତମ୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ତାନ୍ ନାର୍ଗେ ଦୟାତେ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟଙ୍କ୍ ଡଲ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ତେସ୍ମିକା ମାନାଙ୍କ୍ ପୁନେଃ ଜିୱେ ଇତ୍ତନ୍ । ଇଦ୍ ମାନାଦ୍ ଜିୱେ ଆସେ ସାରେମାଡ଼୍ତନ୍ ।
ବେନ ଆୟି ନିଜେତ୍ ତାମୁଙ୍ଗ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ୱେସିନାଗ୍ ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍; ଅଣ୍ଡ୍ ଆସାମ୍ ତାଲ୍ଗି ରାଲନ୍ ।
ମାନାଡ଼୍ ପୁତ୍ତାଡ଼୍ ଯେ, କ୍ରିଷ୍ଟ ପୁରାପୁରି ନ୍ୟାୟବାନ୍ । ଆଗେକ୍ବା ମାନାଡ଼୍ ପୁତ୍ତାଡ଼୍ ଯେ, ବେନଡ଼୍ ସତ୍ କାମ୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ଅଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍କ୍ ।
ଯଦି ମାମ୍ କ୍ରିଷ୍ଟିୟାନ୍ ଏଲାଡ଼୍ତାମୁଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ୁତାଡ଼୍ ମାମେ ପୁତ୍ତମ୍ ଯେ, ଇଞ୍ଜେ ମାନାଡ଼୍ ଡଲାନାଦିଙ୍କ୍ ଅତିକ୍ରମ୍ ମାଡ଼ି ଜିୱେ ପାଏମ୍ ଆତ୍ତାଡ଼୍ । ବେନ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଇଞ୍ଜେ ଗାଲା ଡଲାନାଗେ ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ।
ଯଦି ୱେରଣ୍ଡ୍ ସାଉକାର୍ ନାରୁଣ୍ଡ୍ କ୍ରିଷ୍ଟିୟାନ୍ ଏଲାଡ଼୍ତାମୁଣ୍ଡ୍ତେ ଅବାବ୍ ଉଡ଼ି ମିକା ଅନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଦୟା ମାଡ଼ଣ୍ଡ୍, ଅନ୍ ହୃଦୟତାଗ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପ୍ରେମ ମିନ୍ତେ ଇଞ୍ଜ ଅଣ୍ଡ୍ ବେଲାନ୍ କେତେ ପାର୍ତନ୍ ?
ବେନ ପ୍ରକୃତତେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍; ଅଣ୍ଡ୍ ପାପାମ୍ ମାଡ଼୍ୱେ ମାନ୍ତଣ୍ଡ୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପ୍ରକୃତି ଅନାଗ୍ ମିନ୍ଦେ । ଇଶ୍ୱର୍ ତାମ୍ ବାବାଲ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ପାପିଆସ୍ ମାନ୍ଦେ ପାର୍ୱଣ୍ଡ୍ ।
ଅଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଆତ୍ମା ପାହେମ୍ ଆସ୍ମିନ୍ଦେଡ଼୍ କି ଇଲେ, ତାନାଦ୍ ପୁନ୍ଦାନାଦ୍ ଉପାୟ ଅଦୁତ୍, ବେନ୍ ନାରୁନାଗେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଆତ୍ମା ଅଦିଷ୍ଠତ, ଅଣ୍ଡ୍ କୁଲେମ୍ ଲେଙ୍ଗ୍ଦେ ସ୍ୱୀକାର୍ ମାଡ଼ିତନ୍ ଯେ, ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟ ନାରୁନ୍ ଲେକାମ୍ ୱାସ୍ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଯଦି ବେନ କେତିତନ୍ ଯେ, ଅଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ୁତଣ୍ଡ୍, ଆଲେକ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ତାନ୍ ବିଶ୍ୱାସୀ ଏଲାଡ଼୍ତାମୁଙ୍କ୍ ଗୃଣା ମାଡ଼ିତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ମିତ୍ୟାବାଦି । ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ନିଜାମ୍ ଉଡ଼ ମାନ୍ଦାନ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ତାମୁଙ୍କ୍ ବେନ ଆୟି ସ୍ନେହ ମାଡ଼େ ପାର୍ୱନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ତନ୍ଦ୍ୱେ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ବେସୁଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼େ ପାର୍ୱନ୍ ।
ଆ ନା ପ୍ରିୟ ସାଙ୍ଗନଡ଼ି ! ନିଜର୍ ନିଜର୍ ଲୋପେ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ାଟ୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ପ୍ରେମ ଇଶ୍ୱର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ୱାତ୍ତେ । ବେନନ୍ ହୃଦୟତାଗ୍ ପ୍ରେମ ମିନ୍ଦେ, ଅଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପିଲା, ଅଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍ଗ୍ ପୁତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ବେନ ଆୟି ଇଶ୍ୱର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ପୁଟ୍ତଣ୍ଡ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ପାପାମ୍ତାଗ୍ ମାନଣ୍ଡ୍ । ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ଅଙ୍କ୍ ରକ୍ଷା ମାଡ଼ିତଣ୍ଡ୍ ଶୟତାନ୍ ଅନାଦ୍ କ୍ଷତି ମାଡ଼େ ପାର୍ୱ ।
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅନ୍ ପିଲା ଇଦ୍ ଜଗତ୍ତିଙ୍କ୍ ଆରା ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଶକ୍ତି ପାଏମ୍ ଆତ୍ତଡ଼୍ । ବିଶ୍ୱାସ୍ ଶକ୍ତିତେ ମାମେ ଜଗତ୍ତେ ପରୁ ଜିଡ଼ାନାଦ୍ ଲାବ୍ ମାଡ଼େ ପାର୍ତାଡ଼୍ ।
ଇଦ୍ ଜଗତିଙ୍କ୍ ବେନ ଆରା ମାଡ଼େ ପାର୍ତଣ୍ଡ୍ ? ଜିସୁ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ଇଞ୍ଜ ବେନ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଣ୍ଡେକେ ଜଗତ୍ତିଙ୍କ୍ ଜିଡ଼େ ପାର୍ଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ।