ते आवीत तियाहा कोयु, “ओ गुरु, आमाहा मालुम होय का तू खोरो होय, अने कोडाआज फिकीर कोईत नाहा; काहाके तू मांहाआ सोब पालीत गोठी नाहाकोईत, परंतु परमेश्वरोओ मार्ग खोरो डोआवाही देखाडत्लू ताहा नाहाकोत कैसराहा कर आपलो योग्य होय काहा नाहा?
काहाके खोटो ख्रिस्त अने खोटो भविष्यवक्ता उठित उभे रोही अने जर शक्य उवेताहा जे निवडील्ये होय तियाहा पण ठोगीत सेकतेहे अने तियाहा अदभूत काम अने चिन्हे देखाडीही.
परंतु त्यामेरोत किबी मांहे जास्तीज हठ्ठी ओते तिये विश्वास कोईलाकाजे नकार आप्यू अने माहुआगला पंथोहो हाजो वाईट कोयु रोल्या तेहलाम तो आपाआ शिष्यांआ घेऊन तियाहा सोडीत निहित गोल्यो अने ताहा तुरन्नुस पाठशाळेत हर एक तेदीही विचार विमर्श कोईत ओते.
ज्या रीतीवाही सोदोम अने गोमोरा अने तियाआ जागे पास आ नगरामे, जे याहा एकहरको वाईट काम कोअनारु होतगोयो ओते अने पाक्या डीलोओ फासाडी लागित गोये ओते, आगीही अनंत दंडा मेहे पोडीत दृष्टांत ठरव्येहे होय.