1 ନାର୍ଗେ କାଲାକଞ୍ଜ ବେନ୍ ମିନ୍ଦେ, ଆଦ୍ ଜିୱେତେ ବାକ୍ୟ ବିଷୟତେ ମାମେ ଲେକାନଙ୍କ୍ ଅଦୁତମ୍ । ଅନ୍ ଗଟି ମାମେ କେଞ୍ଜ୍ତମ୍, ଅଙ୍କ୍ ମାମେ ଉଡ଼୍ତମ୍ ଇଦ୍ ନିଜାମ୍, ନିଜେତ୍ କଣ୍ଡେତେ ଉଡ଼୍ତମ୍ ନୁ ଅଙ୍କ୍ ଇଟ୍ତମ୍ ।
ମୁନ୍ନେ କଞ୍ଚ୍ ଇଦ୍ ସାରେତିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ିମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ବେଲା ନେଲା କାବୁର୍ କେସ୍ମାତ୍ତଡ଼୍, ଆଦ୍ ଇସାବ୍ତେ ଇଦ୍ ଚିଟି ଲେକାଆସ୍ ମିନ୍ଦେ ।
ନାନ୍ ତ ନିଜେ, ନାୱାଉ କାଇକ୍ ନୁ ଡେକା ଉଡ଼ାଟ୍, ନାକିଂଙ୍କ୍ ଇଟ୍ଟାଟ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାୱାଉ ବେଲା ଆଉଙ୍ଗ୍ ନୁ ବୁଲା ମାନ୍ଦାନାଉ ଉଡ଼ୁତିଡ଼୍, ବୁତ୍ତାଉ ଆଦ୍ ଲେକାମ୍ ଇଲା ।”
ବେନ ଉଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ସାକ୍ଷ୍ୟ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, ବେଲାକି ମିଡ଼୍ ଆନ୍ତେ ବିଶ୍ଵାସ୍ ମାଡ଼ାଟ୍; ମେଣ୍ଡେ ଅନାଦ୍ ଗଟ୍ ନିଜାମ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ନିଜାମ୍ କେତୁତଣ୍ଡ୍ ଇଦ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ପୁତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ପେର୍କେ ଜିସୁ ତୋମାଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଇଗେ ୱାଡ଼୍ଞ୍ଜ୍ ତାସ୍ ନା କାଇକିଂଙ୍କ୍ ଉଡ଼େ ନୁ କାୟ୍ ହାହାସ୍ ନା ଗୁଣ୍ଡେତାଗ୍ ହିଟ୍ତା; ଅବିଶ୍ୱାସୀ ଆୟିୱେକନ୍ସ୍ ବିଶ୍ୱାସୀ ଆୟିମ୍ ।”
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବାବାଲ୍ ବେଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ତାଦ୍ ୱେଡ଼୍କେ, ଆଦେପୁଟୁଙ୍କ୍ ମାର୍ଦିଙ୍କ୍ ଆନ୍ତେ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ତାଦ୍ ୱେଡ଼୍କେ ଆତ୍ତାଙ୍କ୍ ହିଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଜିସୁ ଅଡ଼୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ସତ୍ ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ କେତୁତାନ୍, ଅବ୍ରାହାମ୍ ତେ ଜନମ୍ ମୁନେଙ୍କ୍ କନ୍ସ୍ ନାନ୍ ମିନ୍ଦେନ୍ ।”
ଆସୁଟେ ଅଣ୍ଡ୍ ଜିୱୁନ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଇଦ୍ ପ୍ରମାନ୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ନୁ ଶିଷ୍ୟଡ଼ାଦ୍ ଏର୍କା ଦୁର୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ତାନାଦ୍ ଡଲ୍ତେ ପେର୍କେ ଚାଲିଶ୍ ଦିନ୍ ଏୱୁନା ନାର୍ଗେଦାମ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଦର୍ଶନ୍ ଇସ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଅଡ଼୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ଉଡ଼ିମାତ୍ତଡ଼୍ ନୁ ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତାଦ୍ ରାଜ୍ୟ ବିଷୟ୍ତେ କେସ୍ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ମାମ୍ମେ ବାଆତେ ଉଡ଼୍ତମ୍ ନୁ କେଞ୍ଜ୍ତମ୍, ଆଦ୍ ବିଷୟ୍ କେଲ୍ୱେ ମାନ୍ଦାଙ୍କ୍ ପାର୍ୱମ୍ ।”
ଆଲେଇତ୍କେ, ଇଦ୍ ବାଡ଼୍ୟେ ପରିତ୍ରାଣତିଙ୍କ୍ କେପ୍ତଡ଼୍, ମାନାଡ଼୍ ବେଲା ଗେଲ୍ସିତାଡ଼୍ ? ଇଦ୍ ପରିତ୍ରାଣ ପ୍ରବୁ ନିଜେ ମୁନେନ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍ ମେଣ୍ଡେ ଅନାଗ୍କଞ୍ଚ୍ କେଞ୍ଜୀମାତ୍ତେ ନାରୁଡ୍ ଅନାଦ୍ ବେଡ଼ିୟାଦ୍ ସତ୍ ମାୟାଗ୍ ନିଜାମ୍ ଇଞ୍ଜ କେସ୍ମିନ୍ଦେଡ଼୍ ।
ଜଗତ୍ତେ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତାଲ୍ ଲେକାମ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ରସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ତାନ୍ ମାରିଙ୍କ୍ ନିଜର୍ କଣ୍ଡେତେ ଉଡ଼ି ଅନ୍ ବିଷୟ୍ତେ ମାମେ ୱେରେତଡ଼୍କିଙ୍କ୍ କେତୁତମ୍ ।
ମେଣ୍ଡେ ଇୱୁ ମୁଣ୍ଡିନ୍ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଅଣ୍ଡୟ୍ ସମାନ୍ ।
ବେନମାତି ନାକ୍ କେତ୍ତନ୍, “ମିଡ଼୍ ବାତ୍ ଉଡ଼ୁତିଡ଼୍, ଆଦ୍ ୱେରଡ଼୍ ବଇତାଗ୍ ଲେକିୱାଟେ ନୁ ଏପିସସ୍, ସ୍ମର୍ଣ୍ଣା, ପର୍ଗାମମ୍, ତୁୟଟୀରା, ସାର୍ଦ୍ଦିସ୍, ପିଲାଦେଲ୍ଫିଆ ନୁ ଲାଉଦିକିଆତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ମଣ୍ଡଲିକିଙ୍କ୍ ବଇତିଙ୍କ୍ ରହସିମୁଟ୍ ।”
ପ୍ରବୁ ସାରେତିଙ୍ଗ୍ ଶକ୍ତିମାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ କେତିତନ୍, “ନାନେ ଆରାମ୍ ନୁ ମାଡ଼େଙ୍ଗ୍,” ଅଣ୍ଡ୍ ମୁନେଙ୍କ୍ ମାତ୍ତନ୍, ମେଣ୍ଡେ ଇଞ୍ଜେବା ମିନ୍ଦେନ୍, ମେଣ୍ଡେ ବବିଷ୍ୟତ୍ତେ ୱାଦ୍ତନ୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ କେର୍ସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ଚକା ନେତୁର୍ଜିତ ଆସ୍ ମାତ୍ତେ । ଅଣ୍ଡ୍ “ଇଶ୍ୱର୍ତେ ବାକ୍ୟ,” ଇଞ୍ଜ୍ ପୁତ୍ତାନ୍ ।
“ସ୍ମର୍ଣ୍ଣାତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ମଣ୍ଡଲିତେ ଦୂତନ୍ ପାକେ ଲେକାଟ୍, ବେନ୍ ଆରାମ୍ ନୁ ଶେଷ ମେଣ୍ଡେ ବେନ ଡଲିମିକା ମେଣ୍ଡେ ଜିୱେଆତ୍ତନ୍, ଅନ୍ ଗାର୍ରେ ଇଦ୍ ଗଟ୍;”