A tɔa fin ha mbwa: «Ey, ɛnɛ benɔ kɔpɔ pɔm. Ma, yo bo nê mi ka beweki wi ka bedung ha wekɔ mi mana ha gare mi na. Yo nê Bafa mi ka weki hio wi ka bedung ha bhandi ndɔng.»
Nɛ mi, *Kongawan, betɔ ha wi ndɔng ha wekɔ mi: ‹Sɔ, Bafa mi, wola dede wen ha zu ɛnɛ. Mɛgi ɛnɛ tɛ tɛ kpa dede mɔ pɛ *Kongakandɔ pɛ Sɔ, ka wɛnɛ bhɔngara bingiri hazu ɛnɛ ha ngimɔ ka wɛnɛ dea nɛ nzan.
«Bafa mi, mɛ gdea wi ndɔng ha kɔ mi. Nɛ mi ngoya nde, mbwa adung hinɛ mi ha bhandi ka mi bedung ang, tuka nde, mbwa azɔk lɛkɛ-lɛkɛmɔ pɔm ka mɛ haa ha mi. Mɛ haa yo ha mi, hazu mɛ bangoy mi gde mɛ tɛ de ka nzan na.
Ma, mbwa dea hɛl mɛ de le ha ma dede le ka pena kotoa. Dede lea, yo nê zang ngɔn. Hazu ɛngi, foy tɛ de Sɔ na, ka mbwa saa wɛnɛ nde, Sɔ pɛ mbwa. Kpasawen, a bhɔngara ma gasa le hazu mbwa.