2 तिये वोडो शब्दावाही आयडीत कोयु, “वोडू बाबेल पोड्यू, दुष्टात्मा वस्ती,” अने हरेक अशुद्ध दुष्टात्मा आश्रय, अने हर एक अशुद्ध अने घृणित सिडाआ आश्रय ओत गोयू.
तियाआ गुडू उत्तम पितळीआ एकहरको ओते जो नाहा का भट्टी माय तापलो गोये ओते, अने तियाआ शब्द जाअखो पाअयोंआ शब्दा सारखो ओते.
अने एहलो वोडो शब्दामे आअड्यू, जेहलो सिंह गर्जतो; अने जांहा तो आअड्यू ताहा गोर्जेहे शब्द होम्लालू गोल्यो
तियाआ मोअल्यो तर तियाअ डील नगराआ चौकामेहे पोडीत रोय, जे आत्मिक रूपांनी सदोम अने मिस्र कोयु जाहो, जीही तिया प्रभू पण वधस्तभांवर खिळल्या गोल्यो.
फासाडी एक फासी स्वर्गदूत कोई मंदिरामरोत निहित ज्याहा जो मेघावर बोहयु ओतु, वोडा शब्दामे आयडीत कोयु, “आपाआ दात्लू लागाडी वाडीलो को, काहाके का वाडीलाआ वेल आवयी होय, याकोअता पृथ्वीई खेत पाकीत गोयी हो.”
इजि तियाआ नंतर एक फासी, दिहरू स्वर्गदूत ओ कोतु जात आवयू, “पोडीत गोल्यो, तो वोडू बाबेल पोडीत जिये आपाआ जारकर्मा बद्दल राग रूप द्राक्ष रोह आखे जातीही पिवाळीत आप्लु होय.”
ताहरु आय तिया अजगरो सोबिमरोत, अने तिया पशु सोबिमरोत, अने तिया झुटो संदेष्ट्याआ तोडून तीन अशुद्ध आत्माहा डेटकाआ रुपात निहीलावेले पालील्यो.
याचयांनी तिया वोडा नगराहा तीन तुकडे उवनारा गोये, अने जाती-जाती तियाआ नगर बोणीत गोये; अने वोडा बाबेलोन तियाआ स्मरण परमेश्वरोओ ईहि उवे का तो आपाआ क्रोधाचे मदिरा पिदो तियाहा पिवडाव्यो.
ती बुई, जीही तू पालील्यो होय, तो वोडू नगर होय जो धरतीई राजासनापो होय.
तिया माथ्यापो ओ नाव लेखिलो ओते, “वोडी बाबेल पृथ्वीई वेश्या अने अशुद्ध याह्ही.”
तीआ पीडयाच्या काबरात्लू ते जास्तीज सेटू उभे रोत कोअही, ओ मजबूत नगरी, बाबेलोन ऐ दृढ नगरी, हाय-हाय होमला क्षणोम ताहु न्याय दंड मिलून गोये होय.
ताहरू एक ताकदवान स्वर्गदूताहा कोअटीई वोडो साकारीई एक डोणो विशिलो, अने ओ कोत समुद्राम टाकीत आप्लु, वोडी नगरी बाबेलोन ऐहलेच वोडो बळाने पाडलेलो जानारू, अने फासी केधी तिया पत्ता नाहा लागे.
फासाडी आय होमला बोनावत्लू स्वर्गदूतो पालील्यो जो उचो शब्दामे ओ प्रचार कोईत ओतु, “आव पुस्तकामेहे उघाडल्यो अने तियाआ शिक्के तोडीलो ताहा कोडू होय?”