5 А эгер аьдем, эткен бир затына да таянмай, оны – туврашыл болмаганды аклайтаган Аллага иманлы болса, Алла онынъ иманын туврашылыкка санар.
Иса ога: «Эталсанъма?! Иман эткеннинъ колыннан не зат та келеди», – деди.
Сизге дурысын айтаман: ким соьзимди эситеди эм Мени Йибергенге ынанады, солардынъ аьр бириси – оьмирлик яшавлы эм шуьшленмеек, ол оьлимнен яшавга коьшкен.
Иса явапка: «Алладынъ исин этуьв, олай деген, Кимди Алла йиберген, Сога ынанув», – деди.
Неге десе исраилшилер, Алладынъ аьдемлерди калай аклаганын аньламаганлай, оьзлери-оьзлерин аклатпага куьреседилер. Соьйтип, Алладынъ аклав йолына бойсынмадылар.
Алла аьдемлерди Иса Масихке сыйынган иманлары ман аклар. Муны иман эткен аьр ким уьшин этер, биревди де айырмас. Тек аьр ким де куьналы болды эм Алладынъ данъкыннан куры калды.
Неге десе Раббийимиз Исады оьлилерден тирилткен Аллага иман эткенимиз де туврашылыкка саналаяк.
Кие Язув не дейди? «Ибрагим Аллага ынанды, Алла да ынанганын туврашылыкка санады».
Боьтен де Алла, онынъ эткен бир затына да карамаганлай, аклаган инсаннынъ наьсиби акында Даут булай айтады: