2 अने पेल्लूउ स्वर्गदूत जात तिया कोटोरू धोरतीपो रेसवी देदु तेहलाम तिया मांहाआ, ज्यापो पशुउ ठासु ओती जो तिया मूर्तीइ उपासना कोअत्लू, एक प्रकारोओ वाईट अने दु:ख आपी फोड निघाल्यू.
तियाआ क्षणाला प्रभूउ होमला स्वर्गदूतांवाही लागेज तियाहा माअये, काहाके तिये परमेश्वरोओ गौरव आप्लु नाहा अने तो किडे लागित मोईत गोल्यो.
तो तिया पेल्ला पशुउ आखे अधिकार तियाआ आगाडी कामोम लेताव्तू ओतु; अने पृथ्वी अने तियाआ रोणारे तियाअ पेल्ला पशुउ तियाआ प्राणघात दुखालो हाजो उवे ओते, उपासना कोईत ओते.
आखरी जो मेघावर बोहयु ओतु तिये धोरतीपो आपाआ दात्लू लागाड्यू, अने पृथ्वी पोओ वाडीलो कोअयी गोयी ओती.
फासाडी तियाआ फासाडी फासी, तिसरू, स्वर्गदूत वोडा आवजावाही ओ कोतू जात आवयू, “जो कोडु तिया पशु अने तियाआ मूर्तीइ उपासना कोअही, अने आपाआ माथा नहाते आपाआ आथे उपो छांपल्या लेही
ताहरू आय मंदिराम माय कोडाआ उचो शब्दावाही तियाअ स्वर्गदूत ओ कोत्लू होमल्यू “जा परमेश्वरोओ क्रोधाचे सात कोटोरा धोरतीपो रेसवी देवा.”
अने आपाआ पिढांन अने फुड़ाआ कारण स्वर्गातल्या परमेश्वरोओ निंदा कोअयी; पोन आपाआ-आपाआ कामुमे रोतेहे पश्चताप नाहा कोअयु.
पहीले स्वर्गदूतोवाही तुरही फुकल्यु, अने रक्तानी मिल्योहो गारे अने आगी उत्पन्न उवे, अने पृथ्वी पोओ एक तृतीअंश बोलीते गोल्यो, अने साडोओ एक तृतीअंश बोलीते गोल्यो, अने आखे निलो खोड पण बोली गोये.