14 जर तुमु नीतीमहत्वा मुळे दु:ख पोन सोसले, ताहा धन्य होय; पोन माहु बिवडाल्या नाहा बित, अने नाहा काब्रात्लू,
तियाहा भिईलो नाहा जे डीलाआ नाश कोअता पण आत्माहा नाश कोहू शकत नाहा पण तिया बिक माना जो आत्माआ अने डील बेनुहू नरकाआ नाश कोहू शकतो.
त्यापोत भिईलो नाहा तुमु जास्तीज सिडाप रोत पण किमती होय.
जो आपाआ जीव वासाडे तोओ तियाहा गोमावीत आपी अने जो कोडु माआ वोजोसे आपाआ जीव आपे तो तियाहा वोसाड़े.
काहाके आपाआ जीव वासाडलो आलीही, तो तियाहा गोमावीत टाकही; अने जी कोडु माआ याकोअता आपाआ जीव टाकणारे, तो तियाहा जोडीत.
अने ज्या कोडु कोअ, पाही, बोईही, बाह्हू, याह्ही, लेकर-बाळ खेतोमे माआ नावाकोअता सोडीत आप्लु होय, तियाहा होव पट मिलून, अने ते सार्वकालिक जिवनाआ अधिकार जोडीत
येशु कोयु, आय ताहु खोरोज कोत्लू, का एहलो जीआ माआ अने सुवार्ता कोअता को, पाही, बोईही अने याह्ही-बाप अने पोऱ्ये अने खेतीहो सोडये होय,
कोईत आपाआ जीव जो वाचाआडयो पालत्लू तो तियाहा वासाड़े, पण जो कोड़ो मापो सुवार्ता प्रसार याकोअता आपाआ जीव टाकालू तियाहा तो वासाडे
तुमाआ मोन ने व्याकुल मा कोअहा परमेश्वरा पोओ विश्वास मेका अने माआ बी विश्वास मेका.
आय तुमामे शांती आपित जात्लू आपाआ शांती तुमामे आपोहो; जेहलो जगात आपत्ले, आय तुमामे नाहा आपित तुमाआ मोन कासावीस न ओते अने बित नयेत.
आय स्वता तियाहा ओ आखे कोअही होय जे तियाहा माआ नावामेहे सहन कोईओलो लागे होय.
यामुळे आय ख्रिस्तामध्ये अशक्त पनोमेहे, अने निंदेत, अने लुलो, अने उपद्रव मेहे, अने संकटाम खुश होय काहाके जांहा आय अशक्त उवनारा रोतो तेबी पण ताकतवान ओतू.
काहाके ख्रिस्तापोरोत तुमामे न फक्त विश्वास कोइला कोअता पोन त्याकोअता सहन कोइला कोअता विशेष अधिकार आप्यू होय
धन्य होय तो मांहु जो परीक्षेमेहे स्थिर रोतलू, काहाके तो खोरो निहित जीवनामे तो मुगुट मिळविण्नारो ज्याआ प्रतिज्ञा प्रभूनी आपाआ प्रेम कोअनारापो कोअयी होय;
पाला, आमाहा धीर तोनारा धन्य कोअत्लू तुमु ताहा अय्यूबो धिरो बाराम होमल्याहा अने प्रभू वोल राखित जो तिया प्रतिफोल उवे तियाहा पण समजीतीजे लेधलो होय, ज्याही प्रभूऊ जाअखो कीव कोअत्लू अने आपा देखात्ले.
जीही सारा आब्राहमो आज्ञाम रोत ओती अने तियाहा मालक कोयु ओती यावाही तुमु पोन जर हाजो कोईलो अने कोडलाज प्रकारोओ बित न ओवो, ताहा तियाआ पोयरयी ठेरवीही.