«Hazu ɛngi, mi gba tazu ɛnɛ nde, ka ɛnɛ adung nɛ nɔzang hazu mɔ ka ɛnɛ beyɔng nɛ nɔ, nɛ la ka ɛnɛ beyol na. Tunɔ pɛ wi nɛ gasaa pen wen yɔngamɔ, nɛ tɛ wi nɛ gasaa pen wen latɛ, na nde?
Ka ɛ ku ɛnɛ nɛnɛ ha li kita ha zang *twa gɔ Sɔ, mana ha li hio wan-le, mana ha li hio nasara, ka ɛnɛ adung nɛ nɔzang hazu wal, ka ɛnɛ bekɛ nɛ wen pɛ ɛnɛ, nɛ hazu wen ka ɛnɛ betɔ, na.
«Hazu kɛ tɛ nɛ ɛnɛ, mi gde gaamɔ ha sila ɛnɛ. Yo nê gaamɔ pɔm, ka mi ha ha ɛnɛ. Yo bo nê gaamɔ ɛngɛ ka hio wi mɔ nzan ha na. Ka ɛnɛ adung nɛ nɔzang na, nɛ ka ɛnɛ ayu ke na.
Mi tɔa wen ndɔng ha ɛnɛ bingiri tuka nde, ɛnɛ fɛt ka dol tɛ hinɛ mi, ɛnɛ adung nɛ gaamɔ. Ɛnɛ bekpa yeksamɔ ha kɔ wi mɔ nzan. Ma, ɛnɛ ba da hazu mi gana zu nzan kari!»