फासाडी ते पौलुस अने सिलास ला आपाआ कोआ घेऊन आव्ये अने तियाहा तिये रोटू खाऊ काल्ये परमेश्वरोओ विश्वास ग्रहण कोअल्यावांहि तिये आपाआ आखे गोऱ्याआरी आनंद कोअयु.
परमेश्वर जो आशेमेहे दाता होय तुमामे विश्वास कोइला कोअता आखे प्रकारोओ आनंद अने ठावकुजे पुरोओत कोअही का पवित्र आत्माआ सामर्थ्यावाही तुमाआ आशा वोदतो जाइअलो.
आखिर तुमा कोअता जे विश्वास कोअता ते ताहा मूल्यवान होय, पोन जे विश्वास नाहाकोईत त्याकोअता “ज्या डोणुहु राजमिस्त्रीयांनी बेकार कोओ ओतु, तोज कोनशिला ओवयू,”