11 जो पशु पहीले ओतु, अने ओमे नाहा होय, तो खुद ओर होय अने तियाअ सातीन माय उत्पन्न ओवयू विनाशात पोडी.
ज्याहा कैदेत जायलो होय, ते कैदेत जावा; जे तलवारीकी माए, अवश्य होय का ते तलवारीकी माअये जाइअलो पवित्र मांहोओ धीर अने विश्वास याज माय होय.
तो तिया पेल्ला पशुउ आखे अधिकार तियाआ आगाडी कामोम लेताव्तू ओतु; अने पृथ्वी अने तियाआ रोणारे तियाअ पेल्ला पशुउ तियाआ प्राणघात दुखालो हाजो उवे ओते, उपासना कोईत ओते.
आय तियाआ गुडामे रोत एकापो एहलो दुखालो लाग्यीही पालील्यो सोमजा तो मोयलो ओतु, फासाडी तियाआ प्राणघात दुखालो हाजू ओवयू, अने आखे पृथ्वीई मांहे तियाअ श्वापदाच्या फासाडी-फासाडी सहारू कोईत गोये.
तो पशु तू पाल्यू, तो पहीले ताहा ओतु पण ओमे नाहा होय, अने अथाह कुण्ड मेऱ्यो निहित विनाशात पोडी; अने पृथ्वीई रोणारे ज्याआ नाव जुगाआ समया पोरोत जिवताज पुस्तकाम लेखिलो नाहा गोये, या जनावर एए दशा पालीत का पहीले ओतु ओमे नाहा होय फासाडी फासी आवीत जाइअलो आश्चर्य कोआ.