29 မာရိဟ ခေါန်းခင်တမန်ရဲ့ စကားကျောန့် စိတ်မငြိမ်မသက်ဖြစ်ကာ ဟေနှုတ်ဆက်စကားဟ စလိုလုန်းဟု တွေးတောဆင်ခြင်လျက် နေအယ်။
တဘဲ့တော်လို့ဟ “ငါလို့ မုန့် မယူလာခဲ့သောကျောန့် ဖြစ်အယ်” ဟု အချင်းချင်း ပြောဆိုလျက် နေကြအယ်။
ဇာခရိဟ ခေါင်းခင်တမန်ဟို မျော်သောအခါ၊ သူဟ ထိတ်လန့်ပင်း ကြောက်လန့် သွားအယ်။
ခေါန်းခင်တမန်ဟ မာရိဆေဟို လာယွေ့ “ရမ်းဆာ့ ကောင်းကြီးဟို ခံစားရသော မိနီ၊ နင်နဲ့အတူ ငြိမ်သက်ခြင်း ဆိပါစေ၊ သခင်ဘုရားဟ နင်နဲ့အတူ ဆိအယ်” ဟု ပြောအယ်။
ကြားကြသူအပေါင်းလို့ဟ စိတ်နေလုံးနှိုက် မှတ်သားယွေ့ “ဟေအောင်နီငယ်ဟ စလိုလူ ဖြစ်လိမ့်မလုန်း” ဟု ပြောဆိုကြအယ်၊ သခင်ဘုရားရဲ့ တန်ခိုးတော်ဟ အဲအောင်နီငယ်အပေါ် သက်ရောက်လျက် နေအယ်။
မာရိဟ အေးအကျောန်းအရာ အားလုံးလို့ဟို အောက်မေ့ပင်း နက်နဲစွာ စိတ်နေလုံးထဲမှာ တွေးတောဆင်ခြင်လျက် နေအယ်။
အဲပင်း ယေရှုဟ မိဖလို့နဲ့အတူ ပြန်သွားယွေ့ နာဇရက်မြို့ဟို ရောက်သောအခါ သူလို့ စကားဟို နားထောင်ပင်း နေအယ်။ သူ့ရဲ့ မေ့ဟ အေးအဖြစ်အပျက် အကုန်လုံးဟို သူမရဲ့ စိတ်နေလုံးထဲမှာ မှတ်ထားအယ်။
ပေတရုဟ အဲဗျာဒိတ်ရူပါရုံရဲ့ အနက်အဓိပ္ပာယ်ဟို ဆင်ခြင် စဉ်းစားလျက်နေစဉ် ကော်နေလိ စေလွှတ်လိုက်သော လူလို့ဟ ရှိမုန်ရဲ့ နေအိုင်ဟို မေးမြန်းဆှာဖွေယွေ့၊ သူလို့ဟ ထင်ခါးပေါက်ဆေ့တွင် အခု ရပ်လျက်နေကြအယ်။
သူဟ ကြောက်လျက် ခေါန်းခင်တမန်ဟို စိုက်ကျေ့ပင်း “ဆရာ၊ ပစာအကျောန်း ဆိသလော” ဟု မေးဆှောက်အယ်။ ခေါန်းခင်တမန်ဟလည်း “နင် ဆုတောင်းခြင်းနဲ့ ရက်ရောမှုဟို ဘုရားသခင် နှစ်သက်သဖြင့် နင့်အား သိမှတ်လေပီ။