26 Соны ман Ол аьлиги заманда аьдиллигин коьрсетти. Оьзи аьдил болып калады эм Иса Масихке иман эткенлерди аклайды.
Бала болса оьсе барды, коьнъили мен беркиди эм оьзининъ Исраил халкы алдына келеек куьнине дейим шоьлде яшады.
Алла Исады, тоьгилген канына сенуьвимиз бен куьналарымызды кеширтеек курманлык болмага деп, белгиледи. Соьйтип, Алла аьдиллигин коьрсетти, неге десе тоьзимлик эте турып, алдынгы заманларда этилген куьналарды язасыз кеширди.
Аьше, энди биз не зат пан оьктемсимеге болармыз? Эш бир зат пан да! Кайсы йорыкка таянамыз? Тауратты толтырувгама? Йок, иман йорыгына таянамыз.
Алла – бир, Ол иманлы суьннетлиди де, иманлы суьннетсизди де аклайды.
А эгер аьдем, эткен бир затына да таянмай, оны – туврашыл болмаганды аклайтаган Аллага иманлы болса, Алла онынъ иманын туврашылыкка санар.
Алладынъ сайланганларын ким шуьшлеп болар? Эш бирев де!
Олар Алладынъ кулы Мусадынъ йырын эм Козыдынъ йырын йырлап: «Буьтин дуныяды туткан Раббий Алла! Ислеринъ уллы эм сейир! Йолларынъ тувра эм акыйкат, миллетлер Патшасы!