Сиз оьз атанъыздыкы – ибилистикисиз. Атанъыздынъ излегенин этеек боласыз. Ибилис бастан аьдем оьлтируьвши болган, бир заманда да акыйкатлыктынъ ягы болмаган, неге десе онда бир дурыслык та йок. Алдаган вакытта тувган тилинде соьйлейди, неге десе ол оьтирикши эм оьтирикшидинъ атасы.
Инсан кылыгыныздынъ куьсегени Рухка карсы, Рухтынъ суьйгени де инсан кылыгынъызга карсы. Олар дайым явласадылар, сога коьре, сиз де этпеге суьйген затларды этпейсинъиз.
Сол себептен бу дуныядагы кылыкларынъызды: каьхпеликти, арамлыкты, куьсевди, яман ымтылувларды эм бутларга табынувдан бир баскалыгы болмаган ашкоьзликти оьлтиринъиз.
Неге десе бир заманларда биз де анъламсыз, тынълавсыз, алданган, туьрли (айыплы) куьсевлерге эм завыкларга кул болып, яман ниет пен куьншиликтинъ ишинде яшадык. Аьдемлер бизден шийкенетаган эдилер, биз де бир биримизди коьрип болмайтаган эдик.