12 ဇာခရိဟ ခေါင်းခင်တမန်ဟို မျော်သောအခါ၊ သူဟ ထိတ်လန့်ပင်း ကြောက်လန့် သွားအယ်။
သူလို့ဟ လုတ်တိုင်းဂူထဲသို့ ဝင်စဉ်၊ သူလို့ဟ အဖြူရောင် ဝတ်ရုံဟို ဝတ်ဆင်ထားသော လူငယ်တဦးဟ လက်ယာဖက်ဘက်နှိုက် ထိန်နေတာဟို မျော်ကြအယ်၊ အဲအခါ သူလို့ဟ ထိတ်လန့်ကြအယ်။
မာရိဟ ခေါန်းခင်တမန်ရဲ့ စကားကျောန့် စိတ်မငြိမ်မသက်ဖြစ်ကာ ဟေနှုတ်ဆက်စကားဟ စလိုလုန်းဟု တွေးတောဆင်ခြင်လျက် နေအယ်။
သူဟ ကြောက်လျက် ခေါန်းခင်တမန်ဟို စိုက်ကျေ့ပင်း “ဆရာ၊ ပစာအကျောန်း ဆိသလော” ဟု မေးဆှောက်အယ်။ ခေါန်းခင်တမန်ဟလည်း “နင် ဆုတောင်းခြင်းနဲ့ ရက်ရောမှုဟို ဘုရားသခင် နှစ်သက်သဖြင့် နင့်အား သိမှတ်လေပီ။
ငါဟ အဲသူဟို မျော်ရသောအခါ သူရဲ့ ခြေရင်းနှိုက် လဲကျယွေ့ လူသေလို ဖြစ်အယ်။ အဲအခါ သူဟ ငါ့အပေါ်နှိုက် သူရဲ့ လက်ယာလက်ဟို တင်လျက် “မကြောက်နဲ့၊ ငါဟ ဦးရင်ဆုံးနဲ့ နောက်ဆုံး ဖြစ်အယ်။