1 याआ फासाडी आय धरतीई ई चारू कोडावोर चार स्वर्गदूत उभे रोयला देख्यू ती धरतीई चारू भागोमेऱ्या ह्वांना उबराखल्या ओते काहाके का धोरती नाहा ताहा दर्या नाहा ते कोडला साडोपो वारू नाहा चालते.
ते तुरही महानादाबाआरी आपाआ स्वर्गदूतो मुकलिही, अने आकाशामें आव तीवोगरोत तियाअ टोका पर्यंत चारू दिश्या पोरोत तियाआ निवाडीत मेकल्या एकठे कोआ.
तिया टायमोमें ते आपाआ स्वर्गदूत ताहा मोकलित धरतीई आव तीवोगरोत जुगोओ तियाअ टोकापोजा चारू साइतटूमे आपाआ निवाडीत एकठे कोअही.
तो तिया जातीही जे धरतीई चारीपो होय, म्हणजे गोगहो अने मागोगला ज्याआ संख्याआ समुद्राआ रेटायेत केहे उवे, ठकवा वयास लळागोयो एकठे कोइला कोअता निकले.
अने आय तिया चार प्राणी माय एक शब्द ओ कोत्ले ताहा होमल्यु, “दिनार अने तीन सेर गवोओ, जव, पण तेल अने द्राक्षारस याआ नुकसान कोहू नाहा”.
जो पर्यंत आमू आपाआ परमेश्वरोओ दासाच्या सामर्थ्यापअ शिक्के न लागाडी आपित, तो पर्यंत धोरती अने दर्या अने साडोओ नुकसान रोखू कोअतू.
पहीले स्वर्गदूतोवाही तुरही फुकल्यु, अने रक्तानी मिल्योहो गारे अने आगी उत्पन्न उवे, अने पृथ्वी पोओ एक तृतीअंश बोलीते गोल्यो, अने साडोओ एक तृतीअंश बोलीते गोल्यो, अने आखे निलो खोड पण बोली गोये.
सोमजा केधी सहावू स्वर्गदूतांवाही, ज्याआ जागे तुरही ओतु, कोयु, “तियाअ चार स्वर्गदूतोहो जी वोडी नदी फरात जागे बांधले ओते सोडीत आपा.”
तिये कोयु का नाहा पृथ्वीई खोडाहा, नाहा कोडला साडोहो नुकसान पोते, फक्त तियाअ मांहो नुकसान पुगादडलो जिया माथ्यापो परमेश्वरोओ शिक्का नाहा होय.