16 အဲဝိညာဉ်လို့ဟ ဘုရင်များဟို ဟေဗြဲဘာသာစကားအားဖြင့် အာမဂေဒုန် ဟုခေါ်သော အရပ်နှိုက် စုဝေးစေကြအယ်။
ပိလတ်မင်းဟ အဲစကားဟို ကြားသောအခါ ယေရှုဟို ပြင်သို့ထုတ်ပင်းမှ ကျောက်ပြား ဟု ခေါ်သောနေရာနှိုက် တရားပလ္လင်ပေါ်မှာ ထိန်လေအယ်။ အဲအရာဟို ဟေဗြဲ နာမယ်ဖြင့် ဂဗ္ဗသဟု ခေါ်အယ်။
ကိုယ်တော်ဟ “ဦးခေါင်းခွံအရပ်” ဟူယွေ့ နာမယ်တွင်သောအရပ်ဟို မိမိလက်ဝါးကပ်တိုင်ဟို ထမ်းလျက် ကြွအယ်။ အဲအရပ်ဟို ဟေဗြဲစကားဖြင့် “ဂေါလဂေါသ” ဟု နာမယ် ဆိအယ်။
ယေရုရှလင်မြို့နှိုက် သိုးထင်ခါးအနီးမှာ ယေကန် ဆိအယ်၊ အေးယေကန်ဟို ဟေဗြဲစကားဖြင့် ဗေသေသဒဟု ခေါ်အယ်၊ အေးယေကန်ဟို မုခ်ငါးခုဖြင့် ခြံရံထားအယ်။
ငါလို့အားလုံးဟ မြေပေါ်ဟို လဲကျကြပင်း ဟေဗြဲစကားနဲ့ ‘ရှောလု၊ ရှောလု၊ နင်ဟ ပစာကျောန့် ငါ့ဟို နှိပ်စက်လုန်း၊ တုတ်ချွန်ဟို ကန်ရန် နင့်အတွက် ခက်ခဲအယ်’ လို့ ငါ့ဟိုပြောသော အသံဟို ငါ ကြားရအယ်။
သူလို့ဟ သိုးသငယ်ဟို စစ်တိုက်ယွေ့ သိုးသငယ်ဟ နိန်လိမ့်မယ်။ အကျောန်းမှာ သိုးသငယ်ဟ သခင်လို့ရဲ့ သခင်၊ ဘုရင်လို့ရဲ့ ဘုရင် ဖြစ်အယ်။ ကိုယ်တော်နဲ့အတူ ဆိသော သူလို့ဟလည်း ခေါ်သောသူ၊ ရွေးချယ်သောသူ၊ သစ္စာဆိသောသူ ဖြစ်ကြအယ်။
သူလို့ရဲ့ ဘုရင်ကား တွင်းနက်ကြီးရဲ့ ခေါန်းခင်တမန် ဖြစ်အယ်။ သူရဲ့ နာမယ်မှာ ဟေဗြဲဘာသာစကားဖြင့် “အဗဒ္ဒုန်” ဟူယွေ့ လည်းကောင်း၊ ဟေလသဘာသာအားဖြင့် “အပေါလျုန်” ဟူယွေ့ လည်းကောင်း ဖြစ်အယ်။ အပေါလျုန်ရဲ့ အနက်မှာ “ဖျက်ဆီးသူ” ဟူယွေ့ ဖြစ်အယ်။