13 अने तियाआ कामाकोता प्रेमोवाही तियाहा जास्तीज सन्मानाने योग्य माना खुद पेल मिलून मिलीलू रो.
जो तुमाहा ग्रहण कोअत्लू तो माहु ग्रहण कोअत्लू अने जो माहु ग्रहण कोअत्लू तो माहु मोकलीनाराहा ग्रहण कोअत्लू
खारो हाजो होय, पण खाराम चव जीत होय ताहा, तो तियाहा किहांवाही खाराम चव लावता आवे आपामे खारो मेका, “अने आपसामेहे मिलून मिलीलू रो.”
आव गोठीइ आज्ञा आय तुमामे यकोअता आपोहो का तुमु एकादिहीरापो प्रेम कोईओलो.
आखरी ऐ पाही, आनंदाम रो, पुरो उवनारा जा; हिमंत मेका एकुच मोन मेकिलो रो, अने प्रेम अने शांतीचा दाता परमेश्वर तुमाआ आरी रोही.
अने तुमु माआ शारीरिक स्थितीला जी तुमाआ परीक्षाए काहाके ठर्विल्यो तुमु तुच्छ होमज्ये नाहा; अने धिक्कार पण कोअयु नाहा अने परमेश्वरोओ नाहा ताहा स्वर्गदूत स्वतः येशु ख्रिस्तासारखे माहु ग्रहण कोल्यु.
पोन आत्मा तियाआ फोल प्रेम, आनंद, शांती, धीर, कृपा, हाजोपण, विश्वास,
जे वचनाने शिक्षण लत्ले, ते आखे हाजलो वस्तुपो हिकाडनारो भागिदार कोअनारू.
अने शांती बंधनाणे आत्माआ एकता मिकिलो यत्न कोईलो.
तुमाआ मनापो ख्रिस्ता वोलरोत हाजो शांतीई अधिकार होय याआ याकोअता तुमामे तियाच डील हादाडल्यो होय कायम धन्यवाद कोईत रो.
ऐ पाही आमू तुमामे समजाडत्लो काजे व्यवस्थित वागिलो नाहा तियाहा समजाळेए जे धीर तोईलो कोम होय तियाहा धीर दया निर्बल ओत गोईलू हम्बालीलो आखाप रोत सहन शक्ती देखा वागीलो.
ओमे जो प्रभू जो शांतीई कुवू होय स्वतः तुमामे सर्वकाल अने आखे प्रकाराआ शांती आपे अने प्रभू तुम्हाआ आखा आरी राहो.
जुवान्याआ वासनाम रोत सेटे पळ अने जे शुद्ध मोनाकोईत प्रभूऊ नाव लत्ले त्याआरी धर्म अने विश्वास अने प्रेम अने मेलमिलापो फासाडी लाग.
आखा आरी मिलून मिलीलू रो अने तियाअ पवित्रतेला होदणारे व्हा याकोअता कोडूच प्रभूहु केहलो ए पालहू सेकेहे नाहा.
पुरो शांती कोअनारे नीतीमत्वरुपी फोल मेल मिलापोरी आरी उरतले होय.