6 “ငါဟ ခရီးသွားယွေ့ ဒမာသက်မြို့အနီးဟို ရောက်သောအခါ၊ မွန်းတည့်အချိန်တွင် ခေါန်းခင်မှ တောက်ပလဲ့ အလင်းရောင်ကြီး တခုဟ ခုတုံး ငါ့ပတ်လည်တွင် ထွန်းလင်းတောက်ပအယ်။
အဲမှာ ကိုယ်တော်ဟ သူလို့ရဲ့ ဆေ့တွင် အရောင်အဆင်း ပြောင်းလဲသွားအယ်။ မျက်နှာတော်ဟ နေလိုမျိုးတောက်ပလျက် အဝတ်ဟလည်း အလင်းလို ဖြူလျက်နေအယ်။
ငါဟ မြေကြီးပေါ် လဲကျသွားရာ ‘ရှောလု၊ ရှောလု၊ နင်ဟ ပစာကျောန့် ငါ့ဟို ငြင်းဆဲလုန်း’ ဟု ပြောသောအသံဟို ကြားရအယ်။
အော်ပြောဆိုမှုဟ ပိုယွေ့ ကျယ်လာပင်း၊ ဖာရိရှဲဂိုဏ်းဝင် ကျမ်းတတ်ဆရာ တချို့လို့ဟ ထယွေ့ “ဟေသူနှိုက် ပစာအပစ်ဟိုမျှ ငါလို့ မတွေ့၊ ဝိညာဉ်တပါး အဲဟာမဟုတ်ရင် ခေါန်းခင်တမန် တပါးပါးဟ သူ့အား မြွက်ဆိုကောင်း မြွက်ဆိုခဲ့လိမ့်မယ်” လို့ ပြင်းထန်စွာ ငြင်းခုန် ပြောဆိုကြအယ်။
နောက်ဆုံးနှိုက် အချိန်မတော်မတန် ဖွားမျော်သောသူ လိုဖြစ်သော ငါပင် မျော်ရအယ်။
သူဟ လက်ယာလက်ဖြင့် ကြယ်ခုနေလုံးဟို ကိုင်ယွေ့ ထားအယ်။ သူရဲ့ ခံတွင်းမှ အသွားနေဖက်ပါလဲ့ ထက်သော သန်လျက် ထွက်လာအယ်။ သူရဲ့ မျက်နှာဟလည်း မွန်းတည့်နေလိုမျိုး တောက်ပအယ်။