5 ज्या स्वर्गदूतला आय दर्या अने धोरतीपो उभे पालील्यो ओते तिये आपाआ हुदू आथे स्वर्गामेहे विशिलो,
अरे माहुहू, तुमु नाहाकोत कोईत होय? आमाहा पण ताहा तुमा सारखा दुख हुख देखणारो मांहु होये आने तुमामे सुवार्ता प्रचार होमलित ओते का तुमु आव व्यर्थ वस्तुवाही अलग ओतगोयु जिवंत परमेश्वराही फिरा जीयेतीये होर्गा अने धोरती अने दर्या अने जे किबी त्यापोरोत बोनाडहि होय.
काहाके का फिरीलावेले जांहा तुमाआ पुजण्या कोअता वस्तूउ पालीत ओतुताहा एक एह्ली एक वेदी पण देखल्यी, ज्यापो लेखिलो ओते अनोळखाती नाहा ईश्वर कोता याकोअता ज्याहा तुमु नि पालीलो उपासना कोतले आय तुमामे तिया प्रचार होमलाड्यू.
तीयाम निकालो गुण अर्थात तियाआ अनंतकाल सामर्थ्य अने परमेश्वरुज सृष्टीच्या निर्मिती पासून तियाआ कामाआ त्यापोरत पालीलो आव्ये होय इहिंजा का ते निरंतर होय.
परमेश्वराने अब्राहमोरी वचन आपलो वेले जांहा प्रतिज्ञा घेण्यासाठी कोडोबी खुदोप रोत वोडो पालील्यो नाहा तेहलाम आपाज प्रतिज्ञा घेऊन कोयु,
आय मोईतगोल्यू ओतू, अने अमे पाल आय कायम जीवतु होय; अने मोईतगोल्यू अने अधोलोको चाबी मापों होय.
तियाआ आथोमेहे एक आयती उघडील्या पुस्तक ओते तिये आपाआ हुदू गुडू समुद्रापो अने बंगाड्यो धोरतीपो मेकलू,
तिये वोडा शब्दावाही कोयु, “परमेश्वरोहो बीहा अने तियाआ गौरव को, काहाके का तियाआ न्याय कोअला वेल आवीत गोयी; अने तियाआ उपासना को, जीयाहा होर्गा अने धोरती अने दर्याआ झीर बोनाव्युहू.”
सातवू स्वर्गदूत तिया कोटोरू हावापो रेसव्यू आप्यी, अने मंदिराआ सिहासनावरून ओ वोडू शब्द ओवयू, “पुरो उवे”
“ओ आमा प्रभू अने देवा, उचो गौरव अने सन्मान अने सामर्थ्याआ योग्य होय; काहाके तुज आखे वस्तू बोनावयू अने ते ताआ इच्छावाहि ओती अने अस्तीवा मेहे आव्ये.”
जाहा ते प्राणी तियाआ जे सिहासनापो बोह्ये होय, अने जे कायम जिवंत होय, गौरव अने सन्मान अने उपकाराआ स्मरण कोअनारू;