12 आव कामा वाहे ओ स्वर्ग अने तीयाम रोणारे, मगन रो; ओ धोरती, अने दर्या, तुमापो हाय काहाके का शैतान खोताल्यू आरी तुमाआ जागे उतरित आवयू होय, काहाके का तो ओलखीत्लू का तिया थोडाच वेल फाशी बाकी होय.
आय तुमामे कोत्लू का ह्याप्रमाणे एक मोन बदलावणाऱ्या पापि कोअता पण परमेश्वरोओ स्वर्गदूत हजर त्याजागे आनंद कोअयु जाइअलो.
“आकाश मेहे परमेश्वरोओ महिमा अने धोरती उपो तियाअ माहामोरोत तियापो तो प्रसन्न होय शांती होय”.
काहाके ओमे जास्तीज कोम वेल रोत गोल्यो होय जांहा आवनारू आवे अने वाआ नि लागाड़े.
हे प्रिय पण वर्तमान काळाचे जुग अने धोरती तियाआ वचनाच्याद्वारे याकोअता मेक्ल्ये गोये होय का जागू जाय; अने ओ भक्ति नि कोत्लू मांहाआ न्याय अने नष्ट उविलाआ दिहेजा ऐहलेच मेकीत मेकीही.
अने जो कायम जिवंत होय, अने तिये होर्गाआ अने जे किबी तियाआमे होय, अने धोरती अने जे किबी तियापो होय, अने समुद्राला अने जे किबी तियाआमे होय सृजा, तीयाआज शपथ घेऊन कोयु, “ओमे ताहा फासी वेल नाहा उवे.
धोरतीपो रोणारे तियाआ मरनांनी खुशिमेहे अने उत्साह उवे, अने एक दिहरा जागे भेट मोकलीनाराहा, काहाके आव दिहोम संदेष्टाआ धोरतीपो रोणाराओ त्रास आप्लु ओते.
दिहरी विपत्ती निहित गोयी; पाला; तिसरी विपत्ती वेगु आविलो होय.
तेहलाम तो वोडू अजगर, अर्थात तोज जुनो हाप जो दिव्याबल अने शैतान कोयु जात्लू अने आखा जगाआ ठोगणारू होय, धोरतीपो पोडीत टाकिला आवयू, अने तियाआ दूत तियाआ आरी पोडीत टाकिला आव्ये.
तिये देवाची निंदा कोइला कोअता सोब उगड्यो का तियाआ नाव अने तियाआ मंडप म्हणजे होर्गाम रोनाराअ निंदा कोअही.
ओ स्वर्ग, अने ऐ पवित्र माहु, अने प्रेषितानो, अने संदेष्टानो, तियापो खुशीने को, काहाके परमेश्वर न्याय कोईत तियापो तुमाआ बोदलू लेय.
जाहा आय फासी पहीले, ताहा जुगाहा माय एक गरुडाला उठ्यु अने उचो शब्दामे ओ कोत्लू होमल्यु, “तियाअ तीन स्वर्गदूताची तुरही शब्दाआ कारनो कोईत, ज्याआ फुकीनो ओमे रोल्या होय, धरतीई रोणारापो हाय, हाय, हाय.”
पेल्ली विपत्ती उवनारा गोयी ओती, पाला, ओमे याआ फासाडी बेन विपत्ती फासी आविलो होय.