8 आखिर आखा आखे एक मोन अने कृपामय अने बंधू प्रेम कोअनारे, अने कीव कोअणारे, अने नम्र बन्यो.
दिहरे ज्यपोरोत आय तापो दया कोअयी त्याप्रमाणे त्याहेगात्यो नोकरापो दया कोअला नाहा नाहाकोत?
पण एक सामरी प्रवासी तीइही आवयू, अने तियाहा पालहु दया आवयी.
जाहा पिन्तेकुस्त आ दीह आयु ते आखे एक जागा पोओ टोलवात गोये.
दिहरा तेदीही आमाहा सिदोनामेहे लंगर टाक्यी अने युलीसने पौलापो कृपा कोईत तियाहा दोस्ता जागे जाऊ आप्लु का तिया सत्कार कोअयु जावा.
तियाअ ठिकानाही तियाअ ठिकाणाहा प्रधान अधिकारी पुबल्यीका खेतू होयल तियाहा आपाआ कोआ घेऊन गोल्यो अने आमाहा स्वागत-सत्कार कोल्यु तिये तीन दीही आमाआ आदरा कोईत पावनाहा खावाडीलो कोअयु.
विश्वासी माहुहु ओ मदत कोअनारे जमाव एक मोन अने एक तन ओतु कोडोबी एहलो कोयु निमिले का ए माआ वस्तु होय, तियापो जे किबी ओते ते आखे मिलून वाटीत लेत ओते.
बंधु प्रेमाच्या बाबतीम खोरो स्नेहभाव देखाडातुमी हर एक जोओ एकादिहराहा आदरा कोईत आपा पेक्षा वोडू माना.
धीर अने शांती आपणारो परमेश्वर तुमामे ओ वरदान आप का ख्रिस्त येशुउ नुसार परस्पर एक मोन ओतगोयु रोअलो.
ऐ पाही, आय तुमामे आमा प्रभू येशु ख्रिस्ताच्या नावामेहे विंनती कोअत्लू का तुमु आखे एकुच गोठी कोआ, अने तुमामे फुट रोंहु नाहा, पण एकुच मोन अने एकाच विचारोओ ओतगोयु मिलित रो.
जर डीलोओ होमला अवयवहो दु:ख ओते ताहा त्याआरी डीलोओ दिहरे अवयव पण दु:खी ओये जर कोडनीबि होमला अवयव गौरव अवत्लू ताहा तियाआ खुशीमे आखे अवयव आनंद कोअता.
म्हणजे पुरो नम्रतेने अने सौम्यतेणे, अने धीर तोईत प्रेमोवाही एक दिहराआ सहन कोईलो;
तीन आखेज प्रकारे कटूत्व, अने खोतलाघी अने राग अने कलकलाट, अने निंदा, आखे दृष्टपणा सुद्धा तुमाआ सेटे कोयु जाल.
एक दिहरापो उपकार अने कीव कोअत्लू व्हा, अने जेहलो देवूही ख्रिस्तामध्ये तुमाआ अपराध क्षमा कोल्यु, तेहलूज तुमु पोन एक दिहराआ अपराध क्षमा को.
विरोध आने ठोगो बड़ाई कोअता कीज मा कोअहा पोन नम्र ओला अने दिहीराहा आपाआ पेक्षा उत्तम माना.
ज्या हाजाप रोते आमू पुग्या होय, आमाहा त्यापोजे चालते रोअलो.
काहाके तुमु परमेश्वरोओ पवित्र अने प्रिय निवडील्ये गोये होय याकोअता सहानुभूती दया नम्रपणा, कोमलता अने धीरज तोईत रो,
पाही चाराआ प्रीति बोनीत रोय.
काहाके का जिये आपा नाहा कोअयी तिया न्याय बिना दयावाही उवे आपा न्यायावर विजय पावनारो.
पोन जे ज्ञान उपोरोत आवत्लू ते पहीले ताहा पवित्र ओतू शांती प्रियआ, सौम्य अने होण्या जोगे अने दया अने हाजो सत्फले याआ पुरो अने अपक्षपाती निर्दभ एहलो-एहलो होय.
पाला, आमाहा धीर तोनारा धन्य कोअत्लू तुमु ताहा अय्यूबो धिरो बाराम होमल्याहा अने प्रभू वोल राखित जो तिया प्रतिफोल उवे तियाहा पण समजीतीजे लेधलो होय, ज्याही प्रभूऊ जाअखो कीव कोअत्लू अने आपा देखात्ले.
आखिर जाहा का तुमु पाही प्रेम याकोअता निष्कपट प्रेमो कोअताआ खाओलओ मानिताईही आपाआ मनाहे पवित्र कोयु होय, ताहा तन मोन लागाडी एक दिहरापो प्रेम कोआ.
आखाआ मान मेक, पाहीपो प्रेम मेका, देवोहो बिह, राज्याआ मान राखिलो.
याकोईत ऐ जुवान्या, तुमु पोन डाय अधीन रो, परंतु तुमु आखा आखे एक दिहरापो सेवा कोअता, नम्रतारूपी कोमोर बाधित मेका, काहाके “देव गर्विष्टाना विरोध कोअत्लू, परंतु लीलापअ कृपा कोअत्लू”
अने भक्तीपो पाही प्रीती अने पाही प्रीतीपो प्रेम वोडता जालो.
आमाहा मालुम होय का आमू मरणो पार कोईत जीवनामे पुग्या होय; काहाके आमू पायहोप प्रेम कोअत्लू, जे प्रेम नाहाकोईत ते मोअल्य देशोमे रोत्ले.