Ол заманда Патша Оьзининъ онъ янындагыларга: „Келинъиз, Атамнынъ муьбарек куллары, дуныя яратылганнан бери сизге аьзирленип турган Патшалыкка ие болынъыз.
Пелван болып куьрескенлердинъ баьриси де оьзлерин аьр туьрли затлардан тыядылар. Олар савгага ширеек таж алар уьшин солай этедилер, биз десенъ оьмирге де ширимес таж алар уьшин этемиз.
Энди мага енъуьвшидинъ тажы – (Алладынъ алдында) акланув – аьзирленген. Аьдил Оькимши болган Раббий Оьзи белгилеген куьнинде сол тажды мага эм тек мага тувыл, а Онынъ келуьвин талпынып саклаган баьрисине де береек.
Алла Ибрагимди сынаганда, Ибрагим иманы ман Исхакты курманга аькелди. Ол Алладынъ ваьдесин алган болса да, оьзининъ ялгыз бир улын курман этпеге аьзирленди.
Тынъланъыз, суьйикли кардашларым: Алла бу дуныядынъ ярлыларын, иманда бай болсынлар, Оны суьйгенлерге асабалыкка бермеге ваьде эткен Патшалыгыннан уьлис алсынлар деп, сайламадыма?
Сен тоьзип турмага керек болаяк кыйынлыктынъ эш бир затыннан коркпа, мине аьдемлеринъди сынаяк болып, аранъыздан кайбиревлерди ибилис тутнакка олтыртаяк эм он куьн бойы сынап, кыйынлык шектиреек. Оьлимге етсенъ де туьз бол эм сага яшав тажын берермен.