4 पहीले ओ ओलखीत ल्या का शेवटच्या दिहोमे ओहिलो थट्टा कोअनारे आवे जे आपाहाज अभिलाषा नुसार चालणारे?
माअहा पोऱ्या आपाआ स्वर्गदूत आरी आपाआ बाह्हाआ महिमा आविलो, अने तियाअ टायमोमें तो आखाहा तियाआ कामाला प्रतिफोल आपी.
आय तुमामे खर कोत्लू काजे इही उभे होय, तीयामरोत किबी एहलो होय का ते तोपोरोत माअहा पोऱ्याना तियाआ राज्याम आविलावेले न पालजी, तो पर्यंत मोईला अनुभव किदरेहे आविलो नाहा.
जीही प्रेत होय गिधाडे जमा होय.
परंतु तो खराब दास विचार कोअला लागे का माआ स्वामीला आविलो वेल होय,
पोन जग च्या पेलेरोत परमेश्वराने तियाहा बुई अने माहु बोनाडहि
काहाके तेदीही एहलो दुखामे होय जेहलो धरतीई पेलेरोत ओमेजा उवे नाहा अने फासाडी ए खोरोज देव नाहा.
पोन तो जर सेवक विचार कोअनारू का माआ मालक आविला वाअ कोईत होय, अने दासे अने दासी याहा माआहि देई लाग्यू, अने खात पित अने मस्त उवे.
फासी गुडघे टेक्यू उचो शब्दाम आअड्यू, ओ प्रभू ओ पाप तियापो लागाडहु नाहा अने ओ कोत तो हुवीत गोल्यो शौललाआ तियाआ तिया वध मान्य कोअयु.
काहाके आमू आशा किंवा आनंद किंवा गौरवो मुकुट की होय? की आमू प्रभू येशु आगाडी तियाआ आविलाआ टायमोमें तुमु रोही नाहा?
जाहा का ऐ आखे वस्तू आकाश गळविणारी होय, ताहा तुमामे पवित्र वागणूक अने देवा मेहे केहलो मांहु ओहु जोवे,
लौदीकिया याआ मंडलीच्या स्वर्गदूतोहो लेखे जो आमेन अने खोरो विश्वासयोग्य होय, अने खरू साक्षी होय अने परमेश्वरोओ सृष्टीचे मूळ काहाके होय, तोओ कोत्लू का