6 पोन जी भोग विलासात पोडीत जाहो, ती जिवतु ओत मोई गोयीही.
येशु तियाहा कोयु, तू मा फासाडी आव, अने मोल्याहा तियाआ मोल्याहा गाडूहु दे.
अने आपाआ जीवोहो कोअही का जीवू, ताआ जागे खूप धन मेकल्यी होय; मोज्या को, खा, पिवा, सुखोवाही रो.”
ओमेजा जाखो वेल उवी नाहाओती, का हानू पोऱ्यामूळे आपाआ धन लेदि अने सेटे तियाहा जाहू निघाल्यू, अने त्याजागे मज्याकोली कोईत आपाआ आखे धनदवलत वेरित टाक्यी.
काहाके जो माआ पोऱ्या मोल्यु ओतु, ओमे जेहलो जिवंत ओवयू होय, ओ टाकायू ओतु पण ओमे तो जोड्यू होय, तेहलाम ते आनंद कोहू लागाडीत.
पोन आमाहा खुश उवूंहू जोवे अने तीवर मोनावीलू कोईओलो ताआ ओ पाही जो मोल्यु ओतु ओमे फासी जिवंत ओवयू होय ओ अटकालू ओतु ओमे जोड्यू होय.
ओमे पाला, एक माहुहू ओतु तो जाखो श्रीमंत ओतु तो जाबलो तलम कापडे काले एहलो अने हर एक दीही थातामाटाम जिवनाआ आनंद लेत ओतु.
ताहा फासाडी तुमु नाहाकोत पालुहू गोये ओते? की कोमल कापडे पेआडील्यो माहुंहु? पाला? जो भडक कापडे पेअत्लु अने हुख, चैन माय रोत्ले, ते राज वाडामे रोत्ले.
तो तुमाहा बी जीवाडल्यु होय जे आपाआ अपराधोओ अने पापाआ कारन मोइत गोयो ओते
जाहा आमू अपराधाआ कारनोवाही मोल्या ओते ताहा आमू ओमे ख्रिस्ता आरी जिवंत (कृपेनेच तुमाआ उद्धार ओवयू होय),
आव कारनोवाही तो कोत्लू, “ऐ, हुवानारा जागू अने मोल्यामेहे रोते जिवंतु व्हा, म्हणजे ख्रिस्ताआ प्रकाश तापो चमकीनारा.”
आपाआ पापांआ अने सुंता रोत्लू डीलोवाही तुमु मोल्या ओते पोन तुमामे परमेश्वराने ख्रीस्ता बरोबर जीवोन प्रदान कोयु तेहलूज आमा आखे अपराध रोत मुक्त रुपोमे क्षमा कोयु होय,
त्यामेंऱ्यो ते मांहे होय जे कोआत दाबल्यो गुडावांही पोवागोली अने तिया भोळ्या बोअयीही वशमे कोईत लत्ले जे पापुमे दाबिलो अने हर एक एहलाम वासिलो वशमे होय,
तुमु धोरतीपो मज्याकोली अने विलास कोअयु अने वोडो हुख पालील्यो; तुमु आव वधाच्या तेदीही आपाआ दृष्टचे पालीलो पोषणाआ कोईत तियाहा वोडी तृप्ती कोअयी.
जेवडे तिये आपाआ महिमा कोअयी का अने सुख विलास कोल्यु, तेतोज तियाहा पीडा फासी शोक आपा काहाके ती मोनम कोत्ली, आय राणी घेऊन बोही होय, रोंडाली नाहा; अने दुखिलो त केधीज नाहा पोअनारू.
सर्दीसच्या मंडलीओ स्वर्गदूतोहो लेखे ज्याआ जागे परमेश्वरोओ सात आत्मा अने सात तारे होय तोओ कोयु होय का आयताआ कामा कोअता ओळखीत्लू तू जीवित ते कोवात्लू, पण होय मोल्यू.