9 जो कोडु ओ इच्छितो का आय प्रकाश होय तिये आपाआ पायहोपो रोत दुश्मोनी मेकोहो, तो ओमे पर्यंत आंदाराम होय.
जे परुसी तियाआ जागे ओते तिये ए गोठी होमलित तियाहा कोयु, जर तुमु आंदले ओते ताहा पापी नाहा ठेरवीही जाहो; पण ओमे कोअते का आमू पालत्लू, याकोअता तुमाआ पाप बोणीत रोनारे.
अने तियाआ दिहोम पेत्र पायहो वीस मेहे मांहे ओते उभो रोत कोहू लाग्यू.
काहाके ज्याआ आय ऐ गोठी नाहा, तो आंदलू होय अने धुंदलू पालत्लू, अने आपाआ फासाडीई पापांनी तोवीत शुद्ध ओनारो विहराइत गोये होय.
थोडोजे आमू कोहू ताहा तियाआ आरी आमाआ सहभागीता होय अने फासी आंदाराम जालो, ताहा आमू ठोग होय अने खोरापोओ नि सालते;
पोन जो कोडु आपाआ पाहीपो दुश्मोनी मेकोहो तो आंदाराम होय अने आंदाराम सालत्लु अने उलखित्लू नाहा काहाके आंदारो तियाआ डोआं आंदले कोईत आप्लु होय.
जो कोडु ओ कोत्लू, आय तियाहा ओलखीत लेधलो होय अने तियाआ आज्ञा नाहा मानीत, तो ठोग होय अने तीयाम खोरो नाहा;
याज त्यापोरोत देवोओ पोऱ्ये अने शैतानो पोऱ्ये होमज्ये जातेहे; जो कोडु नीतीचे काम नाहाकोईत तो देवापो नाहा, अने न तो जो आपाआ पाहीपो प्रेम नाहा कोतु.
केधी कोडु कोअही, “आय परमेश्वरोओ प्रेम कोअत्लू अने आपाआ पाहीपो वैर मेकलू ताहा तो ठोग होय; काहाके का जो आपाआ पाहीपो ज्याहा तिये पालील्यो होय प्रेम नाहा मेकीत, ताहा तो परमेश्वरोओ पण जिये तियाहा नाहा पालील्यो प्रेम नाहा मेकीत साकेतू.”