3 ते लाभ जाअखो गोठी कोत तुमामे आपाआ लाभाओ कारण बोनाविही, अने जी दंडाओ आज्ञा तियापो पेलरोत ओत गोयीही तियाआ आवलोओ कीबी वेल नाहा अने तियाआ नाश उवलो नाहा.
ऐ शास्त्री अने परुषि ऐ ढोंगी तुमा धिक्कार होय काहाके तुमु विदवा कोअ खात्जतले अने धोंगामेहे वोडी-वोडी प्रार्थना कोअतले तुमाहा जाखो दौड़जोड़े.
आय तुमामे कोत्लू, तो लागेज तिया न्याय कोआ तेबी पण माअहा पोऱ्या धोरती उपो आवे तेहलाम तियाहा धोरतीपो विश्वास रोही नाहाकोत.
अने ते तियाआ पातळीपो रोल्या अने गोगण्याम घाबरील्यो तियाआ कोडली-कोडली गोठी तोईत तियाहा सुभेदाराआ आथे अधिकारी होफहोपिन आप्लु.
तोओ कोयु ओतु अने एक गोर्दी आवयी ओती अने तियाअ बारा मायरोत एक जोओ ज्याचेव नाव यहुदा ओते तियाआ आगाडी-आगाडी आवीत ओतु तो येशुआरी आवयू तो तियाआ चुंबन लेही.
कबूतर वेसनाराहा कोयु, “यांहा बारथे घेऊन जा, माआ बाह्हाआ कोओहो बाजार नाहा बोनावयाहा.”
काहाके एहलो मांहे आमू प्रभू ख्रिस्ताचे नाहा परंतु आपाआ पेटोकोता सेवा कोअता, अने गुल्यो अने लोभा भाषणाने भोळ्या भाबड्यांची मोनो मांहोहो बेह्कावत्ले.
काहाके आमू तिया पुष्कळा होसे नाहीत, जे परमेश्वरोओ वाचनामे मिशर कोअता पोन मोनोमेहे खोरो डोआवाही अने परमेश्वारापो रोत ख्रिस्ताची आवीगोया होमजीत ख्रिस्तामध्ये गोगत्लू.
काहाके तुमामे मालुम होय का आमू कोयो चापलुसी च्या गोठी कोईत ओतू अने न लोभासनी नाटक कोईत ओतू तिया परमेश्वर साक्षीदार होय,
जेवी मांहे कोयु ओये का शांती इही होय, किबी बिनारा गोरोज नाहा ताहा तियापो एकाएक संकट आविलो जाण्याकोता उगलित रोईही दुख येत अने तेहलूज ते तारास ओये तियाहा सहन उवे नाहा.
पियक्कड, अने झगड़ालू कोअनारू नाहा पोन सौम्य अने लोळाई कोअनारू नाहा अने द्रव्य लोभी कायनेते.
तेहलूज सेवक काजे बी जाखोज रोंहु जोवे बेन सोबे, पियक्कड, अने अनीतीई पोशो कमावि कोअता लोभी कायनेते,
अने तिया मांहोम व्यर्थ झगडा निर्माण ओये जिया बुद्धी बिघडित गोयी होय अने ते सत्यापासून विहित ओत गोये होय जे होमजीतेहे भक्ती कामाविलो कोता दरवाजू होय.
त्याआं सोब बंद कोअला जोवे ऐ मांहे अनीतीई कोमाई याकोअता व्यर्थ गोठी हिकाडीत कोओहो बिगाडीत टाकत्ले.
काहाके अध्यक्षाहा परमेश्वरोओ कारभारी उविलाआ कारनोवाही निर्दोष रोंहु जोवे; हट्ठी नाहा, खोतलागनारू नाहा, होरू पिनारु नाहा, देनारो नाहा, अने अनीतीने पोशा मेलविणारा कायनेते,
अने “ठोकर लागनार डोणो अने ओटकनारू खोड्को एहेलू ओवयू,” काहाके ते ताहा वचनाआ नाहा होमजीत ओत किलू अने याज याकोअता ते ठरव्येहे पोन गोये,
का देवाआ ती झुंड, जी तुमाआ माय होय हम्बालीलो; अने ओ तेहलो नाहा परंतु देवाआ इच्छा नुसार हाजो, अने द्रव्य लाभजाखो नाहा ताहा मोन लागाडी को.
काहाके जाहा आमू तुमामे आपाआ प्रभू येशु ख्रिस्ताआ सामर्थावाही अने आगीमेहे सुवार्ता आप्लु ओते ताहा ते तियापो रोते बोनाडल्ये गोठीही अनुसरून नाहा ओते परंतु आमुज तियाहा आरि आरिज पालील्यो ओते.
जेहला प्रकारे तियाआ माहामे ओ ठोग भविष्यवक्ता ओता, तियाआ प्रकारे तूमामेहे बी ठोग उपदेशक रोय जे नाश कोअनारा पाखंड उद्घाटन निकाई-निकात कोए अने स्वामीई जो तियाहा वेसातो लेत लेदलो होय इन्कार कोए अने तियाआ वेगु विनाशो मेहे टाकित देय.
ताहा प्रभू भोक्तोहो परीक्षे मायरोत काढीत लेहो अने अधर्मी यांना न्यायाआ दिहे पर्यंत दंडाओ दशा माय मेकिलो पण मालुम होय,
तियापो हाय काहाके का ते कैनकीची चाले साल्ये, अने मोजरी याकोअता बिलाम एकहरको बोलो उवनारा गोये होय, अने कोरह आ एकहरको विरोध कोईत नष्ट उवे होय.
का आखाआ न्याय को, अने आखे भक्तीहिनांना तियाआ अभक्तीई आखे कामाआ मुंदु माय जे तिये भक्तीहिन लेत कोयु होय, अने तिया आखे कडक गोठीइ मुंदु माय जो भक्तीहिन पापकोली तियाआ विरोधाम कोयु ओते, दोषी ठेरवीही”
ऐ ताहा असंतुष्ट, कुरकुर कोअत्ले, अने आपाआ सोबिवाही घमंडच्या गोठी गोगत्ले, अने ते लाभ पण लेत सोब पालीत बोडाई कोईत रोत्ले.
काहाके का केतो एहलो मांहु बागेज आमा माय आवीत मिलीत गोयलो होय, ज्याआ आमू दंडो वर्णन जुनो टायमोआ माय पहिलुच लेख्यअ गोये ओते अने भक्तीहिन होय, अने आमा परमेश्वराआ कृपाला लबाडीम बदली टाकतले, अने आमाहा एक पोन स्वामी अने प्रभू येशु ख्रिस्ताआ इन्कार कोअतले.
ज्या रीतीवाही सोदोम अने गोमोरा अने तियाआ जागे पास आ नगरामे, जे याहा एकहरको वाईट काम कोअनारु होतगोयो ओते अने पाक्या डीलोओ फासाडी लागित गोये ओते, आगीही अनंत दंडा मेहे पोडीत दृष्टांत ठरव्येहे होय.