9-10 Мен Тауратты билмей яшаган заманым болган; ама сол парыз эсиме келгенлей, куьна янланды, а мен оьлдим. Яшав аькелмеге талапланган парыз мага оьлим аькелип шыкты.
Тек улы: „Сол йылларда мен сага, кулдай, иследим, бир заманда да айтканынънан шыкпадым. Сен, болсанъ, меним уьшин кишкей улак та сойып, тенълерим мен байрам этпеге да бермединъ.
Соьйтип, кардашларым, сиз де, Масихтинъ шаркы аркалы оьлип, Таураттан эркин болдынъыз. Соны ман баскага, оьлилерден тирилтилген Масихке, байырландынъыз. Бу да, биз Аллага пайдалы куллык этеек деп, болды.
Ама биз, оьлип, бизди есирде ыслаган Таураттан энди эркин болдык. Соьйтип, биз Аллага, алдынгыдай Тауратта язылганга ызламай, Алла Рухы берген янъы яшавга ызлап, кызмет кыламыз.
А йорыкты толтырувга таянганлар наьлет боладылар, неге десе язылган: «Таураттынъ китабында белгиленген аьр затты дайым толтырмаганнынъ аьр бирисине каргыс туьсеек».