6 त्यामेंऱ्यो ते मांहे होय जे कोआत दाबल्यो गुडावांही पोवागोली अने तिया भोळ्या बोअयीही वशमे कोईत लत्ले जे पापुमे दाबिलो अने हर एक एहलाम वासिलो वशमे होय,
ऐ, थाकले अने पारावाही दोबाले मांहे, तुमु आखे मा आहने आवा, आय तुमाहा आराम आपीही.
ओ झुटो, शास्त्री अने परुश्यांही तुमाआ धिक्कार होय काहाके तुमु मांहाकोअता होर्ग्याआ राज्याआ दरवाजू बंद कोईत आपलो तुमु स्वतः प्रवेश कोईत नाहा अने प्रवेश कोअनाराहा पण विसमे जाऊ आपित नाहा.
ऐ शास्त्री अने परुषि ऐ ढोंगी तुमा धिक्कार होय काहाके तुमु विदवा कोअ खात्जतले अने धोंगामेहे वोडी-वोडी प्रार्थना कोअतले तुमाहा जाखो दौड़जोड़े.
अने तियाआ चर्चा आखे सिरीयामध्ये फेलितगोई अने मांहे आखे माद्वाड्यो माहुंहु जे जुदेजुदे बिमारीही अने दुखाहा पीडी ओते अने जीयामेहे दुष्टात्मा ओतु अने जे लखावांही पीडी अने फेफरेकरी ओते, आखाहा त्याजागे घेऊन आव्ये अने तिये तियाहा हाजो कोल्यु.
पोन संसारो चिंता धन, पोशा याआ लालुस पणावाही अने दिहरि वस्तु जोडयो कोअला इच्छा यामे ओते अने ते वचनाआ दाबीन टाकत्ले त्यापोत वाचनामे फोल आवीत नाहा.
तुमामे मालुम होय का जांहा तुमु अन्यजाति ओते तेहलाम मुक्यो मूर्तीच्या फासाडी जात ओते, जेहलो तुमामे चालविलो जात ओते तेहलूज तुमु चालते ओते.
पोन जी भोग विलासात पोडीत जाहो, ती जिवतु ओत मोई गोयीही.
पोन जे धनवान उवूंहू ओवुहू पालल्ते ते एहली परीक्षा अने फासाम अने उपास व्यर्थ हानिकारक लालस मेहे फसीत जातेहे जी मांहाहा वाईट कोईत आपोहो अने नाशाच्या समुद्राम बुडालीत आपोहो.
त्याआं सोब बंद कोअला जोवे ऐ मांहे अनीतीई कोमाई याकोअता व्यर्थ गोठी हिकाडीत कोओहो बिगाडीत टाकत्ले.
काहाके आमू पोन पहीले निर्बुद्धी, अने अवज्ञा कोअनारे, अने विभिन्न प्रकारो वासनांचे अने विलासराव दासत्व मेहे ओते, अने दृष्ट पना अने हेवा या आविश्य मोकलित ओते, तिरस्कार पात्र ओते, अने एक दिहराआ दोष कोईत ओते.
ते व्यर्थ घमंडीआ गोठी कोईत-कोईत ठोग पणाआ कामाआ त्यापोरत तिया माहुंहु डीलो वासना माय फसाविल्यो लत्ले जे भटकलेल्यां मायरोत ओमे निहीगोयो होय.
याकोअता ऐ प्रिय, तुमु मांहे पहिलुच याआ गोथिहिई ओलखीत सावध रो, काहाके अधर्मीयांचे जगामेहे ठोगीत आपाआ एकिजागे केहली ओतु कोईत अरवाईत न देओ.
ऐ ताहा असंतुष्ट, कुरकुर कोअत्ले, अने आपाआ सोबिवाही घमंडच्या गोठी गोगत्ले, अने ते लाभ पण लेत सोब पालीत बोडाई कोईत रोत्ले.
ते तुमामे कोयो रोत्ले, “फासाडीई दिहोमे एहलो यहा कोअनारे होय जो आपाआ अभक्तीई अभिलाषाआ नुसार चालणारे.”
काहाके का केतो एहलो मांहु बागेज आमा माय आवीत मिलीत गोयलो होय, ज्याआ आमू दंडो वर्णन जुनो टायमोआ माय पहिलुच लेख्यअ गोये ओते अने भक्तीहिन होय, अने आमा परमेश्वराआ कृपाला लबाडीम बदली टाकतले, अने आमाहा एक पोन स्वामी अने प्रभू येशु ख्रिस्ताआ इन्कार कोअतले.