«Hapata ka wan-twa begutɛ gdɔki nutwa nɛ sɔtɛ, mɔ kara kari. Ɛnɛ bebhɔn bin ha dɛl ha kɔna nutwa, nɛ tɔa: ‹Wan pɛ ɔ, mɛ gbosisi ha ɔ!› Ma, a betɔ ha ɛnɛ: ‹Mi ing ɛnɛ na!›
Sising ɛnɛ ingɔ Sɔ kari, mɛ tɔ tɛwen, yo nê Sɔ ha ing ɛnɛ kari. Ma, ɛnɛ de mɛng mɛ kifiri fin tɛ tɛ dung ha si hio mɔka gbele sɔtɛ ndɔng, ge nde? Hazu ge, ɛnɛ ngoy de tom tuka bala ha mbwa fin nɛ mbinga, ge nde?
Ma, tɛwen pɛ Sɔ dung tuka nga nanga twa ka ɛ gɔna ha tɛa nde, «*Kongawan ingɔ hio wi pɛa», nɛ nde, «Hio wi fɛt ka sa ling Kongawan hazu dung nê pɛa, mbwa alak dea gdangamɔ gde.»