10 काहाके रुपयाह लोभ आखे एहलाम आगेच जानारो मुळ होय ज्याहा मीडवीहे प्रयत्न कोईत-कोईत हर एक माहू विश्वास देखऊ भटकून अनेक दुखो मेहे खुपित लेधलो होय.
जे झाडोपे उरालो गोये होय ते ओ होय जो वचनाआ मानत्लू तो आव संसाराआ चिंता अने धनोओ धोका वचनाआ दाबत्लू अने ते फोल आवीत नाहा.
ओ झुटो, शास्त्री अने परुश्यांही तुमाआ धिक्कार होय काहाके तुमु मांहाकोअता होर्ग्याआ राज्याआ दरवाजू बंद कोईत आपलो तुमु स्वतः प्रवेश कोईत नाहा अने प्रवेश कोअनाराहा पण विसमे जाऊ आपित नाहा.
तुमा कोअता धोरतीपो धन साठवून मा मिकाहा जीही किडे अने जंग नाश कोअता अने जीही बांड सेध लागाडत्लु अने चोरी कोअत्लु.
पोन संसारो चिंता धन, पोशा याआ लालुस पणावाही अने दिहरि वस्तु जोडयो कोअला इच्छा यामे ओते अने ते वचनाआ दाबीन टाकत्ले त्यापोत वाचनामे फोल आवीत नाहा.
याकोअता का तुमामे जे थोडे धरती होय तिया आखिर कोईत व्यभिचार, अशुद्धता, वासना, वाईट इच्छा, अने लोभीपण जे मूर्ती पूजा होए एक प्रकार होय.
पियक्कड, अने झगड़ालू कोअनारू नाहा पोन सौम्य अने लोळाई कोअनारू नाहा अने द्रव्य लोभी कायनेते.
केते आव ज्ञानाह स्वीकारीत विश्वास देखऊ भटकून गोये होय तुमापो कृपा ओवती रोय.
पोन जे धनवान उवूंहू ओवुहू पालल्ते ते एहली परीक्षा अने फासाम अने उपास व्यर्थ हानिकारक लालस मेहे फसीत जातेहे जी मांहाहा वाईट कोईत आपोहो अने नाशाच्या समुद्राम बुडालीत आपोहो.
काहाके मांहु लोभी, स्वार्थी, डींगमार, गर्व कोअनारू, निंदा कोअनारू, याह्ही बाह्हाआ आज्ञा न माननारे, कृतघ्न, अपवित्र,
काहाके देमास या जगाला प्रिय होमजीत माहु सोडीत आप्यू होय अने थिस्सलुनीका मेहे निहित गोल्यो होय क्रेसकेंस गलातीला अने तीतूस दलमतीयेला निहित गोल्यो होय.
त्याआं सोब बंद कोअला जोवे ऐ मांहे अनीतीई कोमाई याकोअता व्यर्थ गोठी हिकाडीत कोओहो बिगाडीत टाकत्ले.
ऐ माआ पाही, जर तुमा मेहे कोडु सत्त्याआ मार्गाप रोत भटकून जानारू अने कोडु तियाहा फासाडी आवनारू फिरीही,
तियापो हाय काहाके का ते कैनकीची चाले साल्ये, अने मोजरी याकोअता बिलाम एकहरको बोलो उवनारा गोये होय, अने कोरह आ एकहरको विरोध कोईत नष्ट उवे होय.
अने दालचिनी, सुंगधीत धूपद्रव्ये, सुगंधीत तेल, लोबान, द्राक्षारस, तेल, सपीठ, गवोओ, डोगरे मेंढे गोदडा, रथ, अने दास, अने मांहाआ जीव.