16 “Phumma ne chentô khengraangsen a! nemitma khe eken, ngale nâmemin tat eken.
Jisu ma dânthâng wah, “Jona chha Simon, nanga rangkepte!” “chenrãngma ngako, are toangtang jabkhabpa mihnyan nyuchha hei angem hungwah hongjab dangmoh, rangkhethung wah tôngte Ewa Joban ma nangnâng hongjab thuk eho.
Jisu ma atenâng ngatwah, “Nangma nga khelohma ba putedâlem ehangni? Lekhe thangma putedâlemte hehma rangkepmin!”
Nangma thinmit kânsiet kohmin ngale rangnyek khenwah rangwo nâng loatsietmin, ngale joak ajo khenwah Joban tânâng loatsietmin, erohkoba thinma nganâng putedâlem junko thinpap heh map chohlahma Joban mihnyan heh chhangnâng thinthe echoh a.’
Joban ma, “Rangnyek khenwah wenphiak ehong phiakkatra!” ngama ngatwah, phumma ere Joban kowah phiak pa jôba Krista thhenphãng ko phiak eka ngama nãngnâng jetthukrãng ate wenphiak pa nãnghung khenko phiakkat thuk era.