“Mek shuor seh unu no luk dong pahn wan a demya likl wan laik dem weh no impuotant, bikaaz Ah deh tel unu di chruut: Op iina hevn fi dem ienjel aalwiez deh luk pahn di fies a mi Faada weh dedeh.
Ahn ihn falowa dem gwain priich iina ihn niem staatin fahn Jerusalem, den tu aal di nieshan dem. Ahn God gwain fargiv evrybady weh ton fahn dehn wikid wiez.’
Bot Paul ahn Barnabas dehn neva fried fi dem, so dehn seh, “Wii wehn tink seh ih dah fi wi dyuty fi gi unu Jew pipl God mesij fos. Bot sins unu no waahn hier'ih, ih wuda luk laik unu no waahn get riil laif weh neva kom tu wan en. So den, wi gwain lef unu ahn go, go tiich di Gentile pipl dem.
Bot, wen dehn get'op gens im ahn staat kors im, Paul shiek aaf di dos aafa ihn kluoz ahn tel dem seh, “Unu blod deh pan tapa unu uon hed; mii no respans fi unu no muo. Fahn now aan Ah gwain tu di Gentile pipl dem.”
Ah staat priich fos dah Damascus, den Ah gaan tu Jerusalem, ahn den Ah gaan roun di huol a Judea lan, ahn Ah staat priich tu di Gentile tu. Ah priich seh dehn hafy ripent fahn dehn sin dem ahn ton tu God ahn du di tingz dem weh rait fi shuo seh dehn chienj.