11 “जो अन्याय कोअत्लू, तो अन्यायच कोअत्लू; अने जो मलीन होय, तो घानुच रोय; अने जो पवित्र होय; तो पवित्र बोणीत रोय, अने जो धर्मी होय तोओ धर्मी बोनीत रोय.”
तियाहा रोहू दया ते आंदले मार्ग देखाड्यो होय, अने आदोलो आंदला मार्ग देखाडीही ताहा बेन खाडाम पोअनारू.
तेहलाम तो होमला अंजिराआ सोडोहो पालहु त्याजागे गोल्यो पण तियापो पानोहो सोडीत किबी जोडल्यो नाहा तेहलाम तियाहा कोयु, ओमोरोत तांआम खोरोज फोल लागे नाहा अंजिराआ साड तियाआ टायमोमें उगाईत गोये.
जांहा ते वेसातो लेई निहित गोये तेहलाम वर आविलो गोल्यो अने ज्या तीयारिमे कोयु तियाअ त्याआरी वेहवालोम निहित गोयी तेहलाम दरवाजू बंद कोईत आप्यू.
ज्यायाकोलो तुमु आपाआ होर्गा मेऱ्या ओबा पोऱ्ये बोनहू सेकेहे. काहाके तो आपाआ दिह हाजा अने वाईट बेनुपोरोत उगवितल्यू अने विश्वासी अने अन्यजाति बेनुपोरोत पाई पाडत्लू.
“धन्य होय जे धार्मिकाआ फुकल्यु अने तोरह्यु होय, काहाके तियाहा तृप्त कोअलाआ आवे.”
येशु तियाहा फासी कोयु, “आय निहित जानारू अने तुमु माआ होद मुडोपो परंतु तुमु स्वताच्याच पापुमे मोअनारू अने जीही आय जात होय तीइही तुमु आवहू शकत नाहा.”
अने तियाहा एक एहलो तेजस्वी मंडली बोणाडीत आपाआ स्वतःहा उभे को, ज्याम नाहा डाग, नाहा सुरकुती, नाहा कोडली एहली वस्तू होय अने पवित्र अने निर्दोष रोयो.
पोन ओमे जाहा ख्रिस्त आपाआ देहामेहे ओतू तेहलाम ख्रिस्ताआ मृत्यूद्वारे खुद स्वतःहा मेल लेधलो याकोअता तुमु स्वतःहा पवित्र, निष्कलंक अने निर्दोष बोणाडीत अगाडीकोआ जालो.
पोन खराब अने फिरावनारु अने फिरनारो बिगड़ी गोयली जातेहे.
विसमे जो तुमामे ठोकर खायलापोरोत वाचाआडयो शकतो होय, अने आपाआ गौरवअ जाअखो जनान आगाडी मगन अने निर्दोष कोईत उबु कोहू शकतो,
जुगोमोरत मांहुंपो एक मोन वजन वोडा हेलो पोड्यो अने याकोअता का ए पिढी जास्तीज दिहराआ कामा ओती, माहु गाराआ पिढीई कारनोवाही परमेश्वरोओ निंदा कोअयी.
फासाडी शापित नाहा उवे, अने देव अने कोकऱ्याआ राजासन तियाअ नगरामे उवे अने तियाआ दास तियाआ उपासना कोअनारू.